Зәбүр 78 - Изге Яҙма

1 Асафтың мәҙхиәһе.

¹ Асафтың мәҙхиәһе. Эй Алла, ят ҡәүемдәр баҫып алды биләмәңде, Мөҡәддәс ҡорамыңды нәжесләнеләр, Йәрүсәлимде таш өйөмөнә әйләндерҙеләр.

² Ҡолдарыңдың мәйетен күктәге ҡоштарға, Тоғроларыңдың тәнен ерҙәге хайуандарға ем итеп бирҙеләр.

³ Йәрүсәлим тирәләй уларҙың ҡанын һыу һымаҡ түктеләр, Мәйеттәрҙе ерләргә һис кем ҡалманы.

⁴ Күршеләребеҙ алдында мәсхәрәгә төштөк, Бөтә әйләнә-тирәгә көлкө һәм хур булдыҡ.

⁵ Асыуың ҡасанға тиклем барыр, Раббы? Мәңге шулай һуҙылырмы? Күпме яныр ялҡынланып көнсөллөгөң?

⁶ Асыуыңды Һине танымаған ҡәүемдәрҙең, Исемеңде телгә алмаған батшалыҡтарҙың өҫтөнә түк.

⁷ Сөнки шулар Яҡуптың башын ашаны, Йортон харабаға әйләндерҙе.

⁸ Ата-бабаларыбыҙҙың гонаһтарын таҡма беҙгә. Рәхим-шәфҡәтеңде күрһәтә һал – Беҙ бөтөнләй көсһөҙләнеп киттек.

⁹ Данлы исемең хаҡына беҙгә ярҙам ит, Йә Алла, ҡотҡарыусыбыҙ беҙҙең! Исемең хаҡына йолоп ал беҙҙе, Гонаһтарыбыҙҙы ғәфү ит.

¹⁰ Ниңә әле ят ҡәүемдәр: «Ҡайҙа уларҙың Аллаһы?» – тип көлә. Ҡолдарыңдың түгелгән ҡандары өсөн үс алыуың Күҙ алдыбыҙҙа бар ҡәүемдәргә мәғлүм булһын.

¹¹ Әсирҙең иңрәүе хозурыңа ирешһен, Ҡеүәтле беләк көсөң менән Һин Үлемгә дусар ителгәндәрҙе ҡотҡар.

¹² Һине хурлаған күршеләребеҙгә Ете ҡат артығыраҡ итеп ҡайтар, бөйөк Хаким!

¹³ Беҙ Һинең халҡың, көтөүеңдең ҡуйҙары, Мәңгегә Һиңә шөкөр итербеҙ, Быуындан-быуынға маҡтау йырларбыҙ.