Зәбүр 17 - Изге Яҙма

¹ Йырсылар етәксеһенә: Раббы ҡоло Дауыттың мәҙхиәһе. Раббы Дауытты бөтә дошмандарынан һәм Шаулдың ҡулынан ҡотҡарған көндө, Дауыттың Раббыға бағышлаған йыры.

² Ул былай тине: Һөйөүем Һиңә, йә Раббым, минең ҡеүәтем!

³ Раббы – ҡаям минең, ҡәлғәм, йолоп алыусым; Аллам – ҡаям һәм мин Унда ышыҡ табам; Ул – ҡалҡаным, ҡотҡарыусы ҡөҙрәтем, һыйынысым!

⁴ Маҡтауға лайыҡ Раббымды саҡырырмын, Дошмандарымдан мин ҡотолормон.

⁵ Сорнап алды мине үлем ғазаптары, Һәләкәт ташҡыны баштан ашты,

⁶ Үлеләр донъяһының сынйырҙары сырманы мине, Алда ҡоролған әжәлдең тоҙаҡтары.

⁷ Раббыға хәсрәт уртаһынан ялбарҙым, Алламдан ярҙам һораным. Ҡорамынан ауазыма ҡолаҡ һалды, Зарым Уға барып етте.

⁸ Раббының асыуы ялҡынланды: Шул саҡ ер йөҙө сайҡалды ла тетрәне, Тауҙарҙың нигеҙҙәре һелкенде.

⁹ Танау тишектәренән төтөн урғылды, Ауыҙынан ялмаусы ялҡын бөркөлдө, Әйләнәһендә осҡон сәсрәне.

¹⁰ Аушайтты ла күк ҡабағын, Раббы килеп төштө, Аяҡ аҫты тома ҡараңғылыҡ ине.

¹¹ Ул бер кирубҡа менеп осто, Ел ҡанаттарында алға елде.

¹² Ҡараңғылыҡты Үҙенә япма итте, Ямғырлы ҡара болоттарҙан Үҙенә сатыр ҡорҙо.

¹³ Уның хозурындағы балҡыштан, Болоттарҙы үтә тишеп, Боҙборсаҡ һәм утлы ҡуҙҙар яуҙы.

¹⁴ Күктәрҙә күкрәне Раббы, Юғарыларҙан Юғары ауаз һалды, Боҙборсаҡ һәм утлы ҡуҙ яуҙырҙы.

¹⁵ Уҡ атып, дошмандарын туҙҙырҙы, Йәшен йәшнәтеп, уларҙы тар-мар итте.

¹⁶ Йә Раббы, дәһшәтле ауазыңдан, Танауың бөркөгән һулышыңдан Диңгеҙ тәрәнлектәре күренде, Донъяның нигеҙҙәре асылды.

¹⁷ Раббы юғарынан ҡул һондо ла мине тотто; Тәрән һыуҙарҙан күтәреп алды.

¹⁸ Ҡеүәтле дошмандан азат итте, Минән күпкә көслө булһалар ҙа, Күрә алмаусыларҙан ҡотҡарҙы.

¹⁹ Бәлә көнөмдә улар ҡаршыма төшкәйне, Әммә Раббы миңә терәк булды.

²⁰ Ул мине иркенлеккә сығарҙы, Күңеленә хуш килгәнемә күрә ҡотҡарҙы.

²¹ Тәҡүәлегемә күрә әжерен бирә Раббы, Ғәмәлдәремдең сафлығына күрә бүләкләй.

²² Сөнки мин Раббының юлын тотам, Алламдан йөҙ бороп, яманлыҡ ҡылмам.

²³ Уның ҡарарҙарын күҙҙә тотам, Ҡанун-ҡағиҙәләрен ситкә типмәнем.

²⁴ Ҡаршыһында керһеҙ баҫып торам, Гонаһ ҡылыуҙан һаҡландым.

