Зәбүр 15 - Изге Яҙма

1 Дауыттың шиғыры.

¹ Дауыттың шиғыры. Һаҡла мине, эй Алла, Мин Һиндә ышыҡ табамын.

² Раббыға әйтермен: «Һин – минең Хакимым. Һинән башҡа минең бәхетем юҡ!»

³ Илдәге изгеләргә килгәндә: улар затлы, Бар күңелдән уларға тартылам.

⁴ Ят илаһтарға эйәргәндәрҙең хәсрәте артыр. Мин боттарға ҡанлы ҡорбандар килтермәм, Исемдәрен телемә лә алмам.

⁵ Раббы – минең өлөшөм, минең туҫтағым, Минең йәрәбәм – Һинең ҡулыңда.

⁶ Биләмәмдең ыҙандары ниндәй гүзәл ерҙәр буйлап бара – Ниндәй хозур милек насип иттең миңә!

⁷ Миңә нәсихәт биргән Раббыға шөкөр итәм, Хатта төндә лә өгөт бирә булмышым.

⁸ Мин һәр саҡ Раббыға күҙ төбәйем, Ул уң тарафымда торған өсөн Бер нәмә лә мине ҡаҡшата алмаҫ.

⁹ Шул арҡала күңелемә шатлыҡ тула, Рухым иһә күтәренкелектә; Хатта тәнем именлектә булыр.

¹⁰ Сөнки йәнемде үлеләр донъяһында ҡалдырмаҫһың, Тоғро бәндәңә үлем соҡорон күрһәтмәҫһең.

¹¹ Йәшәү юлын өйрәтерһең миңә. Бөтмәҫ шатлыҡ Һинең хозурыңда, Уң яғыңда мәңгелеккә – икһеҙ-сикһеҙ бәхет.