Зөлкифел 21 - Изге Яҙма

Раббының ҡылысы

¹ Миңә Раббы һүҙе булды:

² – Эй әҙәм улы, йөҙөңдө Йәрүсәлимгә табан бор, изге урындарға ҡаршы һөйлә, Исраил еренә ҡаршы пәйғәмбәрлек ит.

³ Исраил еренә әйт, Раббы былай ти: «Бына, Мин һиңә ҡаршы сығам! Ҡынынан ҡылысымды һурып алам да һәммәгеҙҙе – тәҡүәләрҙе лә, яуыздарҙы ла – ҡырам.

⁴ Тәҡүәне лә, яуызды ла юҡ итер өсөн ҡынынан сыҡҡан ҡылысым көньяҡтан төньяҡҡа тиклем бөтә йән эйәһенә йүнәләсәк.

⁵ Шунда һәр йән эйәһе белер: Мин Раббы ҡылысымды ҡынынан тартып сығарҙым, һәм ул урынына ҡабат кермәйәсәк».

⁶ Ә һин, эй әҙәм улы, уларҙың күҙ алдында һыҡта, бот сабып, хәсрәтләнеп иңрә.

⁷ Улар һинән: «Ниңә иңрәйһең?» – тип һорағанда, «Килә ятҡан ҡурҡыныс хәбәр арҡаһында, – тип яуапла. – Ул килгәс, һәр бер йөрәк хәлһеҙләнәсәк, бөтә ҡулдар һәленәсәк, рухтар төшәсәк, тубыҡтар ҡалтыраясаҡ. Бына шул яҡынлаша, һәм ул ғәмәлгә ашасаҡ. Раббы Хаким шулай тип белдерә».

⁸ Миңә Раббы һүҙе булды:

⁹ – Эй әҙәм улы, пәйғәмбәрлек итеп әйт, Раббы Хаким былай ти: «Ҡылыс, ҡылыс инде сарланған, ялтыратылған,

¹⁰ Үлтереү өсөн ҡайралған, Йәшендәй ялтлар өсөн ялтыратылған. Тик нимәгә шатланайыҡ? Ул ҡылыс улымдың хакимлыҡ таяғына, Башҡа бар ағастарға ҡараған һымаҡ, Хурлап баға!

¹¹ Бына ҡылыс ҡулға ҡыҫып тотор өсөн Сарланырға бирелде, Үткерләп ялтыратылды, Үлтереүсе ҡулы өсөн әҙерләнде.

¹² Үкереп ила, әҙәм улы, һыҡта! Сөнки был ҡылыс халҡыма ҡаршы, Исраилдың бар башлыҡтарына ҡаршы күтәрелгән. Улар халҡым менән бергә Ҡылыс ихтыярына бирелде. Бының өсөн күкрәгеңде төйә-төйә ила!

¹³ Алда – һынау. Әгәр ҡылыс хурлап баҡҡан Хакимлыҡ таяғы ла булмаһа, нимә булыр? – тип белдерә Раббы Хаким. –

¹⁴ Һин, эй әҙәм улы, пәйғәмбәрлек ит. Усыңа усыңды һуҡ! Ҡылыс ике, өс мәртәбә сапһын. Ул – үлтереүсе ҡылыс, Оло ҡыйралыш ҡылысы. Кешене һәр ерҙә тапҡан ҡылыс.

¹⁵ Шуға күрә йөрәктәре хәлһеҙләнер, Абынып йығылғандар күп булыр. Бөтә ҡапҡалар янына Дәһшәтле ҡылыс ҡуйҙым. Ул йәшен кеүек ялтлаһын өсөн эшләнгән, Үлтерер өсөн ҡайралған.

¹⁶ Эй ҡылыс, уңға ла, һулға ла сап, Йөҙөң ҡайҙа йүнәлә, шунда тураҡла!

