Зәбүр 48 - Изге Яҙма

¹ Йырсылар етәксеһенә: Ҡорах улдарының мәҙхиәһе.

² Ишетегеҙ быны бар халыҡтар! Тыңлағыҙ, донъяла йәшәүселәр:

³ Затлылар ҙа, ябайҙар ҙа, Байҙар менән ярлылар ҙа!

⁴ Ауыҙымдан ағылыр хикмәтле һүҙҙәр; Аңлау бирер күңелемдәге фекерҙәр.

⁵ Ҡолағымды хикмәткә борормон, Лира уйнап йомаҡ серен асырмын.

⁶ Ниңә ҡурҡырға миңә яман көндәрҙә, Мәкерлеләрҙең яуыз эштәре мине уратып алғанда?

⁷ Улар мал-мөлкәттәренә өмөтләнә, Бөткөһөҙ байлығына маҡтана.

⁸ Кеше яҡынының ғүмерен йолом түләп ҡотҡара алмаҫ, Һис кем Аллаға ғүмер өсөн етерлек түләй алмаҫ.

^9-10 Кеше йәненең баһаһы ифрат ҡиммәт – Кеше мәңге ғүмер һөрә алһын, Бер ваҡытта ла ҡәбергә кермәһен өсөн Һис ҡасан түләп бөтөрлөк түгел.

¹¹ Күрәбеҙ бит: аңһыҙ менән алйот һымаҡ, Аҡыл эйәһе лә мәрхүм була. Йыйған малы башҡаларға тороп ҡала.

¹² Ерҙәренә үҙҙәренең исемдәрен ҡушһалар ҙа, Ҡәберҙәре – улар өсөн мәңгелек йорт, Быуындан-быуынға улар шунда ҡалыр.

¹³ Ни тиклем генә хөрмәтле булғанда ла Кеше ғүмере мәңгелек түгел, Ул да хайуандар һымаҡ үлемле.

¹⁴ Күр, ахмаҡтарса үҙенә ышанғандар яҙмышы Һәм уларҙың һүҙҙәрен хуплағандарҙың тәҡдире шул. Села

¹⁵ Улар һарыҡ һымаҡ үлеләр донъяһына ҡыуылыр; Үлем уларға көтөүсе булыр. Ҡупшы йорттарынан алыҫта – Ҡәберҙә тәндәре сереп ҡалыр. Иртәгәһен намыҫлылар уларҙың өҫтөнән тапап йөрөр.

¹⁶ Әммә Алла мине йолоп алыр, Үлеләр донъяһы хакимлығынан ҡотҡарыр. Села

¹⁷ Ҡыҙыҡма берәйһе байып китһә, Йортоноң даны артҡандан-артһа.

¹⁸ Үлгәс, бер нәмә лә алып китә алмаҫ, Шөһрәте ҡәбергә артынан эйәреп төшмәҫ.

¹⁹ Иҫән саҡта үҙен бәхетлегә һанаһа ла, Уңыш ҡаҙанған, тип маҡталһа ла,

²⁰ Ул барыбер яҡтылыҡтан мәңге мәхрүм Ата-бабаларының янына күсер.

²¹ Байлығы була тороп, аҡылы булмағандар Үлемле хайуанға оҡшаш.