Зәбүр 89 - Изге Яҙма

¹ Алла ҡоло Мусаның доғаһы.

² Эй бөйөк Хаким, быуындан-быуынғаса Һин беҙҙең һыйыныр урын булдың.

³ Тауҙар бар булғандан әүәл, Ер менән донъяны яратҡаныңа тиклем, Мәңгелектән мәңгелеккә ҡәҙәр Алла – Һинһең.

⁴ Кешене ҡабат тупраҡҡа ҡайтараһың, «Эй әҙәм балалары, тупраҡҡа ҡайтығыҙ!» – тиһең.

⁵ Мең йыл Һинең күҙ алдыңда Үтеп киткән кисәге көн, Йәки ҡыҫҡа бер төн һымаҡ.

⁶ Кешеләрҙе ташҡындай йыуып ташлайһың, Улар – тик төш; бары үлән һымаҡ: Иртән шытып сыға, сәскә ата, Кискә һулып төшә, ҡороп ҡата.

⁷ Сөнки асыуыңдан юҡ булабыҙ, Ярһыуыңдан ҡурҡыуға ҡалабыҙ.

⁸ Енәйәттәребеҙҙе алдыңа һалдың, Йәшерен гонаһтарыбыҙҙың барыһын Йөҙөңдөң яҡтыһына сығарҙың.

⁹ Көндәребеҙ Һинең асыуың аҫтында үтә, Бер һулыш һымаҡ юғала йылдарыбыҙ.

¹⁰ Етмеш йыл ғүмер һөрәбеҙ, Ныҡ булғанда һикһәнгә етәбеҙ; Иң матур йылдар ҙа ауыр хеҙмәт, яфа менән Елеп үтә, үҙебеҙ осоп китәбеҙ.

¹¹ Асыуыңдың ҡеүәтен кем белә алыр? Ярһыуың беҙ Һинән ҡурҡҡан һымаҡ бөйөк.

¹² Ғүмеребеҙҙең көндәрен һанарға өйрәт, Шунда йөрәгебеҙ зирәклеккә эйә булыр.

¹³ Боролһаңсы беҙгә табан, Раббы! Ҡасанға тиклем көтөргә беҙгә? Мәрхәмәтле булсы ҡолдарыңа.

¹⁴ Таң һайын мөхәббәтең менән туйындыр, Бәхет-шатлыҡ менән ғүмер кисерәйек.

¹⁵ Күпме көндәр беҙҙе интектерҙең, Нисә йылдар буйы ғазап сиктек, Инде шул ҡәҙәрле үк һөйөндөр.

¹⁶ Беҙгә, Үҙ ҡолдарыңа, ҡөҙрәтле ғәмәлдәреңде, Балаларыбыҙға дан-шөһрәтеңде күрһәт.

¹⁷ Аллабыҙ Хаким беҙҙән ҡәнәғәт ҡалһын. Ҡулыбыҙҙың эшен емешле ит. Эйе, ҡулдарыбыҙҙың ғәмәлен уңышлы ит.