Йермеяһ 22 - Изге Яҙма

Яуыз батшаларға хөкөм

¹ Раббы миңә былай тине: – Йәһүҙә батшаһының һарайына бар ҙа ошоларҙы һөйлә:

² «Эй Дауыт тәхетендә ултырған Йәһүҙә батшаһы, Раббы һүҙен тыңла! Һинең хеҙмәтселәрең һәм халҡың да – был ҡапҡаларҙан инеп-сығып йөрөгән барыһы ла тыңлаһын!

³ Раббы былай ти: „Ғәҙеллек һәм дөрөҫлөк менән эш итегеҙ, таланғанды ҡыйырһытыусы ҡулынан ҡотҡарығыҙ. Килмешәкте, етемде һәм тол ҡатынды рәнйетмәгеҙ, иҙмәгеҙ, был ерҙә ғәйепһеҙ кешенең ҡанын түкмәгеҙ.

⁴ Ошо бойороҡтарымды еренә еткереп үтәһәгеҙ, Дауыт тәхетендә ултырған батшалар яу арбаларында, аттарҙа был һарайҙың ҡапҡаларынан инәсәк, хеҙмәтселәре лә, халыҡ та улар менән керәсәк.

⁵ Ә инде был бойороҡтарымды үтәмәһәгеҙ, исемем менән ант итәм, – тип белдерә Раббы, – был һарай харабаға әйләнер“».

⁶ Йәһүҙә батшаһының һарайы тураһында Раббы былай ти: «Һин Минең өсөн Ғилғәд һымаҡһың, Ливан түбәһе кеүекһең. Ләкин ант итеп әйтәм: Мин һине – сүлгә, Һис кем йәшәмәгән ҡалаға әйләндерермен.

⁷ Һиңә ҡаршы баҫҡынсылар ебәрәм, Һәр береһенең ҡулында ҡорал булыр. Һинең иң күркәм кедрҙарыңды киҫеп, Уларҙы утҡа атырҙар».

⁸ Был ҡала эргәһенән бик күп ҡәүемдәр үтеп йөрөр. Бер-береһенән: «Ниңә Раббы бындай бөйөк ҡалаға быларҙы эшләне икән?» – тип һорарҙар.

⁹ Уларға: «Сөнки Аллалары Раббы менән төҙөгән килешеүҙе боҙҙолар, башҡа илаһтарға сәждә ҡылдылар һәм хеҙмәт иттеләр», – тип яуап бирерҙәр.

¹⁰ Үлгән өсөн иламағыҙ, йәш түкмәгеҙ; Һөргөнгә алып кителгәнгә әрнеп илағыҙ, Сөнки ул инде әйләнеп ҡайтмаҫ, Тыуған ерен башҡаса күрмәҫ.

¹¹ Атаһы Йошияһ урынына Йәһүҙә батшаһы булған һәм был илдән һөргөнгә алып кителгән Шаллум Йошияһ улы тураһында Раббы былай ти: – Ул ҡабаттан бында ҡайтмаясаҡ,

¹² һөргөнгә ебәрелгән ерҙә үлеп ҡалыр, был илде башҡаса күрмәҫ.

¹³ «Кем йортон хәрәм юл менән төҙөгән, Өҫкө бүлмәләрен ғәҙелһеҙлек менән һалған, Яҡындарын бушлай эшләткән, Хеҙмәт хаҡын түләмәгән, Шул әҙәмдең башына ҡайғы!

¹⁴ „Үҙемә мөһабәт һарай һалдырам, Өҫкө бүлмәләрен иркен итәм“, – тигән, Уға тәҙрәләр уйған, Кедр менән матурлап көпләгән, Ҡыҙылға буятҡан кешегә – ҡайғы!

¹⁵ Кедрҙы мул тотонғандан ғына Үҙеңде шәп батша булдым тип уйлайһыңмы? Ана, атайың туйғансы ашап-эсте, Әммә ғәҙеллек һәм дөрөҫлөккә таянды, Шуға күрә уның эше ыңғай барҙы.

