Зәбүр 108 - Изге Яҙма

1 Йырсылар етәксеһенә: Дауыттың мәҙхиәһе.

¹ Йырсылар етәксеһенә: Дауыттың мәҙхиәһе. Эй Алла, Һиңә маҡтау яуҙырам! Өнһөҙ ҡалма!

² Яуыздар һәм мәкерлеләр миңә ҡаршы ауыҙ асҡан, Ялғансы телдәре менән мине яманлайҙар.

³ Нәфрәт тулы һүҙҙәре мине ҡаманы, Бер сәбәпһеҙгә һөжүм итәләр.

⁴ Уларҙы яратыуыма ҡарамаҫтан, Мине ғәйепләйҙәр; Ә мин яуап итеп доға ҡылам.

⁵ Ашыма ҡаршы улар таш ата, Дуҫлыҡҡа нәфрәт менән яуап ҡайтара.

⁶ Эй Алла, дошманымды яман әҙәм ҡулына тапшыр, Уның уң яғына ғәйепләүсе баҫһын!

⁷ Хөкөм мәлендә хаҡһыҙға сыҡһын, Хатта доғаһы гонаһ һаналһын!

⁸ Әйҙә ғүмере ҡыҫҡарһын, Уның вазифаһын башҡа берәү биләһен!

⁹ Етем булһын балалары, Тол булып ҡалһын ҡатыны!

¹⁰ Улдары хәйер һорап теләнселәһен, Емерек өйөнән дә ҡыуылып сыҡһын!

¹¹ Бар нәмәһе бурысын түләүгә китеп бөтһөн; Эшләп тапҡан малын яттар талап китһен!

¹² Бер кемдә лә мәрхәмәт тапмаһын, Үкһеҙҙәренә шәфҡәт күрһәтеүсе булмаһын!

¹³ Нәҫел-нәсәбе ҡороһон, Исеме килер быуында юҡҡа сыҡһын!

¹⁴ Ата-бабаларының ғәйебен Раббы гел иҫендә тотһон, Әсәһенең гонаһтарын да һис онотмаһын!

¹⁵ Гонаһтары гел Раббының күҙ алдында торһон, Ә үҙҙәре хаҡындағы хәтирәне Раббы ер йөҙөнән юйып ташлаһын!

¹⁶ Сөнки ул шәфҡәт ҡылыуҙы уйламаны, Ярлы-мохтажды, күңеле китектәрҙе эҙәрләп, Уларҙы һәләк итергә тырышты.

¹⁷ Ул ҡарғышты яратты, Үҙ башына ҡарғыш төшһөн! Фатиха ҡылырға яратманы, Үҙенән фатиха йыраҡ китһен!

¹⁸ Кейем кеүек кейһен ул ҡарғышты, Һыу кеүек эсенә тулһын, Ҡарғыш май һымаҡ һөйәктәренә һеңһен!

¹⁹ Өҫтөндәге күлдәге кеүек ҡаплаһын, Һәр саҡ быуған билғау һымаҡ булһын.

²⁰ Мине ғәйепләүселәргә, Миңә ҡаршы яманлыҡ һөйләүселәргә Раббы шулай яза бирһен!

²¹ Ә миңә Раббы Хакимым, Исемең хаҡына игелек ҡыл; Сөнки мөхәббәтең сикһеҙ, ҡотҡар!

²² Мин иһә бисара бер фәҡирмен, Йөрәге яралы бер әҙәммен.

²³ Киске күләгә һымаҡ юҡ булып барам, Мине сиңерткәләй һелкеп төшөрҙөләр.

²⁴ Аш бармағандан тубыҡтарым тотмай; Тире менән һөйәк ҡалды тәнем.

²⁵ Әҙәм көлкөһөнә тороп ҡалдым; Мине күргәндәр баш сайҡай!

²⁶ Йә Раббы Аллам, ярҙам итһәнә; Ҡотҡар тоғро мөхәббәтең хаҡына!

²⁷ Белһендәр был Һинең ҡулыңдан булғанды, Раббым, быны Һин ҡылғанды!

²⁸ Улар мине ҡарғаһын, Һин фатиха бир, Улар баш ҡалҡытһын, мәсхәрәгә ҡалһын, Ә мин ҡолоң иһә ҡыуанайым.

²⁹ Дошмандарым хурлыҡҡа ҡапланһын, Оятҡа сапан кейгәндәй төрөнһөндәр!

³⁰ Телем Раббыға шөкөрана яуҙырыр, Күптәр араһында мин Уны данлармын;

³¹ Сөнки Ул ғәйепләүселәрҙән ҡотҡарыр өсөн Ярлы-мохтаждың уң яғында тора.