Иҫәп алыу 24 - Изге Яҙма

¹ Билғам, Раббыға Исраилды фатихалау фарыз икәнлеген күреп, был юлы ишара эҙләп торманы, сүллеккә ҡарай йөҙөн борҙо.

² Билғам ырыу-ырыу булып урынлашҡан Исраил халҡын күрҙе. Шунда Билғамға Алла рухы иңде һәм

³ ул пәйғәмбәрлек итергә тотондо: «Беғор улы Билғам һөйләй, Күҙе асыҡ кеше һөйләй.

⁴ Алла һүҙҙәрен ишеткән, Сикһеҙ ҡөҙрәт Эйәһенең күрһәткәнен күргән; Ергә ҡапланһа ла, күҙе асыҡ булған заттың әйткәне:

⁵ „Эй Яҡуп нәҫеле, сатырҙарың, Эй Исраил, торлаҡтарың ниндәй күркәм!

⁶ Йәйрәп ятҡан йәшел үҙән кеүек улар, Йылға буйындағы баҡсаларҙай, Раббы ултыртҡан йөҙйәшәр ҡыуаҡлығы Һыу буйындағы кедр урманылай.

⁷ Ботаҡтарынан һыу тамып торор, Орлоҡтары мул һыу менән һуғарылыр, Батшаһы уның Агагтан да өҫтөн булыр, Уның батшалығы юғары күтәрелер.

⁸ Алла уларҙы Мысырҙан алып сыҡты, Сүл үгеҙенекеләй ғәйрәт Унда, Дошман булған халыҡтарҙы ашап бөтә, Һөйәктәрен уларҙың онтаҡлай, Уғы менән ҡырып һала.

⁹ Ата арыҫландай ятыр, инә арыҫландай – Уны ҡалҡытырға кем һуң баҙнат итер? Һине фатихалаусы булыр фатихалы, Һине ҡарғаусы – ҡарғалһын!“»

¹⁰ Балаҡтың Билғамға асыуы ҡабарҙы, ул ҡулын ҡулға һуғып былай тине: – Мин һине дошмандарымды ҡарғарға саҡырҙым, ә һин бына өсөнсө тапҡыр инде уларҙы фатихалайһың.

¹¹ Ана бара юлың, ҡәҙер-хөрмәт итергә теләгәйнем, ләкин һине Раббы ундай хөрмәттән мәхрүм итте!

^12-13 Билғам иһә Балаҡҡа: – Ебәргән илселәреңә: «Балаҡ миңә йорто тулы алтын-көмөшөн бирһә лә, изгелек ҡылыу өсөн дә, яманлыҡ ҡылыу өсөн дә үҙ ихтыярым менән Раббы әмерен аша атлап сыға алмайым. Раббы ни бойорһа, тик шуны ғына һөйләрмен», – тип әйтмәнемме ни?

¹⁴ Бына үҙ яғыма ҡайтып китергә торам, кил, был халыҡтың һуңынан һинең халҡың менән ни ҡылырын һөйләп китәйем, – тине.

Билғамдың дүртенсе тапҡыр пәйғәмбәрлек итеүе

¹⁵ Билғам йәнә пәйғәмбәрлек итергә тотондо: «Беғор улы Билғам һөйләй, Күҙе асыҡ кеше һөйләй,

¹⁶ Алла һүҙҙәрен ишеткән һөйләй, Юғарыларҙан Юғарының ихтыярына эйәргән, Сикһеҙ ҡөҙрәт Эйәһе күрһәткәнде күргән зат һөйләй, Ергә ҡапланһа ла, күҙе асыҡ әҙәмдең һүҙе:

¹⁷ „Уны мин күрәм, әммә әле түгел; Күрәм уны, тик яҡындан түгел. Йондоҙ ҡалҡыр Яҡуп нәҫеленән, Исраил халҡынан – хакимлыҡ таяғы. Моавтың сикәһен ҡыра һуғыр, Шеҫ улдарының баш түбәһен иҙер.

¹⁸ Дошманы Эдом баҫып алыныр, Сеғир ҙа дошмандары аҫтында булыр, Исраил көсәйгәндән көсәйер.

¹⁹ Яҡуп нәҫеленән сыҡҡан кеше хаким булыр, Ҡалаларҙа тере ҡалғандарҙы юҡ итер“».

Билғамдың һуңғы тапҡыр пәйғәмбәрлек итеүе

²⁰ Шунан һуң Билғам Ғәмәлек халҡына ҡараны ла пәйғәмбәрлек ҡылып әйтте: «Ҡәүемдәр араһында ғәмәлек – беренсе, Тик уны ла көтә һәләкәт».

²¹ Артабан ул ҡыниҙарға күҙ төшөрҙө лә улар хаҡында пәйғәмбәрлек итте: «Торлағың ныҡ һинең, Ояң ҡаяла ҡоролған.

²² Ләкин туҙҙырылырһың һин Ҡаин халҡы, Ашшур һине әсирлеккә алып киткәс».

²³ Шунан пәйғәмбәрлек һүҙен әйтте: «Аһ, Алла ошоларҙы ғәмәл ҡылғас, Кемдәр генә иҫән ҡалыр икән?

²⁴ Киттимдән караптар килер, Ашшурҙы ла, Ғевәрҙе лә ауыҙлыҡлар; Тик уларға ла һәләкәт килер!»

²⁵ Шунан Билғам тороп тыуған иленә ҡайтырға сыҡты, Балаҡ та үҙ юлына китте.