Ғамос 9 - Изге Яҙма

Раббы язаһынан ҡотолоу юҡ

¹ Ҡорбан усағы янында торған бөйөк Хакимды күрҙем, Ул былай тине: «Таяу бағаналарының башына ҡаты итеп һуҡ, Тупһаларына тиклем тетрәһен; Әйҙә, улар ишелеп, кешеләрҙең башына төшһөн! Иҫән ҡалғандарын ҡылыс менән һуям: Ҡасып ҡотолғандар булмаясаҡ.

² Үлеләр донъяһына төшһәләр ҙә, Унда ла ҡулым барып етәсәк. Күккә менеп ҡасһалар ҙа, Унан да һөйрәп төшөрәсәкмен.

³ Кармәл тауының башына ҡасһалар, Унда ла эҙләп табып тотормон. Күҙ алдымдан йыраҡҡа, диңгеҙ төбөнә йәшенһәләр, Йыланға бойорормон, уларҙы саҡһын.

⁴ Дошманға әсиргә төшһәләр, Ҡылысҡа әмер бирәм, уларҙы ҡырһын. Күҙемде уларҙан алмаясаҡмын, Әммә яҡшылыҡ өсөн түгел, бәләгә».

Алланың бөйөклөгө

⁵ Раббы Хаким, Күк ғәскәрҙәре Аллаһы, Ергә ҡағылһа – ер ирер, Өҫтөндә йәшәгәндәр күҙ йәшенә батыр. Бөтөн ер йөҙө Нил һыуы кеүек ҡалҡыр ҙа, Мысыр йылғаһы һымаҡ шиңеп ҡалыр.

⁶ Торлағын күктә төҙөгән, Ер өҫтөндә көмбәҙ ҡорған, Диңгеҙ һыуҙарын йыйып, ер йөҙөнә түккән, Исеме Уның – Раббы.

⁷ «Эй исраилдар, һеҙ Минең өсөн Куш кешеләренә бәрәбәр, – ти Раббы. – Исраилдарҙы – Мысырҙан, Пелештиҙәрҙе – Кафторҙан, Арамиҙарҙы Ҡыйрҙан сығарған Мин түгелме?»

⁸ Раббы Хаким Үҙ ҡарашын Гонаһлы батшалыҡҡа йүнәлтте: «Мин уны ер йөҙөнән юҡ итәм, Ләкин Яҡуп нәҫелен тотош юҡ итмәйәсәкмен. – Раббы шулай тип белдерә. –

⁹ Бына Минең әмерем: Исраилды башҡа ҡәүемдәр араһына таратырға, Иләк аша үткәрергә, Таш та үтерлек булмаһын.

¹⁰ Халҡым араһынан гонаһлылар, „Беҙгә афәт килмәй ул, Ул беҙҙе урап үтер“, – тиеүселәр Ҡылыстан ҡырылып бөтөр».

Исраилдың яңырыуы

¹¹ «Ул көн Дауыттың ҡолаған сатырын торғоҙам, Тишеген-тошоғон һылайым, Ҡаҡшаған ерҙәрен йүнәтәм, Элекке көндәрҙәге хәленә ҡайтарам.

¹² Һөҙөмтәлә, Минең халҡым Эдомдың ҡалдыҡ-боҫтоҡ кешеләрен, Хакимлығым аҫтындағы барса ҡәүемдәрҙе еңер», – ти быларҙы эшләйәсәк Раббы.

¹³ «Шундай көн килер, – ти Раббы, – Һабансы һөрөргә сығыр – ә ураҡсы унан китмәгән, Сәсеүсе баҫыуға сығыр – ә унда һаман йөҙөм һығалар, Тауҙарҙан йылға булып татлы шарап аға, Ҡалҡыулыҡтарҙан һарҡыла.

¹⁴ Мин Үҙ халҡым Исраилдың Яҙмышын яңынан үҙгәртермен: Кешеһеҙ ҡалған ҡалаларҙа Йорттар һалып йәшәрҙәр, Йөҙөм ағастары ултыртып, Шараптан өҙөлмәҫтәр, Баҡсалар үҫтереп, емеш ашарҙар.

¹⁵ Уларҙы үҙ ерҙәрендә төпләндерәм, Бынан ары Мин биргән тупраҡтан Халҡымды һис кем йолҡоп ала алмаҫ!» – Аллаң Раббы шулай ти.