Йермеяһ 51 - Изге Яҙма

¹ Раббы былай ти: «Бына Мин Бабилда һәм Лев-Ҡамайҙа йәшәүселәргә ҡаршы Һәләкәтле ғәрәсәт ҡуптарам.

² Ашлыҡ елгәреүселәр күндерәм Бабилға, Уны елгәреп, ерен бушатырҙар. Ҡаза көнөндә һәр яҡтан уға ябырылырҙар.

³ Уҡсы йәйәһен кирә алмаһын, Һарайтаһын кейеп өлгөрмәһен. Уның егеттәрен ҡыҙғанмағыҙ; Бар ғәскәрен ҡырып бөтөрөгөҙ.

⁴ Үлтерелгәндәр – Халдей ерендә, Яралылар Бабил урамдарында ергә йығылыр.

⁵ Исраилдың Изгеһе алдында Илдәре енәйәткә батҡан булһа ла, Аллалары Күк ғәскәрҙәре Раббыһы Исраил һәм Йәһүҙә халҡын ташламаны.

⁶ Бабилдан ҡасығыҙ! Һәр кем үҙ йәнен ҡотҡарһын! Уның гонаһы арҡаһында харап булмағыҙ, Сөнки был – Раббының үс алыу сәғәте, Ул Бабилдың ҡылғанының әжерен ҡайтарыр!

⁷ Бабил – Раббы ҡулында бер алтын туҫтаҡ ине, Бөтә донъяны иҫертте ул Ҡәүемдәр уның шарабын эсте, Шул арҡала барыһы ла аҡылынан шашты.

⁸ Ҡапыл төшөп селпәрәмә килде Бабил – Йәлләп уның өсөн йәш түгегеҙ! Яраларына бәлзәм һөртөгөҙ, Бәлки, уға дауа табылыр».

⁹ «Дауаланыҡ беҙ Бабилды, әммә һауыҡманы. Ташлағыҙ уны, Һәр беребеҙ үҙ илебеҙгә ҡайтайыҡ. Сөнки уға сығарылған хөкөм күккә етте, Болоттарға тиклем күтәрелде».

¹⁰ «Раббы беҙҙе аҡланы; Әйҙәгеҙ, Аллабыҙ Раббының был эшен Сионда иғлан итәйек!»

¹¹ Уҡтарығыҙҙы ослағыҙ! Һаҙаҡтарығыҙға тултырығыҙ! Раббы, Үҙенең ҡорамы өсөн үс алырға, Бабилды һәләк ҡылырға ниәт итеп, Мадай батшаларын Бабилға ҡаршы ҡуҙғатты.

¹² Бабил диуарҙары ҡаршыһында Байраҡ күтәрегеҙ! Һаҡсыларҙың һанын күбәйтегеҙ, Ҡарауылсылар ҡуйығыҙ, боҫҡон ҡороғоҙ! Сөнки Раббы Үҙенең ниәтен – Бабил халҡына ҡаршы әйткәнен бойомға ашырыр.

¹³ Эй ағын һыуҙар буйында йәшәгәндәр, Бик мул хазиналары булғандар, Ахырығыҙ килде, ғүмер ебегеҙ өҙөлдө.

¹⁴ Күк ғәскәрҙәре Раббыһы Үҙенең барлығы менән ант итте: «Һине саранча тубы баҫып алғандай, Дошман сиреүе менән тултырасаҡмын. Һиндә уларҙың еңеү ауаздары яңғырап торор».

Раббыға мәҙхиә

¹⁵ Раббы Үҙенең ҡөҙрәте менән ерҙе яратты, Аҡылы менән ғаләмде ҡорҙо, Зиһене менән күктәрҙе йәйҙе.

¹⁶ Уның күкрәүенән күктәге һыуҙар шаулай; Ул ер сигенән болоттар күтәрә. Ямғыр өсөн йәшенен йәшнәтә, Келәттәренән елдәр сығара.

¹⁷ Уның алдында бар әҙәм аҡылһыҙ һәм наҙан; Һәр көмөшсө боттары менән оятҡа ҡала, Яһаған һындары ялған, Уларҙың өнө-тыны юҡ.

¹⁸ Һис файҙаһыҙ, көлкө нәмә улар, Язаланған мәлдә юҡҡа сығасаҡтар.

¹⁹ Улар кеүек түгел Яҡуптың Өлөшө, Сөнки Ул – бөтәһен дә бар ҡылыусы. Ә Исраил халҡы – Уның биләмәһе, Күк ғәскәрҙәре Раббыһы – Уның исеме!

²⁰ «Һин Бабил – суҡмарым Минең, яу ҡоралым: Һинең менән ҡәүемдәрҙе ҡырам, Һинең менән батшалыҡтарҙы емерәм.

²¹ Һинең менән ат һәм һыбайлыны, Яу арбаһын һәм күсерен ялпаштырам;

²² Һинең менән ирҙәрҙе һәм ҡатындарҙы, Һинең менән йәшен-ҡартын, Егеттәрҙе һәм ҡыҙҙарҙы Мин ҡыйратам;

²³ Һинең менән көтөүҙе һәм көтөүсене, Үгеҙҙәре менән бергә игенсене, Өлкә башлығын, ҡала хакимын тар-мар итәм.

