ІІ Йылъяҙма 10 - Изге Яҙма

Исраилдарҙың Рехавғамға ҡаршы сығыуы

¹ Рехавғам Шәхәмгә юллана, сөнки бөтә исраилдар уны үҙҙәренең батшаһы тип иғлан итер өсөн шунда йыйылған була.

² Был хәбәрҙе ишетеп, Сөләймән батшанан ҡасып киткән һәм Мысырҙа йәшәгән Яровғам Неват улы ҡайтып төшә.

³ Исраилдар, кеше ебәреп, Яровғамды саҡырып алалар. Шунан Яровғам менән бөтә исраилдар бергә Рехавғам янына килеп былай тиҙәр:

⁴ – Атайың яурындарыбыҙға ауыр йөк һалды. Инде һин михнәтебеҙҙе еңеләйт, беҙҙе ҡалыптан ҡотҡар, шул сағында беҙ һиңә хеҙмәт итербеҙ.

⁵ – Әлегә ҡайтығыҙ, – ти Рехавғам уларға. – Өс көндән килерһегеҙ. Халыҡ тарала.

⁶ Рехавғам батша атаһы Сөләймән иҫән саҡта уға хеҙмәт иткән аҡһаҡалдарҙан: – Ниндәй кәңәш бирерһегеҙ, был халыҡҡа нисек яуап ҡайтарырға? – тип һорай.

⁷ Аҡһаҡалдар уға: – Әгәр һин был халыҡҡа һәйбәт булһаң, уларға ярай алһаң, яҡшы һүҙеңде йәлләмәһәң, улар ғүмер буйы һинең ҡолоң булыр, – ти.

⁸ Әммә Рехавғам аҡһаҡалдарҙың кәңәшенә ҡолаҡ һалмай һәм үҙе менән бергә үҫкән, әле янында булған ҡорҙаштары менән кәңәшләшә.

⁹ Батша уларҙан: – «Атайың яурындарыбыҙға һалған ауыр йөктө еңеләйт», – тигән был халыҡҡа нисек яуап ҡайтарайым? Һеҙ ниндәй кәңәш бирерһегеҙ? – тип һорай.

¹⁰ Ҡорҙаштары уға: – «Атайың яурындарыбыҙға ауыр йөк һалды, инде һин уны еңеләйт», – тигәндәргә: «Минең сәтәкәй бармағым атайымдың биленән йыуаныраҡ.

¹¹ Әгәр атайым һалған йөк ауыр булһа, Мин уны тағы ла арттырырмын, Атайым һеҙҙе сыбыртҡы менән ярған булһа, Мин ҡамсы менән ҡайыҙлармын», – тип әйтергә кәңәш бирә.

¹² Батшаның: «Өс көндән килерһегеҙ», – тигән һүҙе буйынса, Яровғам менән бөтә халыҡ өс көндән һуң Рехавғамға бара.

^13-14 Рехавғам батша аҡһаҡалдарҙың кәңәшен һанға һуҡмайынса, ҡорҙаштары әйткәнсә: – Әгәр атайым һалған йөк ауыр булһа, мин уны тағы ла арттырырмын. Атайым һеҙҙе сыбыртҡы менән ярған булһа, мин ҡамсы менән ҡайыҙлармын, – тип ҡырыҫ һөйләшә.

¹⁵ Батша халыҡҡа ҡолаҡ һалмай, сөнки Алла ихтыяры менән шулай булырға тейеш була. Раббының Неват улы Яровғамға Шило Ахияһы аша еткергән һүҙе бойомға ашһын өсөн шулай була.

¹⁶ Батшаның халыҡты тыңламағанын күргәс, бөтә исраилдар уға: – Дауыт менән ниндәй уртаҡлығыбыҙ бар беҙҙең? Ишай улының биләмәһендә беҙҙең өлөшөбөҙ юҡ! Эй Исраил халҡы, әйҙәгеҙ, таралышайыҡ! Дауыт нәҫеле инде үҙ йортона ғына ҡараһын! – тиҙәр ҙә барыһы ла өйҙәренә ҡайтып китәләр.

¹⁷ Рехавғам Йәһүҙә ҡалаларында йәшәгән исраилдарға ғына батша булып ҡала.

¹⁸ Рехавғам батша мәжбүри эшләүселәр өҫтөнән күҙәтсе булған Һадорамды ебәргәс, исраилдар уны таш бәреп үлтерә. Рехавғам тиҙ генә яу арбаһына менеп ултырып, Йәрүсәлимгә ҡасып өлгөрә.

¹⁹ Әлегәсә Исраилдың төньяҡ ырыуҙары Дауыт йортона буйһонмай.