¹⁷ Мин дә усымды усҡа һуғырмын, Ярһыуымды шулай баҫырмын. Мин, Раббы, әйттем быны!»

¹⁸ Миңә тағы Раббы һүҙе булды:

¹⁹ – Эй әҙәм улы, Бабил батшаһының ҡылысы килһен өсөн ике юл билдәлә; уларҙың икеһе лә бер ерҙән башланһын. Был ҡалаларға илткән юлдар сатына билдә ҡуй.

²⁰ Ҡылысҡа ғаммондарҙың Рабба ҡалаһына һәм Йәһүҙәгә, нығытмалы Йәрүсәлимгә барыр өсөн юл билдәлә.

²¹ Сөнки Бабил батшаһы айырсала, юл сатында, күрәҙәлек итер өсөн туҡталыр: уҡтарын һелкетер, боттарынан һорашыр, ҡорбан ителгән малдың бауырына бағыр.

²² Уң ҡулында ҡала диуарҙарын ватырға емергес ҡорал ҡуйырға, һуғыш башларға бойороҡ биреү, яу ораны һалыу, емергес ҡоралды ҡапҡаға яҡынайтыу, тупраҡтан убалар өйөү, ҡамау нығытмалары төҙөү өсөн Йәрүсәлимде күрһәткән йәрәбә буласаҡ.

²³ Бабил батшаһы менән ант биреп килешеү төҙөшкән йәрүсәлимдәргә был юрау ялған булып тойолор. Әммә Бабил батшаһы, ғәйептәрен хәтергә төшөрөп, уларҙы әсиргә аласаҡ.

²⁴ Шуға күрә Раббы Хаким былай ти: «Ғәйебегеҙҙе фаш ҡылып, барлыҡ эштәрегеҙҙә лә гонаһтарығыҙҙы күрһәтеп, ҡылған енәйәттәрегеҙҙе үҙегеҙ хәтергә төшөргән өсөн һеҙҙе әсир итеп аласаҡтар.

²⁵ Ә һин, эй Исраилдың бысраҡ, залим хакимы, һәләкәт көнөң яҡынлаша, язаланыр көнөң килә».

²⁶ Раббы Хаким былай ти: «Сәлләңде сис, тажыңды ташла! Инде бөтә нәмә үҙгәрәсәк: Түбәнһетелгән – күтәреләсәк, Юғары булған – түбән төшөрөләсәк.

²⁷ Емерәм, емерәм, емерәм был ҡаланы! Бындай емерелеүҙең быға тиклем булғаны юҡ ине. Уның ысын хужаһы килгәнгә тиклем ул шулай ҡаласаҡ. Мин ҡаланы уға бирәсәкмен».

²⁸ Ә һин, эй әҙәм улы, пәйғәмбәрлек итеп әйт, Ғаммон халҡы һәм уларҙың мыҫҡыллауы тураһында Раббы Хаким былай ти: «Ҡылыс, ҡылыс! Ҡырыр өсөн ҡынынан сығарылған, Юҡ итер өсөн, Йәшен кеүек ялтлаһын өсөн ҡайралған.

²⁹ Һинең туралағы күренмештәр ялған, Күрәҙәлектәр алдатҡыс. Үлемдәре килгән яуыздарҙың Муйындарына инерһең, ҡылыс! Уларҙың һәләкәт көнө яҡынлашты, Язаланыр көнө килде.

³⁰ Ҡылысыңды ҡынына тыҡ! Мин һине яратылған ереңдә, Тыуған тупрағыңда хөкөм итәсәкмен.

³¹ Асыуымды өҫтөңә түгермен, Утлы ярһыуым менән өтөрмөн, Һине аяуһыҙ кешеләрҙең ҡулына тапшырырмын, Үлтерергә оҫта бәндәләргә бирермен.

³² Һин ут өсөн ем булырһың, Ил эсендә ҡаның түгеләсәк, Хатта хәтергә лә алынмаясаҡһың. Мин, Раббы, әйттем быны».