Зәбүр 109 - Изге Яҙма

1 Дауыттың мәҙхиәһе.

¹ Дауыттың мәҙхиәһе. Раббы минең хакимыма әйтте: «Мин дошмандарыңды баҫҡыс итеп Аяҡ аҫтыңа һалғанға тиклем, Уң яғымда ултыр».

² Раббы һиңә Сиондан ҡөҙрәтле таяғын күндерер: «Дошмандарың араһында баш булып тор!»

³ Көсөңдө күрһәткән көндө Халҡың ихлас артыңдан эйәрер. Мөҡәддәс данға бөркәнеп, Таңдың бәғеренән тыуған ысыҡ кеүек, Һиңә йәшлегең килер.

⁴ Раббы ант итте һәм ҡарарынан ҡайтмаҫ: «Һин Мәлки-Садиҡ дәрәжәһендәге Мәңгелек ҡаһинһың!» – тине.

⁵ Раббы Хаким – һинең уң яғыңда; Яза көнөндә Ул батшаларҙы ҡырыр,

⁶ Ҡәүемдәргә хөкөм сығарыр, Ерҙе мәйеттәр менән тултырыр, Бөтә ер йөҙөндә башлыҡтарҙы иҙеп ташлар.

⁷ Юл буйындағы шишмәнән һыу эсерһең; Көсөң артып, башыңды текә тоторһоң.