Зәбүр 7 - Изге Яҙма

¹ Дауыттың хәсрәт йыры. Был йыр менән ул Раббыға Бинйәмин ырыуы кешеһе Куштың һүҙҙәре арҡаһында мөрәжәғәт иткән.

² Раббым Аллам, Һиңә һыйынамын; Һаҡла эҙәрләүселәрҙән, ҡотҡар.

³ Юҡһа арыҫландай ташланырҙар, Йолҡҡосларҙар һәм һис кем яҡламаҫ.

⁴ Раббым Аллам! Ошоларҙы ҡылһам: Ғәҙелһеҙлек менән ҡул бысратһам;

⁵ Яҡшылығына дуҫымдың яуызлыҡ менән ҡайтарһам; Дошманымды нахаҡҡа талаһам –

⁶ Әйҙә, мине ҡыуып тотһон дошман. Йәнемде ергә иза тапаһын, Намыҫымды тупраҡҡа бутаһын! Села

⁷ Ярһып ҡалҡ, эй Раббым! Баҫ ҡаршы дошмандарымдың нәфрәтенә. Уян минең хаҡҡа, белдер хөкөмөңдө!

⁸ Халыҡтар әйләнә-тирәңә йыйылһын, Һин улар өҫтөнән юғарыға ашып ултыр!

⁹ Халыҡтарға хөкөм ҡыла Раббы. Раббы, минең дә дәғүәмде ҡара; Хаҡлығыма, паклығыма күрә ҡарар сығар.

¹⁰ Ахыр килһен яуыздарҙың хаслығына! Тәҡүәгә таяныс бул, ғәҙел Алла, Һин әҙәмдең йөрәген һәм уйҙарын һынаусы.

¹¹ Минең ҡалҡаным – Алланан, Саф йөрәклеләрҙе ҡотҡарыусынан!

¹² Хаҡ хөкөмдар – Алла, Хаҡһыҙлыҡҡа һәр саҡ асыу тота.

¹³ Әгәр кеше яуызлығын ташламаһа, Алла ҡылысын үткерләп ҡайрар, Йәйәһен киреп ҡуйыр.

¹⁴ Уның үлем ҡоралы әҙер, Тоҫҡалған ялҡынлы уҡтар.

¹⁵ Кем яманлыҡ менән йөккә уҙған, Шул яуызлыҡҡа ауырлы, Ул ялған тыуҙырыр.

¹⁶ Кем башҡаға соҡор ҡаҙый, Шунда үҙе барып ҡолар.

¹⁷ Яуызлығы үҙенә әйләнеп ҡайтыр, Залимлығы үҙ башыңа төшөр.

¹⁸ Мин хаҡ Раббыны данлайым, Юғарыларҙан Юғарының исемен йырлайым!