Зәкәрьяһ 4 - Изге Яҙма

Бишенсе күренмеш: шәмдәл һәм зәйтүн ағастары

¹ Минең менән һөйләшкән фәрештә тағы килде лә мине йоҡонан уятҡан һымаҡ уятты.

² – Нимә күрәһең? – тип һораны. – Саф алтындан бер шәмдәл күрәм, – тип яуапланым. – Уның башында зәйтүн майы өсөн бер һауыт, һауыт өҫтөндә ете шәм, шәмдәрҙә етешәр көпшә.

³ Шәмдәлдең янында, береһе майлы һауыттың уң, икенсеһе һул яғында, ике зәйтүн ағасы бар.

⁴ Үҙем менән һөйләшкән фәрештәнән: – Былар нимә ул, хакимым? – тип ҡыҙыҡһындым.

⁵ – Уларҙың нимә аңлатҡанын белмәйһеңме ни? – тип һораны фәрештә. – Юҡ, хакимым, – тип яуап ҡайтарҙым. Шунан ул миңә:

⁶ – Раббының Зеруббавелға һүҙе былай: «Көс менән дә түгел, ҡеүәт менән дә түгел, бары Минең Рухым менән уңыш ҡаҙанырһың. Шулай ти Күк ғәскәрҙәре Раббыһы.

⁷ Эй бейек тау, Зеруббавел алдында нимәһең һин? Һин бер тигеҙлек кенә булып ҡалырһың! „Ниндәй күркәм! Ниндәй күркәм!“ – тигән тауыштар аҫтында Зеруббавел ҡорамдың башын ослап ҡуйыр ташты алып сығасаҡ».

⁸ Миңә тағы Раббы һүҙе булды:

⁹ – Был ҡорамға Зеруббавелдың ҡулдары нигеҙ һалды һәм уның ҡулдары ҡорамды төҙөп бөтәсәк. Шул ваҡытта мине һеҙгә Күк ғәскәрҙәре Раббыһы ебәргәнен аңларһығыҙ.

¹⁰ Кем был көндө башланған эште әһәмиәтһеҙ тип хисаплай алыр? Был көндө кешеләр Зеруббавелдың ҡулында ауыртмаҡ күреп шатланыр. Был ете шәм иһә – Раббының бөтә ер йөҙөн байҡаған ете күҙе ул.

¹¹ Мин фәрештәнән: – Шәмдәлдең уң һәм һул яғындағы зәйтүн ағастары нимәне аңлата? – тип һораным.

¹² Шунан тағы: – Алтын кеүек май ағыҙған ике алтын көпшә янындағы ике зәйтүн ботағы нимә аңлата? – тип өҫтәнем.

¹³ – Уларҙың нимә аңлатҡанын белмәйһеңме? – тип һораны фәрештә. – Белмәйем, хакимым, – тип яуапланым.

¹⁴ – Былар – бөтә донъяның Хакимына хеҙмәт иткән, зәйтүн майы менән мәсехләнгән ике кеше, – тине фәрештә.