Иҫәп алыу 20 - Изге Яҙма

Ҡадештағы ваҡиғалар

¹ Беренсе айҙа бөтә Исраил йәмғиәте Цин сүленә килеп етте һәм Ҡадешта туҡталды. Шунда Мирйәм вафат булды, уны Ҡадешта ерләнеләр.

² Бында халыҡ өсөн һыу юҡ ине, шуға күрә бергәләшеп Муса менән Һарунға ҡаршы сыҡтылар.

³ Халыҡ Мусаны былай тип ғәйепләне: – Уф, беҙ ҙә теге саҡта, туғандарыбыҙ һымаҡ, Раббы ҡаршыһында үлгән булһаҡсы!

⁴ Ни өсөн һеҙ Раббы халҡын был сүлгә алып килдегеҙ, үҙебеҙ ҙә, мал-тыуарыбыҙ ҙа ҡырылһын типме ни?

⁵ Нишләп беҙҙе Мысырҙан алып сыҡтығыҙ ҙа был насар урынға алып килдегеҙ? Ере сәсеүгә ярамай, инжир ҙә, йөҙөм дә, анар емештәре лә үҫмәй, хатта эсәр һыуы ла юҡ!

⁶ Муса менән Һарун халыҡ эргәһенән Осрашыу сатырына табан йүнәлде, унда сәждәгә йығылды. Бына шул саҡ алдарында Раббы шөһрәте пәйҙә булды.

⁷ Раббы Мусаға былай тине:

⁸ – Таяғыңды ал да Һарун ағайың менән бөтә йәмғиәтте йыйығыҙ. Халыҡтың күҙе алдында ҡаяға өндәшегеҙ, ҡая һеҙгә һыу бирер. Шулай итеп, ҡаянан һыу сығарып, халыҡҡа ла, мал-тыуарға ла һыу эсерерһең.

⁹ Раббы ни бойорһа, Муса шуны эшләне, ҡулына таяғын алды.

¹⁰ Муса менән Һарун халыҡты ҡая янына йыйҙы. – Эй фетнәселәр, һеҙгә ошо ҡаянан һыу сығарайыҡмы? – тип һораны ул халыҡтан.

¹¹ Муса ҡулын күтәрҙе лә ҡая ташҡа таяғы менән ике мәртәбә һуҡты – унан шарлап һыу аға башланы, кешеләр ҙә, мал-тыуар ҙа туйғансы һыу эсте.

¹² Раббы Муса менән Һарунға былай тине: – Миңә етерлек кимәлдә ышанмағанығыҙ һәм исраилдар алдында Минең мөҡәддәслегемде иҫбатламағанығыҙ өсөн, был халыҡты һеҙ Мин уларға бирәсәк ергә алып инмәйәсәкһегеҙ.

¹³ Был һыу Мерива тип аталды, сөнки уның янында исраилдар Раббыға дәғүә белдерҙеләр, Раббы иһә уларға мөҡәддәслеген күрһәтте.

Эдом батшаһының исраилдарға үтергә рөхсәт бирмәүе

¹⁴ Муса Ҡадештан Эдом батшаһына илселәр ебәреп, ошо үтенесен еткерергә ҡушты: – Һиңә туғандарың – Исраил халҡы мөрәжәғәт итә: беҙҙең иңгә ниндәй михнәттәр төшкәнен беләһең.

¹⁵ Ата-бабаларыбыҙ Мысырға күскәйне. Унда беҙ бик оҙаҡ йәшәнек. Мысыр халҡы ата-бабаларыбыҙ менән дә, беҙҙең менән дә насар мөғәмәлә итте.

¹⁶ Беҙ Раббыға ялбарҙыҡ – Ул ишетте, фәрештәһен ебәрҙе, беҙҙе Мысырҙан алып сыҡты. Бына беҙ хәҙер Ҡадешта, һинең илдең сигендәге ҡалала.

¹⁷ Беҙгә ерең аша үтергә рөхсәт ит, зинһар. Баҫыуҙарығыҙ һәм йөҙөм баҡсаларығыҙ аша үтмәбеҙ, ҡоҙоҡтарығыҙҙан һыу эсмәбеҙ, Батша юлы буйлап ҡына барырбыҙ. Ерҙәреңде уҙып киткәнсе уңға ла, һулға ла ҡайырылмабыҙ.

¹⁸ Эдом батшаһы риза булманы: – Ерем аша үтмә, юғиһә ҡаршығыҙға ҡылыс менән сығырбыҙ, – тине.

¹⁹ Исраил халҡы уға: – Беҙ оло юл буйлап ҡына барырбыҙ. Әгәр үҙебеҙ һәм дә малыбыҙ һыуыңды эсһәк, хаҡын түләрбеҙ. Йәйәүләп кенә үтербеҙ, һис бер зыян килтермәбеҙ, – тип инәлде.

²⁰ Эдом батшаһы күнмәне: – Үтмә минең еремдән, – тине һәм күп һанлы көслө ғәскәрен исраилдарҙың юлына арҡыры сығарып ҡуйҙы.

²¹ Шулай итеп, Эдом халҡы исраилдарға үҙ ерҙәре аша үтергә рөхсәт бирмәне, һәм исраилдар икенсе яҡтан китергә булды.

Һарундың вафаты

²² Бөтә Исраил йәмғиәте Ҡадештан сыҡты ла Һор тауына килде.

²³ Раббы Муса менән Һарунға Һор тауында, Эдом ерҙәре сигендә, былай тине:

²⁴ – Һарундың үлеп, ата-бабалары янына күсер ваҡыты етте. Мерива һыуҙары буйында бойороғома ҡаршы килгәнегеҙ өсөн Һарун Мин Исраил халҡына бирәсәк ергә аяҡ баҫмаясаҡ.

²⁵ Һарун менән уның улы Әлғазарҙы эйәртеп, Һор тауына мен.

²⁶ Һарундың ҡаһин кейемдәрен систереп, Әлғазарға кейҙер. Һарун шунда вафат булыр һәм ата-бабалары менән ҡауышыр.

²⁷ Муса Раббы бойорғанса эшләне. Бар йәмғиәт алдында Һор тауына киттеләр.

²⁸ Муса, Һарундың кейемдәрен систереп, улы Әлғазарға кейҙерҙе. Һарун шунда тау башында вафат булды. Муса менән Әлғазар тауҙан төштө.

²⁹ Бөтә йәмғиәт Һарундың донъя ҡуйғанын белде. Тотош Исраил халҡы утыҙ көн буйына Һарун өсөн ҡайғырып илашты.