Әйүп 10 - Изге Яҙма

¹ Йәшәүемдән биҙҙем, Инде зарымды эстә тотмайым, Йән әрнеүҙәремде түгәм.

² Аллаға әйтермен: мине хөкөм итергә ашыҡма, Аңлат миңә, Һин мине нимәлә ғәйепләйһең?

³ Мине ҡыйырһытыуҙан Һиңә бер файҙа бармы? Үҙ ҡулдарың менән яратҡанды кире ҡағып, Яуыздарҙың мәкерле ниәтен хуплау – Шулай Һиңә яҡшы тойоламы?

⁴ Әллә Һинең дә күҙҙәрең әҙәм балаһыныҡы һымаҡмы? Кеше нисек күрә, Һин дә шулай күрәһеңме?

⁵ Көндәрең кешенекеләй һанаулымы? Йылдарың бәндәнеке һымаҡ ҡыҫҡамы?

⁶ Шуға минән ғәйеп эҙләйһеңме, Гонаһ табырға маташаһыңмы?

⁷ Һин бит беләһең ғәйепһеҙ икәнемде, Һинең ҡулыңдан ҡотҡара алыусы юҡлығын да беләһең.

⁸ Ҡулдарың миңә һын-рәүеш бирҙе, әүәләне; Инде, кире уйлап, мине емерергә теләйһеңме?

⁹ Иҫеңдәме, мине балсыҡтан яһаның, Ҡабат тупраҡҡа ҡайтараһыңмы?

¹⁰ Һин мине һөт һымаҡ түгеп, Эремсек кеүек ҡуйыртманыңмы?

¹¹ Мине ит һәм тире менән кейендерҙең, Һеңер, һөйәктәр менән беркеттең.

¹² Йәшәү бирҙең, һөйөүеңде бүләк иттең, Йәнемде хәстәрләп һаҡлап торҙоң.

¹³ Әммә йөрәгеңдә башҡа уйҙы йәшереп тотҡанһың, Беләм, ниәтеңдә былар булған:

¹⁴ Мине күҙәтеп торорға, Әгәр гонаһ ҡыла ҡалһам, Ғәйебемде язаһыҙ ҡалдырмаҫҡа.

¹⁵ Ғәйепле булһам – бөттө баш! Әммә хаҡ булһам да, башымды ҡалҡыта алмам. Түбәнһетеүҙәрҙән ғарыҡ булдым, хәсрәтемдән иҫерекмен.

¹⁶ Баш ҡалҡытам – арыҫландай ташланаһың, Йәнә миңә дәһшәтле көсөңдө күрһәтәһең.

¹⁷ Миңә ҡаршы яңынан-яңы шаһиттар сығараһың, Асыуыңды ҡабартаһың, Ғәскәрҙәрең тулҡын-тулҡын булып ябырыла.

¹⁸ Ниңә Һин мине әсәм ҡарынынан сығарҙың? Бер кем күрмәҫ борон үлер инем!

¹⁹ Әйтерһең, бөтөнләй булмағандай, Әсә ҡарынынан туп-тура ҡәбергә күсер инем!

²⁰ Йәшәр көндәрем самалы ғына түгелме ни? Ҡалдырһаңсы мине, саҡ ҡына күңелем асылһын

²¹ Ҡайтып булмаҫ ергә киткәнемә тиклем, Ҡараңғылыҡ, үлем шәүләһе иленә,

²² Дөм ҡараңғы, үлем шәүләһе баҫҡан, Һис бер тәртип булмаған бер тарҡау ергә, Яҡтылыҡ ҡараңғылыҡ булған урынға».