Зөлкифел 35 - Изге Яҙма

Эдомға ҡаршы пәйғәмбәрлек

¹ Миңә Раббы һүҙе булды:

² – Эй әҙәм улы, йөҙөңдө Сеғир тауҙарына бор ҙа уға ҡаршы пәйғәмбәрлек ит.

³ Әйт уға, Раббы Хаким былай ти: «Эй Сеғир тауҙары, Мин һиңә ҡаршымын! Һиңә ҡаршы ҡулымды күтәреп, һине харабаға һәм ташландыҡ ергә әйләндерәм.

⁴ Ҡалаларыңды харабаға әйләндереп, һине кешеһеҙ ҡалдырасаҡмын. Шунда Минең Раббы икәнемде белерһең.

⁵ Һин исраилдарға ғүмер баҡый дошман булдың, уларға бәлә килгәндә, яза сәғәте һуҡҡанда уларҙы ҡылысҡа бирҙең.

⁶ Шуға күрә Үҙемдең барлығым менән ант итеп әйтәм, – тип белдерә Раббы Хаким, – һине ҡанға батырам. Ҡан һине эҙәрләйәсәк. Үҙеңдең ҡан түккәнеңә ытырғанмағаның өсөн, ҡан түгеү һине эҙәрләйәсәк.

⁷ Сеғир тауҙарын бушлыҡтарҙың бушлығына әйләндерермен. Унда килгән-киткән ҡалмаҫ.

⁸ Мин тауҙарыңды үлектәр менән тултырырмын, ҡалҡыулыҡтарыңда, үҙәндәреңдә, бөтә тарлауыҡтарыңда ҡылыстан ҡырылғандар аунап ятыр.

⁹ Һине мәңгегә бушлыҡҡа әйләндерәм, ҡалаларыңда һис кем йәшәмәҫ. Шул сағында Минең Раббы икәнемде белерһегеҙ.

¹⁰ Мин Раббының Йәһүҙә һәм Исраилда булғаныма ҡарамай, һин: „Был ике халыҡ, был ике ил минеке буласаҡ, мин уларға хужа буласаҡмын“, – тинең.

¹¹ Шуға күрә Раббы Хаким былай тип белдерә: Үҙемдең барлығым менән ант итеп әйтәм, уларҙы күрә алмауың арҡаһында ни тиклем көнләшкән һәм нәфрәтләнгән булһаң, Мин дә һинең менән шулай ҡыланасаҡмын. Һине хөкөм иткән ваҡытта халҡыма Үҙемде танытасаҡмын.

¹² Шул саҡта Исраил тауҙарын: „Буп-буш ҡалдылар, йоторға тип беҙгә бирелделәр!“ – тип мыҫҡыл иткәндәреңде Мин Раббының ишеткәнен белерһең.

¹³ Ауыҙығыҙ менән Миңә ҡаршы тәкәббер һөйләндегеҙ, Минең хаҡта хурлыҡлы һүҙҙәр әйттегеҙ. Мин быны ишеттем».

¹⁴ Раббы Хаким былай ти: «Бөтә ер йөҙөн ҡыуандырып, һине ер менән тигеҙләйәсәкмен.

¹⁵ Исраил халҡының биләмәһе бушап ҡалғанға нисек ҡыуанған булһаң, һинең менән дә шулай эшләйәсәкмен. Эй Сеғир тауҙары – бөтә Эдом иле – емереклеккә әйләнеп, буп-буш ҡаласаҡһығыҙ. Шунда Минең Раббы икәнемде беләсәктәр».