Зәбүр 26 - Изге Яҙма

1 Дауыттың мәҙхиәһе.

¹ Дауыттың мәҙхиәһе. Раббы – минең яҡтылығым, ҡотҡарыусым, Кемдән ҡурҡайым мин? Раббы – тормошом ҡәлғәһе, Кемдән өркәйем мин?

² Йотмаҡ булып ташланған яуыздар – Күрә алмаусылар, дошмандарым – абынып ергә ауасаҡ.

³ Тотош туплам булып ҡалҡһалар ҙа, Йөрәгемде ҡурҡыу алмаясаҡ. Хатта ҡаршы һуғыш асһалар ҙа, Ышанысым һис юғалмаясаҡ.

⁴ Раббынан мин бер генә нәмә һораным, Тик бер генә нәмә теләгәнем: Ғүмерем буйы өйөндә төйәкләнәйем, Раббының күркәмлегенә хайран булып, Һәр ваҡыт ҡорамында яуап көтәйем.

⁵ Афәт көнөмдә мине сатырына йәшерер, Уның иң аулаҡ ерендә һаҡлар, Бейек ҡая башына баҫтырыр мине.

⁶ Шул саҡ уратып алған дошмандарыма ҡаршы Башымды юғары ҡалҡытырмын, Шатлыҡ ауаздары менән Сатырында ҡорбандар салырмын, Раббыны маҡтап көйләрмен, Мәҙхиәләр йырлармын.

⁷ Тауышымды ишет, Раббы, ялбарамын. Шәфҡәтле бул, яуап ҡайтар миңә!

⁸ Күңелемдә яңғыраны Һинең ауаз: «Йөҙөмдө эҙләгеҙ!» – тинең. Һинең йөҙөңдө эҙләйем, Раббы,

⁹ Минән йөҙөңдө йәшермә, зинһар, Асыуланып ҡыума мин ҡолоңдо! Һин һәр ваҡыт миңә ярҙам иттең, Ташлама, ситкә тибәрмә, Эй Илаһым, Ҡотҡарыусым!

¹⁰ Атам менән әсәм ташлаһа ла, Раббы мине һыйындырыр.

¹¹ Эй Раббы, юлыңды өйрәт миңә! Ҡарап торған дошмандар алдында Мине дөрөҫ һуҡмаҡтан алып бар.

¹² Мине улар ҡулына ҡалдырма, Сөнки ҡаршыма ялғансы шаһиттар ҡалҡты, Ауыҙҙарынан дәһшәт эркелә.

¹³ Әммә мин Раббының яҡшылығын Тереләр донъһында күрермен. Быға минең бер ниндәй шөбһәм юҡ.

¹⁴ Өмөтөңдө бағла Раббыға! Көслө, ҡыйыу йөрәкле бул! Өмөтөңдө бағла Раббыға!