Зәбүр 62 - Изге Яҙма

¹ Дауыттың мәҙхиәһе. Йәһүҙә сүлендә булғанда сығарылған.

² Эй Илаһым, Аллам минең, ынтыламын Һиңә, Йәнем түҙгеһеҙ Һиңә сарсаған, Ярғысланған ҡоро, һыуһыҙ ерҙә Мин Һиңә сарсайым бар булмышым менән.

³ Мөҡәддәс торлаҡта төбәлдем Һиңә – Ҡөҙрәтеңде, шөһрәтеңде күрҙем.

⁴ Тоғро мөхәббәтең йәшәүҙән ҡәҙерлерәк, Телем һине ҙурлауҙан туҡтамаҫ.

⁵ Ғүмерем буйы Һиңә шөкөр ҡылырмын, Исемең менән ялбарып, күккә ҡулымды һонормон.

⁶ Затлы ризыҡ татығандай була йәнем, Һине ҡыуана-ҡыуана данлай телем.

⁷ Түшәгемдә ятҡанда ла онотмайым, Төндәр буйына Һине уйлап сығам,

⁸ Сөнки Һин – минең яҡлаусым, Ҡанаттарың ышығында һөйөнөс менән көйләйем.

⁹ Минең күңелем Һиңә яғыла, Һинең уң ҡулың мине ныҡ тота.

¹⁰ Ә минең йәнемде көҫәгәндәр Ер тәрәнлегенә төшөп юҡ булһындар!

¹¹ Йәндәре ҡылысҡа юлыҡһын, Сүл бүреләренә ем булһындар.

¹² Батша иһә Аллала ҡыуаныс табыр, Алла менән ант иткәндәр Уны данға күмер, Ялғансыларҙың өнө тығылыр.