Ғамос 2 - Изге Яҙма

Раббының Моавты язалаясағы

¹ Раббы былай ти: «Моав енәйәт артынан енәйәт ҡыла, Енәйәттәре саманан ашты. Минең ҡарарым ҡаты: Эдом батшаһының һөйәктәрен Көлгә ҡалдырып мәсхәрә иткән өсөн

² Моавҡа Мин ут төртәм. Ҡирйоҫ ҡәлғәләрен ялҡын ялмап йотор – Моав һуғыш шау-шыуы, борғо тауышы, Яу ораны аҫтында һәләк булыр.

³ Уларҙың араһынан хакимдарын юҡ итәм, Бөтә башлыҡтарын ҡырып бөтәм», – ти Раббы.

Раббының Йәһүҙәне язалаясағы

⁴ Раббы былай ти: «Йәһүҙә енәйәт артынан енәйәт ҡыла, Енәйәттәре саманан ашты. Минең ҡарарым ҡаты: Раббы ҡанунынан ваз кисеп, Уның ҡағиҙәләрен тотмаған өсөн, Мин уларҙы язаһыҙ ҡалдырмайым. Аталары эйәргән ялған боттар Уларҙың тура юлдан аҙаштырҙы.

⁵ Мин Йәһүҙәгә ут төртәм, Йәрүсәлим ҡәлғәләрен ялҡын ялмап йотор».

Раббының Исраилды язалаясағы

⁶ Раббы былай ти: «Исраил енәйәт артынан енәйәт ҡыла, Енәйәттәре саманан ашты. Минең ҡарарым ҡаты: Тәҡүә кешене – көмөш тингә, Ярлы-ябағаны бер пар ҡатаға һатҡан өсөн Уларҙы язаһыҙ ҡалдырмайым.

⁷ Фәҡирҙәрҙе туҙанға һалып тапайҙар, Сараһыҙҙың юлын быуалар. Аталы-уллы бер ҡатын менән ятып, Изге исемемде хурлайҙар.

⁸ Һәр ҡорбан усағының янында Аманат итеп килтерелгән кейем өҫтөндә Рәхәтләнеп тән яҙалар; Ғәйеп өсөн тип түләткән шарапты Алла йортонда тартынмай эсәләр.

⁹ Ә Мин Исраил хаҡына Кедрҙай буйсан, имәндәй мәғрур Әмөриҙәрҙе юҡ иттем, Осонан тамырына тиклем тураҡланым.

¹⁰ Мин һеҙҙе Мысырҙан алып сығып, Әмөриҙәр ерен бирер өсөн, Ҡырҡ йыл буйы сүлдә юл күрһәттем.

¹¹ Улдарығыҙҙы пәйғәмбәр иттем, Егеттәрегеҙҙән нәзирҙәр билдәләнем. Шулай түгелме ни, исраилдар? – Раббы шулай тип белдерә. –

¹² Ә һеҙ нәзирҙәргә шарап эсерҙегеҙ, Пәйғәмбәрҙәргә пәйғәмбәрлек итмәҫкә бойорҙоғоҙ.

¹³ Тиҙҙән һеҙгә бына нимә булыр: Көлтә тейәлгән арба менән иҙгән һымаҡ Мин дә һеҙҙе иҙәсәкмен.

¹⁴ Етеҙҙең ҡасырға хәле ҡалмаҫ, Көслөнө ҡеүәте ташлап китер, Ҡаһарман үҙенең йәнен ҡотҡара алмаҫ.

¹⁵ Уҡсы аяғында ҡала алмаҫ, Аяғы етеҙ булған ҡасып өлгөрмәҫ, Һыбайлы ла йәнен ҡотҡара алмаҫ.

¹⁶ Хатта иң ғәййәр яугир ҙә Ҡоралын ташлап ҡасыр», – тип белдерә Раббы.