Зәбүр 73 - Изге Яҙма

1 Асафтың уйланыуҙары.

¹ Асафтың уйланыуҙары. Эй Алла, ниңә Һин беҙҙән мәңгелеккә ваз кистең? Ниңә беҙгә, көтөүеңдең ҡуйҙарына, асыуың тоҡанды?

² Борон уҡ Үҙең һайлап алған халҡыңды, Үҙеңдең милкең булһын тип йолоп ҡалған ырыуҙы, Үҙеңә төйәк иткән Сион тауын иҫеңә төшөр.

³ Мәңгелек харабаларға табан атла, Күр, дошман Изге торлағыңдағы бар нәмәне ватҡан.

⁴ Һин беҙҙең менән осрашҡан ерҙә Бөгөн дошмандарың ырылдаша, Еңеү билдәһе итеп үҙ әләмдәрен күтәрҙеләр.

⁵ Урман шырлығында балта тотоп Йөрөгән бәндәгә оҡшаш улар,

⁶ Уның ырып биҙәлгән әйберҙәрен Балта һәм сапҡыс менән сабалар.

⁷ Изге торлағыңа ут төрттөләр, Исемең төйәкләнгән урынды Ергә ҡолатып нәжесләнеләр.

⁸ Эстәренән: «Һәммәһен емерәйек!» – тип, Илдә Аллаға табыныу урындарын көл иттеләр.

⁹ Инде беҙ илаһи билдәләребеҙҙе күрмәйбеҙ, Пәйғәмбәрҙәр ҙә ҡалманы, Ҡасанғаса был хәл – һис кем белмәй.

¹⁰ Эй Алла, ҡасанға саҡлы дошман Һине хурлар? Исемеңде мәңге мыҫҡыллармы?

¹¹ Нишләп Һин ҡулыңды кире алдың? Уң ҡулыңды сығар ҡуйыныңдан, быға сик ҡуй!

¹² Һин, Алла, әүәлдән минең Батшам, Ер йөҙөнә ҡотолоу алып киләһең.

¹³ Һин ҡөҙрәтең менән диңгеҙҙе уртаға бүлдең, Һыуҙарҙағы ғифриттәрҙең башын иҙҙең.

¹⁴ Ливъяҫандың баштарын емерҙең, Сүл йыртҡыстарына уны емтек иттең.

¹⁵ Инешкә юл ярып, шишмәләр ағыҙҙың, Мул һыулы йылғаларҙы ҡороттоң.

¹⁶ Көн дә – Һинеке, төн дә – Һинеке, Ай менән ҡояшты Һин күккә беркеттең,

¹⁷ Ерҙең бөтә сиктәрен Һин билдәләнең, Йәйҙе лә, ҡышты ла Һин бар ҡылдың.

¹⁸ Иҫеңдә тот, Раббы, дошман Һине нисек хурлай, Ахмаҡ халыҡ исемеңде нисек мыҫҡыл итә.

¹⁹ Күгәрсенеңдең йәнен йыртҡыстарға бирмә, Фәҡирҙәреңдең хәлен мәңге онотма.

²⁰ Беҙҙең менән төҙөгән килешеүеңә иғтибар һал, Юҡһа илдең ҡараңғы мөйөштәре Йәбер-золом менән тулған.

²¹ Иҙелгәндәр оятҡа ҡалып ҡуймаһын, Ярлылар менән мохтаждар исемеңә дан йырлаһын.

²² Күтәрел, эй Алла, дәғүәңде Һин хәл ит! Онотма алйоттарҙың Һине көн һайын хурлағанын!

²³ Онотма дошмандарыңдың шаулашыуын; Һиңә ҡаршы баш күтәргәндәрҙең гөжләүе Бер туҡтауһыҙ нығыраҡ яңғырағанын!