Һошеяғ 9 - Изге Яҙма

Исраилдың язаға тарттырылыуы

¹ Ҡыуанма, Исраил, Бүтән халыҡтар һымаҡ, шатланма – Үҙ Аллаңдан ситләшеп, һин зина ҡылдың, Игенле һәр ырҙында фәхешлек итеп, хаҡ алырға яратаһың.

² Ырҙын менән йөҙөм һыҡҡыс халыҡты туйындырмаҫ, Яңы шарапҡа өмөттәре аҡланмаҫ.

³ Раббы ерендә улар башҡаса ғүмер итмәҫ. Әфраим Мысырға ҡайтыр, Ашшурҙа нәжес ризыҡтар ашар.

⁴ Раббыға түкмә ҡорбан ҡоймаҫтар, Ҡорбандарын Ул хуш күрмәҫ: Ҡорбандары хәсрәт икмәге һымаҡ булыр, Уны ашаған һәр кем нәжесләнер. Тәғәмдәре – тик үҙҙәре өсөн генә, Тик Раббы йортона индерелмәҫ.

⁵ Тантаналы көндә, Раббының байрамында һеҙ нимә эшләрһегеҙ?

⁶ Бәләнән ҡасһалар ҙа, Уларҙы Мысыр буйһондорор, Ноф ер ҡуйынына һалыр. Саф көмөшөн ҡый үләне баҫыр, Сатырҙарында сәнскәк үҫер.

⁷ Ҡоһор көнө етте, Яза көнө килде – Белһен шуны Исраил! Ғәйебеңдең сикһеҙ күплеге, Дошманлығыңдың ҙурлығы арҡаһында, Пәйғәмбәрҙе – ахмаҡ, Рухлы әҙәмде диуана тип һанайһың.

⁸ Пәйғәмбәр – Минең Алламдың Эфраимға ҡуйған һаҡсыһы; Әммә пәйғәмбәр ҡайҙа ғына барһа ла, Уның юлдарында – тоҙаҡ, Аллаһының йортонда дошманлыҡ көтә.

⁹ Гивға көндәрендәге һымаҡ, Әфраимдар ҡот осҡос боҙоҡлоҡҡа тарыны. Раббы уларҙың ғәйептәрен иҫкә төшөрөр, Гонаһтары өсөн яза бирер.

¹⁰ «Сүлдә йөҙөм ҡыуағы тапҡандай, Мин Исраилды таптым, Мин ата-бабаларығыҙҙы Емеше иртә өлгөргән инжир ағасылай күрҙем. Улар иһә Бәғел-Пеғорға килде, Күңелдәрен ерәнгес ботҡа бағышланы; Үҙҙәре лә яратҡан боттары һымаҡ Ҡәбәхәт хәлендә ҡалды.

¹¹ Әфраимдың күп һанлы нәҫеле – даны – Ҡош һымаҡ осоп китер: Тыуым да, йөккә уҙыу ҙа, яралыу ҙа булмаҫ.

¹² Бала табып үҫтерһәләр ҙә, Берәүһен бер иҫән ҡалдырмаҫмын, Уларҙы ташлап киткән сағымда Баштарына ҡайғы килер.

¹³ Мин Әфраимды күргәндә, Көтөүлек ерендә ултыртылған Йәш хөрмә ағасы кеүек ине. Ә хәҙер Әфраим балаларын Йән ҡыйыусы алдына алып сығырға тейеш».

¹⁴ Эй Раббым, уларға әжерен бир, Бала яралмай торған түлһеҙ ҡарын, Һөтһөҙ күкрәк бир.

¹⁵ «Гилгалдағы бар залимлыҡтары өсөн Мин уларға шунда уҡ нәфрәтләнгәйнем. Ҡылған яуызлыҡтары өсөн Уларҙы йортомдан ҡыуып сығарам. Бүтәнсә уларҙы яратмайым – Бөтә башлыҡтары фетнәсел.

¹⁶ Әфраим юҡ ителде! Тамырҙары ҡороно, Бүтәнсә емеш бирмәҫтәр. Хатта улар бала тыуҙырһа ла, Уларҙың ҡорһағында яралған Көтөп алған емештәрен юҡ итермен».

¹⁷ Минең Аллам кире ҡағыр уларҙы, Сөнки Уға ҡолаҡ һалманылар. Шуға ла ҡәүемдәр араһында Толҡа тапмай гиҙәсәктәр.