І Батшалар 10 - Изге Яҙма

Шемуилдың Шаулды мәсехләүе

¹ Шемуил, май һауытын алып, Шаулдың башына зәйтүн майы ҡойҙо. Шунан Шаулды үбеп, былай тине: – Раббы һине Үҙенең биләмәһе булған Исраилға хаким итеп мәсехләй.

² Бөгөн, минән киткәндән һуң, Бинйәмин ерендәге Селсахта, Рәхилә ҡәбере эргәһендә, ике кешене осратырһың. Улар һиңә: «Эҙләп сыҡҡан ишәктәрең табылды. Атайың инде ишәктәрҙе уйламай, улыма ни булды икән, тип һинең өсөн хәүефләнә», – тип әйтер.

³ Унан юлыңды дауам итеп, Таворҙағы имән ағасына барып етерһең. Унда һиңә береһе өс кәзә бәрәсе, икенсеһе өс икмәк, ә өсөнсөһө бер турһыҡ шарап алып Алла хозурына, Бейт-Илгә сығып барған өс кеше осрар.

⁴ Улар, һине сәләмләп, ике икмәк бирер. Һин уларҙы алырһың.

⁵ Шунан һуң пелештиҙәрҙең һаҡсы ғәскәре торған Алла Гивғаһына килеп етерһең. Ҡалаға ингәс, лира, дөңгөр, һыбыҙғы, арфа тауыштары аҫтында табыныу ҡалҡыулығынан пәйғәмбәрлек итеп төшөп килгән бер төркөм пәйғәмбәрҙәрҙе осратырһың.

⁶ Шунда һине Раббы рухы солғап алыр, һин дә улар менән бергә пәйғәмбәрлек итерһең һәм бөтөнләй башҡа кешегә әйләнерһең.

⁷ Ошо билдәләр бойомға ашҡас, нимә теләйһең, шуны эшлә, сөнки Алла һинең менән.

⁸ Минән алда Гилгалға төш. Тотош яндырыу, татыулыҡ ҡорбандары салыр өсөн мин дә унда барырмын. Килгәнемде ете көн көт, яныңа барғандан һуң, һиңә нимә эшләргә кәрәклеген әйтермен.

⁹ Шаул Шемуил эргәһенән китергә тип боролғайны, Алла уның йөрәген үҙгәртте һәм шул көндө бөтә илаһи билдәләр бойомға ашты.

¹⁰ Гивғаға килеп еткәндәрендә, уларҙы бер төркөм пәйғәмбәрҙәр ҡаршыланы. Шаулды Алла рухы солғап алды һәм ул башҡалар менән бергә пәйғәмбәрлек итә башланы.

¹¹ Уны электән белгән кешеләр, пәйғәмбәрҙәр менән пәйғәмбәрлек иткәнен күреп, бер-береһенә: – Ҡиштың улына ни булған? Әллә Шаул да пәйғәмбәр булғанмы? – тиештеләр.

¹² Шунда йәшәүселәрҙең береһе: – Ә тегеләренең аталары кем һуң? – тип яуапланы. Шунан бирле: «Шаул да пәйғәмбәр булғанмы?» – тигән һүҙ әйтем булып китте.

¹³ Пәйғәмбәрлек иткәндән һуң, Шаул табыныу ҡалҡыулығына сыҡты.

¹⁴ Шаулдың атаһының туғаны унан һәм хеҙмәтсеһенән: – Ҡайҙарҙа йөрөнөгөҙ? – тип һораны. – Ишәктәрҙе эҙләнек, – тине Шаул. – Тапмағас, Шемуилға барҙыҡ.

¹⁵ – Шемуил һеҙгә нимәләр әйтте, миңә һөйлә әле, – тине туғаны Шаулға.

¹⁶ – Ишәктәрҙең табылғанын әйтте, – тип яуапланы Шаул, ләкин Шемуилдың батшалыҡ тураһында һөйләгәндәрен өндәшмәне.

Шаулдың батша тип иғлан ителеүе

¹⁷ Шемуил халыҡты Раббы хозурына Миспаға саҡырҙы.

¹⁸ Шунан Исраил халҡына әйтте: – Исраил Аллаһы Раббы былай ти: «Исраилдарҙы Мысырҙан Мин алып сыҡтым. Һеҙҙе мысырҙарҙың һәм һеҙгә золом ҡылған бөтә батшалыҡтарҙың ҡулынан Мин азат иттем».

¹⁹ Әммә һеҙ бөгөн, үҙегеҙҙе бөтә бәлә-ҡазаларҙан, ҡайғыларҙан ҡурсалаған Аллағыҙҙы инҡар итеп, Уға: «Беҙҙең өҫтән батша ҡуй», – тинегеҙ. Инде хәҙер Раббы ҡаршыһына ырыу-ырыу, нәҫел-нәҫел булып баҫығыҙ.

²⁰ Шемуил Исраил ырыуҙарын бер-бер артлы үҙенең алдына саҡырҙы һәм Бинйәмин ырыуы күрһәтелде.

²¹ Шунан Бинйәмин ырыуына ингән нәҫелдәрҙе айырым-айырым үҙ янына саҡырҙы, Матри нәҫеле күрһәтелде. Һуңынан Матри нәҫеленән Ҡиштың улы Шаул күрһәтелде. Уны эҙләй башланылар, әммә таба алманылар.

²² Раббынан: – Ул бында килдеме һуң? – тип һоранылар. – Ана ул ылауҙар араһында йәшенеп ята, – тине Раббы.

²³ Йүгереп барып Шаулды алып килделәр. Ул халыҡ араһына баҫты. Буйға бөтәһенән дә бер башҡа ҡалҡыуыраҡ ине.

²⁴ – Раббының кемде һайлағанын күрҙегеҙме? – тине Шемуил бар халыҡҡа. – Бөтә халыҡ араһында уға тиңе юҡ. Шул саҡ һәммә халыҡ: – Йәшәһен батша! – тип ҡысҡырып ебәрҙе.

²⁵ Шемуил халыҡҡа батшалыҡ итеү ҡағиҙәләрен аңлатты, уларҙы китапҡа яҙып, Раббы алдына һалды. Шунан бөтә халыҡты өйҙәренә ҡайтарып ебәрҙе.

²⁶ Шаул да Гивғаға үҙенең өйөнә йүнәлде. Күңелдәренә Алла ҡағылған ҡыйыу ир-егеттәр уға эйәрҙе.

²⁷ Ләкин ҡайһы бер алама кешеләр: – Шул беҙҙе ҡотҡара алыр тиһеңме? – тип Шаулды һанға һуҡманы һәм уға бүләктәр килтермәне. Әммә Шаул быны ишетмәмешкә һалышты.