²⁴ Бабилдан һәм бөтә халдейҙарҙан Сионға ҡылған бар золомдары өсөн Күҙ алдығыҙҙа үс аласаҡмын, – тип белдерә Раббы. –

²⁵ Эй Бабил, һәләк итеүсе тау, Мин һиңә ҡаршымын! – тип белдерә Раббы. – Эй бар донъяны һәләк итеүсе! Ҡулымды һиңә ҡаршы күтәреп Ҡаяларҙан аҫҡа тәгәрләтәм, Янып-көйгән тауға әйләндерәм.

²⁶ Һинән төҙөлөш өсөн мөйөш ташы ла, Нигеҙ ташы ла алмаҫтар, Һин мәңге бушлыҡ булып ҡалырһың», – тип белдерә Раббы.

²⁷ Ер йөҙөндә байраҡ күтәрегеҙ, Ҡәүемдәр араһында борғо ҡысҡыртығыҙ; Әҙерләгеҙ халыҡтарҙы, Арарат, Минни, Ашкеназ батшалыҡтарын Бабилға ҡаршы туплағыҙ. Башлыҡ тәғәйенләгеҙ ғәскәргә, Өҫтөнә саранча тубы кеүек аттар ебәрегеҙ.

²⁸ Ҡәүемдәрҙе – Мадай батшаларын, Өлкә, ҡалаларҙың башлыҡтарын, Уға буйһонған бөтә илдәрҙе Бабилға ҡаршы һуғышҡа әҙерләгеҙ!

²⁹ Ер тетрәй һәм ҡалтырана, Сөнки Раббының Бабилға ҡаршы ниәте – Кеше йәшәмәҫ төйәккә, бушлыҡҡа әйләндереү ниәте Тормошҡа аша.

³⁰ Бабил батырҙары һуғышыуҙан туҡтаны, Нығытмаларында боҫто. Көстәре бөттө уларҙың, Ҡурҡаҡ ҡатындар кеүек булдылар. Торлаҡтары – янғын ҡосағында, Ҡапҡа биктәре ватылды.

³¹ Сапҡын артынан сапҡын елдерә, Илсе артынан илсе саба. Хәбәр тиҙерәк Бабил батшаһына барып етһен: «Ҡалабыҙ баҫып алынды,

³² Кисеүҙәребеҙҙе ҡулға төшөрҙөләр, Нығытмаларыбыҙ – ут эсендә, Ягирҙәр ҡурҡыуға ҡалды!»

³³ Исраил Аллаһы, Күк ғәскәрҙәре Раббыһы былай ти: «Бабил-ҡыҙ көлтә һуҡҡан ырҙын табағына оҡшаған: Бына-бына уның ураҡ ваҡыты етер».

³⁴ «Бабил батшаһы Навуходоносор Ашаны беҙҙе, кимерҙе; Буш туҫтаҡҡа әйләндерҙе, Аждаһалай йотто; Рәхәтләнеп ҡорһағын тултырҙы, Шунан беҙҙе сығарып ташланы.

³⁵ Беҙ кисергән йәбер-золом Бабилдың башына төшһөн!» Шулай тиер Сион халҡы. «Түгелгән ҡаным өсөн халдейҙар язаланһын», – тиер Йәрүсәлим.

³⁶ Шуға күрә Раббы былай ти: «Инде дәғүәңде Үҙем ҡарармын, Һинең өсөн үс алырмын. Диңгеҙен ҡоротормон, Инештәрен киптерермен.

³⁷ Бабил таштар өйөмөнә, Сүл бүреләренең төйәгенә, Ҡот осорғос бер урынға, Кеше йәшәмәҫ ергә, мәсхәрәгә әйләнер.

³⁸ Халҡы бергәләп арыҫландай үкерер; Арыҫлан балаһылай ырылдар.

³⁹ Әммә улар ҡыҙышып киткәс, Табын ҡорормон, иҫертермен, Әйҙә, кәйефләнһендәр, Мәңгелек йоҡоға талһындар ҙа Башҡа уянмаһындар, – тип белдерә Раббы. –

⁴⁰ Мин уларҙы һарыҡ бәрәселәй, Кәзә-һарыҡ тәкәләреләй салырға алып китермен.

⁴¹ Шешах тар-мар ителде, Бөтә донъяның даны яуланды! Бабил ҡәүемдәрҙең араһында Дәһшәткә һалыр урынға әүерелде!

⁴² Бабилды диңгеҙ баҫты, Шаулы тулҡындар уны ҡапланы.

⁴³ Ҡалалары харабаға, Ҡоро тупраҡ, сүллеккә әйләнде. Инде унда бер кем дә йәшәмәй, Һис кемдең аяғы баҫмай.