²⁵ Раббы минең тәҡүәлегемдең әжерен бирҙе, Хозурында ғәмәлдәремдең сафлығына күрә бүләкләне.

²⁶ Тоғроларға Һин тоғролоҡ күрһәтәһең, Камилдар менән камилһың.

²⁷ Ғәмәлдәрең пак Һинең пактарға, Мәкерлеләр менән хәйләкәрһең.

²⁸ Иҙелгән бәндәләреңде ҡотҡараһың, Тәкәбберҙең башын түбән эйҙерәһең.

²⁹ Сырағымды тоҡандырыусы Һин, Раббым! Аллам минең ҡараңғылығымды яҡтырта.

³⁰ Һинең менән мин ғәскәргә ҡаршы барам, Аллам менән диуарҙарҙы ашам.

³¹ Алланың юлы камил. Раббының һүҙе иретеп таҙартылғандай саф. Ул – Үҙенә һыйынғандар өсөн ҡалҡан.

³² Раббынан башҡа тағы ла алла бармы? Аллабыҙҙан башҡа бармы һыйыныр ҡаябыҙ?

³³ Алла ҡеүәт менән билем быуа, Ул барыр юлымды камил ҡыла.

³⁴ Аяҡтарымды боландыҡылай етеҙ итә, Түбәләрҙә мине тотороҡло итә.

³⁵ Ҡулымды һуғыш һөнәренә өйрәтә – Беләгем баҡыр йәйәне бөгә ала.

³⁶ Ҡотҡарыусы ҡалҡан бирҙең миңә, Уң ҡулың таяныс булды, Мәрхәмәтең мине мәртәбәле итә.

³⁷ Һин аҙымдарымды киңәйтәһең, Шуға күрә хәлһеҙләнмәҫ аяҡтарым.

³⁸ Дошмандарымды эҙәрләп ҡыуып еттем, Тар-мар итмәйенсә боролманым.

³⁹ Уларҙы туҡманым, бүтән ҡалҡа алманылар, Табан аҫтында аунап ҡалдылар.

⁴⁰ Алыш өсөн ҡеүәт менән билем быуҙың, Ҡаршы баш ҡалҡытҡандарҙы аяҡ аҫтыма бырғаның.

⁴¹ Дошмандарҙы арҡалары менән борҙоң, Миңә үс тотоусыларҙы тар-мар иттем.

⁴² Инәлделәр, әммә ҡотҡарыусы табылманы; Раббыны саҡырҙылар, Ул яуап ҡайтарманы.

⁴³ Елдәге туҙан һымаҡ уларҙы борҡоттом, Урам бысрағы ише уларҙы тапаланым.

⁴⁴ Мине халыҡ фетнәләренән ҡотҡарҙың, Ҡәүемдәргә башлыҡ итеп ҡуйҙың, Үҙем белмәгән халыҡтар миңә хеҙмәт итә.

⁴⁵ Тауышымды ишетеү менән буйһоналар, Яттар алдымда яҡшатланалар.

⁴⁶ Йөрәктәре тетрәп, ҡалтырашып, Ҡәлғәләренән сығалар.

⁴⁷ Раббы тере! Һыйынған ҡаям мөбәрәк булһын! Мине ҡотҡарыусы Аллам Күктәргә күтәрелеп ҙурланһын!

⁴⁸ Минең өсөн үс алыусы Аллам Халыҡтарҙы миңә буйһондорған,

⁴⁹ Мине дошмандарымдан ҡотҡарған. Һөжүм итеүселәрҙән өҫтөн сығарған, Залим әҙәмдең ҡулынан йолоп алған.

⁵⁰ Шуға ят ҡәүемдәр араһында Һине данлармын, йә Раббым, Исемеңә мәҙхиә йырлармын.

⁵¹ Үҙе ҡуйған батшаға Ул бөйөк еңеүҙәр бирә, Үҙенең мәсихе – Дауытҡа һәм тоҡомона Мәңгелек тоғро мөхәббәтен күрһәтә.