Зәбүр 11 - Изге Яҙма

¹ Йырсылар етәксеһенә: һигеҙ ҡыллы уйын ҡоралдары оҙатыуында. Дауыттың мәҙхиәһе.

² Ҡотҡар, Раббы! Тәҡүә бер кеше ҡалманы, Һиңә тоғролар ҡалманы әҙәм балалары араһында.

³ Ялған һөйләйҙәр бер-береһенә; Телдәре шыма, күңелдәрендә – хәйлә.

⁴ Ҡырҡып ташлаһын Раббы ялған телдәрҙе; Маҡтансыҡ ауыҙҙарҙың өндәрен тыҡһын.

⁵ Әйтер улар: «Телебеҙ менән еңәбеҙ! Ауыҙ үҙебеҙҙеке – кем хужа беҙгә?»

⁶ Әйтер Раббы: «Инде сара күрермен, Йәберләнгән ярлыларға, ыңғырашҡан меҫкендәргә Үҙҙәре теләгән именлекте бирермен».

⁷ Раббының һүҙҙәре – пактан-пак: Усаҡта ете ҡат яндырылып Таҙартылған иң саф көмөш һымаҡ.

⁸ Йә Раббы, Һин уларҙы һаҡларһың, Был нәҫелдән мәңге ҡурсаларһың.

⁹ Һәр тарафта ҡәбәхәтлек – маҡтаулы, Ямандар баҫты донъяны.