Әйүп 12 - Изге Яҙма

Әйүптең дүртенсе телмәре: Һеҙҙә булған аҡыл миндә юҡмы?

¹ Әйүп былай тип яуапланы:

² «Ай-һай, бигерәк белдекле халыҡһығыҙ! Моғайын, аҡыл да һеҙҙең менән бергә харап булыр!

³ Һеҙҙә булған аҡыл миндә юҡмы? Бер ерем менән дә һеҙҙән кәм түгелмен. Һеҙ белгәнде, йә, кем белмәй?

⁴ Мин дуҫтарым өсөн бер әҙәм көлкөһө булдым. Ә бит Аллаға ялбарғанда яуап ала торғайным. Хәҙер иһә тоғро, камил әҙәм – мәсхәрә булып ҡалдым.

⁵ Зарһыҙ зарлыға тәкәббер ҡарай, Аяғы тайһа, төртөп ебәрер.

⁶ Юлбаҫарҙың сатырында – муллыҡ, Алланың асыуына тейгәндәр имен йәшәй, Гүйә улар Алланы ҡулында күтәреп йөрөтә.

⁷ Кил, ҡырағай йәнлектәрҙән һора – өйрәтерҙәр, Күктәге ҡоштарҙан – аңлатырҙар.

⁸ Тупраҡҡа әйт, һиңә төшөндөрһөн, Диңгеҙҙәге балыҡтарҙан һора – һөйләп бирһен.

⁹ Бар нәмәне Раббының ҡулы яһаған – Уларҙың ҡайһыһы быны белмәй?

¹⁰ Һәр бер тереклектең йәне, Бөтөн кешенең һулышы – Уның ҡулында.

¹¹ Ризыҡ тәмен аңҡау тойған һымаҡ, Һүҙҙең бәҫен ҡолаҡ һынай түгелме ни?

¹² Аҡһаҡалдарҙа аҡыл бар, Оҙон ғүмерлеләр – зирәк була.

¹³ Аллала – аҡыл да, ҡөҙрәт тә бар, Нәсихәт тә, ғилем дә бар Унда.

¹⁴ Ул йыҡҡанды һис кем торғоҙа алмаҫ, Ул әсир итһә, һис берәү азат ҡылмаҫ.

¹⁵ Ул һыуҙарҙы туҡтатһа – ҡоролоҡ булыр, Ебәрһә, ерҙе һыу баҫыр.

¹⁶ Көс тә, хикмәт тә Унда; Алдаған да, алданған да Уның ихтыярында.

¹⁷ Кәңәшселәрҙе ялан аяҡ ҡыуалар, Хөкөмдарҙарҙы алйотландырыр.

¹⁸ Батшаларҙың билбауҙарын тартып өҙөр, Билдәренә әләм-һәләм бәйләтер.

¹⁹ Ҡаһиндарҙы ялан аяҡ ҡыуалар, Аяҡта ныҡ баҫып торғандарҙы алып ырғытыр.

²⁰ Иң ышаныслы кәңәшселәрҙе телдән яҙҙырыр, Аҡһаҡалдарҙың зиһенен алыр.

²¹ Аҫыл заттарҙы мәсхәрәгә төшөрөр, Көслөләрҙең ҡайышын систерер.

²² Ҡараңғылыҡтың тәрәнлектәрен асыр, Дөм ҡараңғылыҡты яҡтыға сығарыр.

²³ Ҡәүемдәрҙең береһен күтәрер, береһен һәләк итер, Ҡайһыһын күбәйтер, икенселәрен таратыр.

²⁴ Халыҡтарҙың башлыҡтарының зиһенен алыр, Юлһыҙ сүллектә аҙаштырып ҡалдырыр –

²⁵ Ҡараңғыла ҡапшанып йөрөрҙәр, яҡтылыҡ күрмәҫтәр, Иҫерек шикелле сайҡалырҙар.