І Батшалар 8 - Изге Яҙма

Исраил халҡының батша талап итеүе

¹ Үҙе ҡартайғас, Шемуил Исраилға хаким итеп улдарын ҡуйҙы.

² Өлкән улының исеме Йоил, икенсеһенең Авияһ ине. Улар Беер-Шәвәғтә хаким ине.

³ Әммә Шемуилдың улдары уның юлынан китмәне. Улар үҙ файҙаларын ғына ҡайғыртты, ришүәт алып, ялған хөкөм сығарҙы.

⁴ Исраилдың бөтә аҡһаҡалдары йыйылып, Рамаға Шемуил янына килде.

⁵ Уға: – Һин инде олоғайҙың, – тинеләр. – Ә улдарың һинең юлыңдан йөрөмәй. Шуға күрә беҙҙең өҫтән башҡа халыҡтарҙа булған кеүек батша ҡуй, беҙгә ул идара итһен.

⁶ Уларҙың: «Беҙгә батша ҡуй, беҙгә ул идара итһен», – тиеүҙәре Шемуилға оҡшаманы. Ул Раббыға доға ҡылды.

⁷ Раббы Шемуилға: – Халыҡтың һиңә нимә тип әйткәнен тыңла. Улар һинән баш тартмай, ә үҙҙәренең батшаһы булараҡ Минән баш тарта, – тине. –

⁸ Мин уларҙы Мысырҙан алып сыҡҡан көндән алып бөгөнгә тиклем Миңә нимә ҡылған булһалар, һиңә лә шулай эшләйҙәр: улар Мине ташлап, башҡа илаһтарға хеҙмәт иттеләр.

⁹ Инде уларҙы тыңла, ләкин үҙҙәренә хакимлыҡ итәсәк батшаның хоҡуҡтары тураһында алдан уҡ ҡаты иҫкәрт.

¹⁰ Үҙҙәренә батша талап иткән халыҡҡа Шемуил Раббының бөтә һүҙҙәрен һөйләп бирҙе.

¹¹ Былай тине: – Һеҙгә хакимлыҡ итәсәк батшаның хоҡуҡтары ошолар булыр: ул һеҙҙең улдарығыҙҙы алыр һәм үҙенең яу арбаларын йөрөтөргә ҡуйыр, атҡа атландырыр. Уның яу арбалары алдынан сабырҙар.

¹² Ҡайһыларын мең башы, ҡайһыларын илле башы итер. Ерен һөрҙөрөр, игенен урҙырыр. Һуғыш ҡоралы, яу арбалары өсөн кәрәк-яраҡ оҫталарҙар.

¹³ Ҡыҙҙарығыҙҙы еҫле май яһатыу, ашарға бешертеү, икмәк һалдыртыу өсөн үҙенә алыр.

¹⁴ Баҫыуҙарығыҙҙың, йөҙөм һәм зәйтүн баҡсаларығыҙҙың иң яҡшыларын тартып алып, үҙенең хеҙмәтселәренә өләшер.

¹⁵ Игенегеҙҙең һәм йөҙөмдәрегеҙҙең ундан бер өлөшөн алып, үҙенең ярандарына һәм хеҙмәтселәренә таратыр.

¹⁶ Иң яҡшы ҡолдарығыҙҙы, ҡолиәләрегеҙҙе, иң көслө егеттәрегеҙҙе, ишәктәрегеҙҙе үҙ эшенә тотонор.

¹⁷ Ваҡ малдарығыҙҙың да унынсы өлөшөн алыр. Үҙегеҙ иһә уға ҡол булырһығыҙ.

¹⁸ Ана шул саҡта үҙегеҙ һайлап алған батшағыҙға ҡаршы аһ-зар орорһоғоҙ, тик Раббы ул көндө һеҙгә яуап ҡайтармаясаҡ.

¹⁹ Халыҡ барыбер Шемуилдың әйткәндәрен тыңларға теләмәне. – Юҡ, беҙҙең өҫтән батша булһын, – тинеләр. –

²⁰ Ул саҡта беҙ башҡа халыҡтар кеүек булырбыҙ. Батшабыҙ беҙгә хакимлыҡ итер, юл башлап йөрөр, һуғыштарыбыҙҙа баш булыр.

²¹ Шемуил бөтә әйткәндәрен тыңлап бөттө лә уларҙың һүҙҙәрен Раббыға еткерҙе.

²² Раббы Шемуилға: – Уларҙың һүҙҙәрен тыңла, өҫтәренән батша ҡуй, – тине. Шунан Шемуил исраилдарға: – Һәр кем үҙ ҡалаһына ҡайтһын, – тине.