І Батшалар 18 - Изге Яҙма

Йонаҫандың Дауыт менән вәғәҙәләшеүе

¹ Дауыт Шаул менән һөйләшеп бөткәндә, Йонаҫандың күңеле Дауыттың күңеленә яғылғайны. Йонаҫан уны үҙенең йәнеләй күреп ярата башланы.

² Ул көндө Шаул Дауытты үҙенә алды, атаһының йортона ҡайтырға рөхсәт итмәне.

³ Ә Йонаҫан Дауыт менән дуҫ булырға вәғәҙәләште, сөнки уны үҙ йәнеләй яратты.

⁴ Йонаҫан, өҫтөндәге сапанын сисеп, Дауытҡа кейҙерҙе, башҡа кейемдәрен, ҡылысы менән йәйәһен, билбауын бирҙе.

⁵ Шаул ҡайҙа ғына ебәрһә лә, Дауыт уңыш ҡаҙанды. Шуға күрә батша уны яугирҙәргә башлыҡ итеп ҡуйҙы. Быны барса халыҡ та, Шаулдың ярандары ла хуш күрҙе.

Шаулдың Дауыттан көнләшеүе

⁶ Дауыт пелештиҙе үлтергәндән һуң, ғәскәрҙәр кире ҡайтып килгән саҡта, Исраилдың бөтә ҡалаларында ла ҡатын-ҡыҙҙар дөңгөр һәм шылтырауыҡтар тауышы аҫтында ҡыуаныс менән йырлап-бейеп Шаул батшаға ҡаршы сыҡты.

⁷ Ҡатындар бейей-бейей: – Шаул ҡырҙы меңдәрҙе, Ә Дауыт ун меңдәрҙе, – тип һамаҡланы.

⁸ Быға Шаулдың йәне көйҙө. Һарыуы ҡайнап: «Дауытҡа ун меңде, ә миңә меңде генә бирәләр. Уның хәҙер тик батшалығы ғына юҡ», – тип уйланы.

⁹ Ошо көндән алып Шаул Дауытҡа шикләнеп ҡарай башланы.

¹⁰ Иртәгәһенә былай булды: Алла күндергән яуыз рух Шаулды солғап алды. Шаул үҙенең өйөндә диуаналанырға кереште. Дауыт, ғәҙәттәгесә, лираһында уйнап ултыра ине. Ә Шаул ҡулына һөңгөһөн тотҡайны.

¹¹ Шаул: «Дауытты диуарға ҡаҙаҡлап ҡуям», – тип һөңгөһөн ырғытты, әммә егет ике тапҡыр унан тайшанып ҡалды.

¹² Шаул Дауыттан ҡурҡа башланы, сөнки Раббы уның менән ине, ә Шаулды ташлағайны.

¹³ Шуға күрә Шаул Дауытты үҙенән йыраҡлаштырҙы. Уны мең башы итеп ҡуйҙы. Дауыт гел ғәскәрҙәрҙе һуғыштарға алып йөрөнө.

¹⁴ Раббы уның менән булғанлыҡтан, һәр эше ыңғай барҙы.

¹⁵ Уның уңыштарын күреп, Шаулдың ҡурҡыуы артҡандан-артты.

¹⁶ Ә бөтә Исраил менән Йәһүҙә халҡы Дауытты яратты, сөнки ул уларҙы әйҙәп һуғыштарҙа алдан йөрөнө.

Дауыттың Шаул ҡыҙына өйләнеүе

¹⁷ Шаул Дауытҡа: – Бына минең өлкән ҡыҙым Мерав, уны һиңә ҡатынлыҡҡа бирермен. Тик һин батыр бул, Раббының һуғыштарын алып бар, – тине. Сөнки: «Дауыттың әжәле минән түгел, ә пелештиҙәр ҡулынан булһын», – тип уйланы.

¹⁸ Әммә Дауыт Шаулға: – Батшаға кейәү булырға, үҙем кем дә Исраилда ғаиләм һәм атамдың нәҫел-нәсәбе кем? – тип яуап бирҙе.

¹⁹ Әммә Шаулдың ҡыҙы Меравты Дауытҡа бирергә ваҡыт еткәс, ул Мехола ҡалаһынан Ғадриил тигән кешегә кейәүгә бирелде.

²⁰ Дауытты Шаулдың Михәл тигән ҡыҙы ярата ине. Был хаҡта батшаға еткергәс, ул бик ҡәнәғәт булды.

²¹ «Уға Михәлде бирермен, – тип уйланы. – Дауыт өсөн ул тоҙаҡ булыр. Әйҙә Дауыт пелештиҙәр ҡулы менән үлтерелһен». Шунан Дауытҡа: – Миңә кейәү булырға бөгөн йәнә форсатың бар, – тине.

²² Шунан ярандарына Дауытҡа сер итеп кенә: «Батша һине яҡын күрә, бөтә хеҙмәтселәр ҙә һине ярата. Батшаның кейәүе бул», – тип әйтергә бойорҙо.

²³ Шаулдың ярандары был һүҙҙәрҙе Дауытҡа ишеттерҙе. Дауыт уларға: – Минең кеүек бер ябай, ярлы кешегә батшаның кейәүе булыу анһат тип уйлайһығыҙмы әллә? – тип яуап бирҙе.

²⁴ Ярандары Дауыттың әйткәндәрен Шаулға еткерҙе.

²⁵ – Дауытҡа әйтегеҙ, батша, дошмандарынан үс алыр өсөн, мәһәргә йөҙ пелештиҙең сөннәт тиреһенән башҡа бер нәмә лә һорамай, – тип бойорҙо Шаул. Ул шул рәүешле Дауыттың пелештиҙәр ҡулына эләгеп менән һәләк булырына өмөтләнде.

²⁶ Ярандары Шаулдың әйткәндәрен Дауытҡа еткерҙе. Дауыт үҙенең батша кейәүе буласағына ҡыуанды. Тәғәйенләгән ваҡыт та үтмәгәйне әле,

²⁷ Дауыт кешеләре менән барып ике йөҙ пелештиҙең йәнен ҡыйҙы. Батшаның кейәүе булыр өсөн, ул үлтерелгән пелештиҙәрҙең сөннәт тиреләрен теүәл генә итеп Шаулға алып килде. Шаул уға ҡыҙы Михәлде ҡатынлыҡҡа бирҙе.

²⁸ Шаул Раббының Дауыт менән бергә булғанын, ҡыҙы Михәлдең Дауытты яратҡанын ап-асыҡ күрҙе.

²⁹ Шуға күрә ул Дауыттан тағы ла нығыраҡ ҡурҡа башланы, уның ғүмерлек дошманына әйләнде.

³⁰ Пелешти башлыҡтары ҡасан һөжүм итһә лә, Дауыт Шаулдың башҡа ярандарына ҡарағанда ҙурыраҡ уңышҡа ирешә ине. Шул арҡала уның исеме дан-шөһрәт ҡаҙанды.