Йырҙар йыры 8 - Изге Яҙма

Ҡыҙ

¹ Бер туған ағайым булһаң икән, Әсәйемдең һөтөн имеп үҫкән! Урамда осратһам, һине үбеп алыр инем, Бының өсөн һис кем ғәйеп итә алмаҫ ине.

² Мин һине әсәйемдең өйөнә Етәкләр ҙә алып ҡайтыр инем. Һин мине яратырға өйрәтер инең, Мин һине хуш еҫле шарап менән, Анарым шәрбәте менән һыйлар инем.

³ Йәремдең һул беләге башым аҫтында, Уңы менән ҡыҫып ҡосаҡлаған.

⁴ Ялбарамын һеҙгә, эй Йәрүсәлим ҡыҙҙары! Беҙҙе был һөйөүҙән уятмағыҙ, ҡуҙғатмағыҙ, Танһығыбыҙ ҡанғанғаса ҡалһын.

Ҡыҙҙың әхирәттәре

⁵ Йән һөйгәненә һыйынып, Кем ул сүл яғынан килгән? Мин алмағас аҫтында һине уяттым, Әсәң шунда һиңә йөккә уҙған, Шунда һине донъяға килтергән.

Ҡыҙ

⁶ Мөһөрҙәй баҫ мине йөрәгеңә, Ҡулыңдағы йөҙөк ише һаҡла. Сөнки һөйөү үлемдәй ҡөҙрәтле, Көнсөллөк үлеләр донъяһы һымаҡ аяуһыҙ. Уның уғы – дөрләп янған ялҡын!

⁷ Һөйөүҙе ташҡындар һүндерә алмай, Йылғалар уны йыуып китә алмай. Әгәр берәү һөйөү өсөн Өйөндәге бөтә байлығын бирһә лә, Тик оятҡа ғына ҡалыр ине.

Ҡыҙҙың ағалары

⁸ Һеңлебеҙ бәләкәс әле, Хатта күкрәктәре лә бүртмәгән. Һоратырға тип килһәләр, Уның өсөн ни эшләрбеҙ?

⁹ Әгәр ул бер диуар булһа, Өҫтөнә көмөш манара ҡорор инек. Әгәр ҙә ул ишек булһа, Кедр таҡта менән көпләр инек.

Ҡыҙ

¹⁰ Мин диуарҙай инем, Инде күкрәктәрем манаралай. Бына һөйгәнемдең күҙ алдында Ҡала кеүек хәүефһеҙлек тәҡдим итеп баҫтым.

¹¹ Сөләймәндең Бәғел-Һамонда Йөҙөм баҡсаһы бар ине. Уны йөҙөм үҫтереүселәргә бирҙе. Уларҙың һәр береһе йөҙөм өсөн Мең көмөш түләргә тейеш булды.

¹² Минең йөҙөм баҡсам бары үҙемдеке. Эй Сөләймән, мең көмөшө – һиңә, Ике йөҙө – йөҙөм үҫтереүселәргә.

Егет

¹³ Эй һин, баҡсаларҙа йәшәгән ҡыҙ! Дуҫтарым һине тыңлай – Ҡайҙа мин дә тауышыңды ишетәйем!

Ҡыҙ

¹⁴ Ашыҡ, һөйгәнем минең, Еҫле үләндәр ҡаплаған тауҙар буйлап Ғәзәл һымаҡ, йәш болан һымаҡ ел!