Зәбүр 63 - Изге Яҙма

¹ Йырсылар етәксеһенә: Дауыттың мәҙхиәһе.

² Йә Алла, ялбарыу ауазымды ишет; Дошмандар дәһшәтенән йәнемде һаҡла!

³ Йәшер мине залимдарҙың этлегенән, Яуыз бәндәләрҙең мәкеренән.

⁴ Улар телдәрен ҡылыстай үткерләйҙәр, Ағыулы һүҙҙәрен уҡ һымаҡ сәпкә төҙәйҙәр.

⁵ Ғәйепһеҙ кешегә боҫҡон ҡорған ерҙәренән Көтмәгәндә атырҙар – ҡурҡып тормаҫтар.

⁶ Бер-береһен яуызлыҡҡа ҡоторталар, Йәшерен тоҙаҡ ҡорорға һүҙ ҡуялар, «Уны кем күрһен?» – тип һөйләшәләр.

⁷ Баштарында уларҙың – яуызлыҡ ҡылыу, «Бик шәп хәйлә уйлап таптыҡ!» – тиҙәр. Ысынлап та, кеше күңелендә нимә ята – Быны һис белерлек түгел.

⁸ Әммә Алла уларға Үҙенең уғын атыр, Ҡапыл ғына яраланасаҡтар.

⁹ Үҙ телдәре үҙҙәрен йығып һаласаҡ, Быны күргәндәр ҡалтырап китер.

¹⁰ Бөтә кеше ҡурҡыуға төшәсәк, Алланың ғәмәлдәрен бәйән итәсәк, Уның эштәренең асылына төшөнәсәк.

¹¹ Тәҡүә Раббыла ҡыуаныс табыр, Уға һыйыныр, Бөтә саф йөрәклеләр тантана итер.