Әйүп 30 - Изге Яҙма

¹ Әле иһә йәшерәктәр мине мыҫҡыл итеп көлә. Ә бит ваҡытында аталарын һис бер эшкә лайыҡ күрмәҫ инем, Көтөүемдең эттәре янына хатта ҡуймаҫ инем.

² Уларҙан миңә ни файҙа: Көс-ҡеүәттәре бөткән.

³ Мохтажлыҡтан һәм аслыҡтан миктәп, Ҡыу далала, ҡараңғыла ҡатҡан тупраҡ кимерәләр;

⁴ Шырлыҡта әсе үлән йолҡоп ашайҙар, Икмәк урынына артыш тамыры сәйнәйҙәр.

⁵ Кеше араһынан ҡыуылалар, Бурҙарҙы баҫтырған һымаҡ, Арттарынан ҡысҡырып ҡалалар.

⁶ Ҡороған йылға йырындарында, Өңдәрҙә, ҡая ярыҡтарында йәшәйҙәр.

⁷ Ҡыуаҡ араһында хайуан һымаҡ олойҙар, Сәнскәк аҫтында өймәкләшәләр.

⁸ Бөтә ерҙән дә һөрөлгән Атһыҙ-затһыҙ әҙәм аҡтыҡтары!

⁹ Инде шулар минән көлөп Мәсхәрәле таҡмаҡ йырлай, Мин уларға көлкө булып ҡалдым.

¹⁰ Минән сирҡаналар, ситләшәләр, Битемә төкөрөүҙән дә тартынмайҙар.

¹¹ Алла йәйәмдең керешен бушатып мине кәмһетте, Шуға улар минең алда үтә йүгәнһеҙләнә башланы.

¹² Уң яғымдан ябырыла был өйөр, Мине аяҡтан йығырға тырыша, Һәләк ҡылыу өсөн ҡамау һала.

¹³ Улар минең юлыма арҡыры төшә; Мине һәләк итергә керешә, Һис кем уларҙы туҡтатмай!

¹⁴ Емерелгән диуар аша ябырылған дошман һымаҡ, Ватып-емереп өҫтөмә ташланалар.

¹⁵ Мине дәһшәт солғап алды, Абруйым ел кеүек осоп китте, Именлегем томан һымаҡ таралды.

¹⁶ Инде йәнем ташлап сығыр хәлдә, Хәсрәт көндәре артымдан ҡыуып етте.

¹⁷ Төндәрен түҙгеһеҙ һыҙлай һөйәктәрем, Бер туҡтауһыҙ әрнеү йонсота.

¹⁸ Алла мине кейемемдән матҡып алды; Яғамдан аймап һыҡты.

¹⁹ Ул мине бысраҡҡа быраҡтырҙы, Саң-туҙанға, көлгә әйләндем.

²⁰ Һиңә ялбарам, яуап бирмәйһең. Алдыңа баҫам, тик ҡарап тораһың.

²¹ Миңә ҡарата аяуһыҙландың; Көслө ҡулың менән ғазаплайһың.

²² Мине күтәреп елгә мендерҙең, Ғәрәсәт эсендә өйрөлдөрөп йөрөтәһең.

²³ Беләм, һин мине үлемгә – Бөтөн тереләргә тәғәйен булған һуңғы йортҡа илтәһең.

²⁴ Бәләгә тарыған әҙәм ярҙам һорап ҡысҡырғанда Уға ҡаршы ҡул күтәрәләрме ни?

²⁵ Ауыр хәлгә төшкәндәр өсөн мин иламаныммы ни? Ярлыларҙың хәленә мин инмәнемме?

²⁶ Мин яҡшылыҡ көттөм – яманлыҡ килде; Яҡтылыҡ өмөт иткәндә, ҡараңғылыҡ баҫты.

²⁷ Эсем яна, тынғылыҡ таба алмайым; Хәсрәтле көндәр мине һағалай.

²⁸ Ҡарайып ҡаттым, тик ҡояштан түгел; Йыйын уртаһында тороп ялбарамын.

²⁹ Хәҙер мин сүл бүреләренә туған, Дөйәғоштарға дуҫ булып ҡалдым.

³⁰ Тирем ҡарайып, һуйылып төштө, Һөйәктәрем ялҡынһынып яна.

³¹ Минең арфам хәҙер иңрәп илай, Һыбыҙғым һыҡтаусы кеүек ыңғыраша.