⁴⁴ Бабил илаһы Белды язалайым, Йотҡандарын ауыҙынан тартып алам. Ҡәүемдәр башҡа уға ағылмаҫ, Бабилдың диуарҙары йығылыр.

⁴⁵ Унан сыға һал, халҡым! Раббының ялҡынлы асыуынан Һәр берегеҙ йәнегеҙҙе ҡотҡарығыҙ!

⁴⁶ Йөрәгегеҙ ҡалтырап төшмәһен, Ерҙә йөрөгән хәбәрҙәрҙән ҡурҡмағыҙ, Бер йыл бер хәбәр килер, киләһе йылға – икенсе. „Аяуһыҙлыҡ ерҙә хөкөм һөрә, Хаким хакимға ябырыла!“

⁴⁷ Бына шундай көндәр етер, Бабилдың боттарын язалармын; Бөтә ере хурлыҡҡа ҡалыр, Үлтерелгәндәре унда аунап ятыр.

⁴⁸ Күк, ер һәм ундағы бар нәмә ҡыуанып гөрләшер, Сөнки Бабилдың өҫтөнә төньяҡтан емереүселәр килә, – тип белдерә Раббы. –

⁴⁹ Эй Исраилдың үлтерелгәндәре! Бөтөн ерҙә Бабил үлтергәндәр нисек ҡолаһа, Бабил үҙе лә шулай уҡ ҡолар.

⁵⁰ Ҡылыстан ҡотолғандар, ҡасығыҙ, туҡтамағыҙ! Алыҫ илдә лә Раббыны онотмағыҙ, Йәрүсәлим күңел түрегеҙҙә булһын».

⁵¹ «Мыҫҡыл ишетәбеҙ, оятҡа ҡалдыҡ, Йөҙөбөҙгә сәркеү яғылды, Сөнки яттар Раббы ҡорамының Изге урындарына инде».

⁵² «Бына шундай көндәр килә, – тип белдерә Раббы, – Мин Бабил боттарын язалармын. Бөтә ерҙә яралылар ыңғырашыр.

⁵³ Бабил хатта күккә олғашһа ла, Бейек ҡәлғәләрен нығытһа ла, Минән уға ҡыйратыусылар киләсәк», – тип белдерә Раббы.

⁵⁴ Бабилдан һыҡтап илаған тауыш ишетелә, Халдей ерендә – оло ҡыйралыш!

⁵⁵ Сөнки Раббы Бабилды һәләк ҡылыр, Ундағы тәкәббер ауаздарҙы юҡ итер. Дошмандары ташҡын һымаҡ шаулар, Геүләүҙәре яңғырап торор.

⁵⁶ Бабилға һәләк итеүсе килер, Һуғышсылары әсиргә төшөр, йәйәләре һыныр; Сөнки Раббы – ҡон ҡайтарыусы Алла, Әжерен ҡылғанына күрә бирер.

⁵⁷ «Бабил түрәләрен, аҡыл эйәләрен, Өлкә, ҡала башлыҡтарын, Һуғышсыларын иҫерткәнсе эсерәм. Улар мәңгелек йоҡоға талыр һәм бүтән уянмаҫ», – тип белдерә исеме Күк ғәскәрҙәре Раббыһы булған Батша.

⁵⁸ Былай ти Күк ғәскәрҙәре Раббыһы: «Бабилдың ҡалын диуарҙары нигеҙенә тиклем емерелер. Бейек ҡапҡалары утта яндырылыр. Бушҡа ғына көс түкте халыҡтар, Ҡәүемдәр тик юҡҡа яфа сиккән, Хеҙмәттәре утта янып бөткән».

Йермеяһтың Бабилға хәбәр ебәреүе

⁵⁹ Йәһүҙә батшаһы Сидкияһ, хакимлығының дүртенсе йылында, Бабилға сәфәргә йыйынды. Йермеяһ пәйғәмбәр Сидкияһты оҙата барған баш хеҙмәтсе Махсеяһ улы Нерияһтан тыуған Сераяһҡа йомош ҡушты.

⁶⁰ Йермеяһ Бабилға киләсәк барлыҡ бәләләрҙе, Бабил хаҡындағы ошо һүҙҙәрҙең барыһын да төргәк китапҡа теркәне.

⁶¹ Шунан Йермеяһ Сераяһҡа: – Ҡара уны, Бабилға барғас, ошонда яҙылғандарҙың барыһын да уҡы ла

⁶² әйт: «Эй Раббым! Һин был ил тураһында: Уны тотош юҡ итәсәкмен. Бында кеше лә, мал-тыуар ҙа ҡалмаҫ. Ул мәңгегә бушлыҡ булыр, – тинең».

⁶³ Был төргәкте уҡып бөткәс, уға таш бәйләп Евфраттың уртаһына ырғыт.

⁶⁴ Шунан былай тип әйт: «Бабил ошолай батыр һәм Раббы уға ебәргән һәләкәттән бүтәнсә ҡалҡа алмаҫ, бөтөнләй хәлдән тайыр». Ошо урында Йермеяһтың һөйләгәндәре тамамлана.