Зәбүр 111 - Изге Яҙма

¹ Раббыны данлағыҙ! Ниндәй бәхетле Раббынан ҡурҡҡан, Уның бойороҡтарына ҡыуанып буйһонған кеше!

(Алеф, Бейт) (Гимел, Далеҫ)

(Гимел, Далеҫ)

² Тоҡомо Ер йөҙөндә ҡеүәт ҡаҙаныр, Намыҫлыларҙың заты фатихаланыр.

(Һе, Уау)

(Һе, Уау)

³ Өйөнән муллыҡ-байлыҡ өҙөлмәҫ, Мәңге тәҡүә булып ҡалыр.

(Зайн, Хеҫ)

(Зайн, Хеҫ)

⁴ Намыҫлыларға хатта ҡараңғылыҡта ла нур ағыла, Мәрхәмәтле, рәхимле һәм ғәҙел әҙәмдәргә яҡтылыҡ сәселә.

(Теҫ, Йод)

(Теҫ, Йод)

⁵ Яҡшы кеше йомарт һәм бурысҡа бирә, Һәр эшен ғәҙеллек менән башҡара!

(Каф, Ламед)

(Каф, Ламед)

⁶ Ул һис ҡасан да ҡаҡшамаҫ, Тәҡүә әҙәм мәңге онотолмаҫ.

(Мем, Нун)

(Мем, Нун)

⁷ Ул яман хәбәрҙән ҡурҡмаҫ, Бөтә йөрәктән Раббыға өмөт бағлар.

(Самех, Ғайн)

(Самех, Ғайн)

⁸ Йөрәге тотороҡло, һис ҡурҡыу белмәҫ, Ниһайәт, тиҙҙән дошмандарының еңелгәнен күрер.

(Пе, Саде, Ҡоф)

(Пе, Саде, Ҡоф)

⁹ Бүләктәрен ул мохтаждарға мул өләшер; Изгелеге уның мәңгелек, Данға күмелеп башын юғары сөйөр.

(Реш, Шин, Тау)

(Реш, Шин, Тау)

¹⁰ Яуыз кеше быны күреп аҙапланыр, Тешен шығырҙатыр, яйлап кибер. Залимдарҙың теләктәре бушҡа сығыр.