Зәбүр 40 - Изге Яҙма

¹ Йырсылар етәксеһенә: Дауыттың мәҙхиәһе.

² Ниндәй бәхетле фәҡир хаҡында ҡайғыртҡандар! Раббы уны бәлә килгәндә ҡотҡарып ҡалыр.

³ Раббы уны яҡлар, тормошон һаҡлар, Ул ерҙә бәхетле ғүмер итер, Раббы дошмандарының ҡулына бирмәҫ.

⁴ Ауырып түшәккә йығылғанда, Раббы уға терәк булыр, Һауыҡтырып, аяҡҡа баҫтырыр.

⁵ Әйттем: «Йә Раббы, шәфҡәтле бул миңә, Һиңә гонаһ ҡылдым, йәнемә шифа бир».

⁶ Дошмандарым яманлыҡ теләйҙәр: «Ҡасан дөмөгөр, исеме ҡасан юҡҡа сығыр?» – тиҙәр.

⁷ Мине күрергә килгәндәр ялған һөйләй, Эсенә боҙоҡлоҡ йыйып ултыра ла Тышҡа сығыу менән ғәйбәт һата.

⁸ Мине күрә алмағандар бышылдаша, Ҡаршы яманлыҡ уйлайҙар.

⁹ «Ул үлемесле ауырыуға дусар булды, Түшәгенән башҡа тора алмаҫ», – тиҙәр.

¹⁰ Хатта икмәгемде ашаған, ышанған дуҫым Миңә ҡаршы баш күтәрҙе.

¹¹ Ә Һин, Раббым, ҡыҙғанып, мине аяҡҡа баҫтыр. Мин быларға әжерҙәрен ҡайтарайым.

¹² Әгәр ҙә дошманым өҫтөн сығып тантана итмәһә, Мине хуш күреүеңде аңлармын.

¹³ Ихлас булғаным өсөн мине һаҡларһың, Мәңгегә хозурыңда тоторһоң.

¹⁴ Мәңгелектән мәңгелеккәсә мөбәрәк Исраилдың Аллаһы Раббы! Амин, амин!