¹⁶ Ул ярлы менән мохтаждың да дәғүәһен яҡланы. Шуның өсөн тормошо яҡшы булды. Ошо Мине танып белеү түгелме ни? – тип белдерә Раббы. –

¹⁷ Һинең иһә күҙең дә, йөрәгең дә тик файҙаны самалай, Ғәйепһеҙҙең ҡанын түгәһең, Иҙеү, талау тураһында уйлайһың».

¹⁸ Шуға күрә Раббы Йәһүҙә батшаһы Йеһояҡим Йошияһ улы тураһында былай ти: «Уның өсөн бер кем дә: „Аһ, туғаным! Аһ, ҡарындашым һымаҡ яҡыным!“ – тип ҡайғырмаҫ. Уның өсөн һис кем: „Эй хакимым! Эй ғали йәнәп!“ – тип йәшен түкмәҫ.

¹⁹ Уны үлгән ишәк кеүек күмәсәктәр – Һөйрәкләп Йәрүсәлим ҡапҡаһынан Тышҡа сығарып бырғарҙар».

Йәрүсәлим тураһында пәйғәмбәрлек

²⁰ «Ливан башына менеп ҡысҡыр, Тауышың Башандан яңғыраһын; Ғаваримда тороп иңрә, Сөнки бар уйнаштарың юҡ булды.

²¹ Имен сағыңда Мин киҫәткәйнем, Тик һин: „Тыңламайым!“ – тинең. Йәш сағыңдан ҡылығың шул булды, Әйткәндәремә ҡолаҡ һалманың.

²² Көтөүселәреңде елдәр алып китер, Уйнаштарың әсирлеккә ҡыуылыр; Ә һин ҡәбәхәт эштәрең арҡаһында Мәсхәрәгә ҡалып хур булырһың.

²³ Эй Ливанда төйәкләнгән, Кедр ағасында оя ҡорған әҙәм, Тулғаҡтан ғазапланған ҡатындай Ҡыҙғаныс ыңғырашасаҡһың».

Йеһояхин батша тураһында пәйғәмбәрлек

²⁴ – Барлығым менән ант итәм, – тип белдерә Раббы. – Эй Йәһүҙә батшаһы Конъяһ Йеһояҡим улы, уң ҡулымдағы мөһөр йөҙөгө булһаң да, йолҡоп ырғытыр инем Мин һине.

²⁵ Йәнеңде көҫәгәндәрҙең, үҙеңде ҡан ҡалтыратып торған кешеләрҙең ҡулына – Бабил батшаһы Навуходоносор менән халдейҙарға бирәм Мин һине.

²⁶ Үҙеңде лә, һине тапҡан әсәңде лә ете-ят бер илгә ҡыуам, һеҙ унда тыуманығыҙ, әммә шунда үлеп ҡалырһығыҙ.

²⁷ Ҡайтам, тип йән атҡан ерегеҙгә ҡабат бер ваҡытта ла ҡайта алмаҫһығыҙ.

²⁸ Ошо әҙәм Йеһояхинмы? Бер нимәгә эшкинмәгән ярыҡ көршәк, Бер кемгә лә кәрәкмәгән һауыт улмы? Ни өсөн үҙе һәм зат-зәүере Белмәгән-күрмәгән илгә олаҡтырылды?

²⁹ Эй ил, ил, Раббы һүҙен тыңла, эй ил!

³⁰ Раббы былай ти: «Был әҙәмде балаһыҙҙар исемлегенә яҙығыҙ, Ғүмерен бушҡа уҙғарған кеше тип теркәп ҡуйығыҙ. Уның тоҡомонан бер кем дә уңыш ҡаҙана алмаҫ, Нәҫеленән Дауыт тәхетендә ултырыусы булмаҫ, Йәһүҙәлә батшалыҡ итмәҫ».