Башланмыш 29 - Изге Яҙма

Яҡуптың Паддан-Арамға килеүе

¹ Яҡуп, юлын дауам итеп, көнсығыш халыҡтары йәшәгән ергә етте.

² Ул яланда бер ҡоҙоҡ күрҙе. Ҡоҙоҡ эргәһендә өс һарыҡ көтөүе ята ине. Малдарҙы шул ҡоҙоҡтан һуғаралар, әле иһә уның ауыҙы ҙур таш менән ябылғайны.

³ Бөтә көтөүҙәр ҙә йыйылғас, көтөүселәр был ташты шыуҙырып, һарыҡтарҙы һуғара ла һуңынан ташты кире ябып ҡуя икән.

⁴ – Һеҙ ҡайҙан, туғандар? – тип һораны Яҡуп көтөүселәрҙән. – Харандан, – тип яуап бирҙе улар.

⁵ Ул: – Һеҙ Нахор улы Лаванды белмәйһегеҙме? – тип һораны. – Беләбеҙ, – тинеләр.

⁶ – Нисек йәшәп ята әле ул? – тип һораны Яҡуп. – Иҫән-һау, – тинеләр уға. – Ана, уның ҡыҙы Рәхилә лә һарыҡтары менән килә.

⁷ – Көн оҙон бит әле, – тине Яҡуп көтөүселәргә, – малды йыйырға иртә. Һарыҡтарығыҙҙы эсерегеҙ ҙә тағы көтөүгә ҡыуығыҙ.

⁸ Улар: – Көтөүҙәрҙең барыһы ла йыйылып, ташты шыуҙырмайынса, ҡуҙғала алмайбыҙ. Шунда ғына беҙ һарыҡтарҙы һуғарабыҙ, – тип яуапланы.

⁹ Улар һөйләшкән арала атаһының ваҡ мал көтөүе менән Рәхилә лә килеп етте. Ул һарыҡ көтә ине.

¹⁰ Яҡуп, әсәһенең ағаһы Лавандың ҡыҙы Рәхиләне һәм көтөүҙе күреп, ҡоҙоҡ янына килде лә, ташты шыуҙырып, һарыҡтарҙы һуғарҙы.

¹¹ Шунан ул, Рәхиләне үбеп, ҡысҡырып илап ебәрҙе.

¹² Уға: – Мин һинең атайыңдың туғанымын, Рабиғаның улы булам, – тине. Рәхилә был хәбәрҙе атаһына әйтергә йүгерҙе.

¹³ Лаван, һеңлеһенең улы килгәнен ишетеп, йүгереп ҡаршы сыҡты, уны ҡосаҡлап үпте, өйөнә алып инде. Яҡуп бөтә булғандарҙы һөйләп биргәс,

¹⁴ Лаван: – Ысынлап та һин минең һөйәгем, минең итемдәнһең икән, – тине. Яҡуптың Лаванда йәшәй башлауына ай тулғас,

Яҡуптың Лиә менән Рәхиләгә өйләнеүе

¹⁵ Лаван уға: – Туғаным булғас та, һин миңә бушҡа эшләмәҫһең бит инде? – тине. – Нимә менән түләргә икәнлеген әйт.

¹⁶ Лавандың ике ҡыҙы бар ине, өлкәне – Лиә, ә кесеһе Рәхилә исемле.

¹⁷ Лиәнең күҙе зәғиферәк, ә Рәхилә төҫкә-башҡа ла, буй-һынға ла матур ине.

¹⁸ Яҡуп Рәхиләгә ғашиҡ булды һәм Лаванға: – Мин кесе ҡыҙың Рәхилә өсөн һиңә ете йыл эшләрмен, – тине.

¹⁹ – Ярай, – тине Лаван, – сит кешегә биргәнсе, һиңә сыҡһын; йәшә миндә.

²⁰ Яҡуп Рәхилә өсөн ете йыл эшләне, әммә был ете йыл уға ете көн һымаҡ та булманы – ул ҡыҙҙы шулай ныҡ ярата ине.

²¹ Бына бер саҡ ул Лаванға: – Ҡыҙыңды бир инде. Ваҡыт етте, ул минеке булырға тейеш, – тине.

²² Лаван, күрше-күләнен йыйып, туй үткәрҙе.

²³ Кис булғас, ул Яҡупҡа Лиәне алып килде: Яҡуп уның менән йоҡланы.

²⁴ Лаван ҡол ҡыҙ Зилпаны ҡыҙы Лиәгә хеҙмәтсе итеп бирҙе.

²⁵ Иртән торһалар – Яҡуп эргәһендә Лиә! – Нишләттең мине? – тине Яҡуп Лаванға. – Мин һиңә Рәхилә өсөн эшләмәнемме ни? Ниңә алданың һин мине?

²⁶ Лаван былай тине: – Беҙҙең яҡтарҙа ҡыҙҙың кесеһен олоһонан алда кейәүгә бирмәйҙәр.

²⁷ Олоһоноң туй аҙнаһы бөткәс, беҙ һиңә кесеһен дә бирербеҙ, ә бының өсөн һин миңә тағы ете йыл хеҙмәт итерһең.

²⁸ Яҡуп шулай эшләне. Бер аҙна үткәс, Лаван уға ҡыҙы Рәхиләне лә бирҙе,

²⁹ ә Рәхиләгә хеҙмәтсе итеп ҡол ҡыҙ Билһаны бирҙе.

³⁰ Яҡуп Рәхилә менән йоҡланы, уны ул Лиәгә ҡарағанда нығыраҡ ярата ине. Рәхилә өсөн ул Лаванда тағы ете йыл эшләне.

Яҡуптың балалары

³¹ Раббы күрҙе: ире Лиәне бөтөнләй яратмай, шуға уны түлле итте, ә Рәхилә бала тапманы.

³² Лиә ауырға ҡалды ла ир бала тапты, уға Рәүвән тип исем бирҙе. – Раббы минең ҡайғымды күрҙе, – тине ул. – Хәҙер инде ирем мине яратыр.

³³ Лиә тағы ауырға ҡалып, йәнә ир бала тапты. – Раббы минең һөйөлмәй йәшәүемде ишетте, – тине Лиә, – миңә тағы бер ул бирҙе. Малайға Шимғон тип исем ҡушты.

³⁴ Һуңыраҡ тағы ауырға ҡалды, йәнә улы тыуҙы. – Хәҙер инде ирем миңә йәбешеп ятыр, – тине ул, – мин бит уға өс ул табып бирҙем. Улын Леви тип атаны.

³⁵ Лиә йәнә ауырға ҡалды – тағы ул тапты. – Инде Раббыға рәхмәттәр уҡыйым! – тине ул һәм улына Йәһүҙә тип исем ҡушты. Шунан ул бала табыуҙан туҡтаны.