Зәбүр 106 - Изге Яҙма

¹ Раббыға рәхмәт уҡығыҙ, Ул игелекле, Уның тоғро мөхәббәте мәңгелек!

² Шулай тиһен Раббынан ҡотолоу алғандар, Ул дошман ҡулынан тартып алынғандар;

³ Раббы уларҙы көнсығыш, көнбайыштан, Көньяҡ менән төньяҡтан тупланы, Күп илдәрҙән уларҙы йыйып алды.

⁴ Ҡайһылары һыуһыҙ сүлдә аҙашып йөрөнө, Кеше йәшәгән ҡалаға юл тапманы.

⁵ Улар асығып, сарсап хәлдән тайғайны, Үлем сигенә еткәйне.

⁶ Хәсрәт эсенән Раббыға ялбарҙылар, Раббы уларҙы бәләләрҙән йолоп алды.

⁷ Төйәкләнер ҡалаға барып етһендәр өсөн, Раббы уларҙы тоғро юлдан етәкләне.

⁸ Тоғро мөхәббәте өсөн улар Раббыға рәхмәт уҡыһын! Әҙәм балаларына ҡылған хикмәттәре өсөн шөкөрана ҡылһын!

⁹ Сөнки Ул сарсаған йәндәрҙе һуғара, Астарҙы игелек менән туйындыра.

¹⁰ Ҡайһылары әсирлектә, дәһшәтле һәм шомло ҡараңғыла, Тимер бығауҙарҙа, хәсрәт эсендә йәшәне.

¹¹ Улар Алланың һүҙенә ҡаршы килде, Юғарыларҙан Юғарының ихтыярын һанға һуҡманы.

¹² Шуға Раббы уларҙы ауыр эш менән йыуашайтты, Улар хәлдән тайып ҡолағанда, ярҙам итеүсе булманы.

¹³ Хәсрәт эсенән улар Раббыға ялбарҙылар; Раббы уларҙы бәләләрҙән ҡотҡарҙы.

¹⁴ Уларҙы ҡараңғылыҡтан, Шомло ҡараңғылыҡтан сығарҙы, Бығауҙарын селпәрәмә өҙҙө.

¹⁵ Тоғро мөхәббәте өсөн улар Раббыға рәхмәт уҡыһын! Әҙәм балаларына ҡылған хикмәттәре өсөн шөкөрана ҡылһын!

¹⁶ Сөнки Ул баҡыр ишектәрҙе емерҙе, Тимер биктәрен һындырҙы.

¹⁷ Алйоттары иһә енәйәтсел юлдары, Ғәҙелһеҙлектәре өсөн ғазап сикте.

¹⁸ Уларҙың йәне ризыҡтан биҙгәйне, Үлем ҡапҡаһына килеп еткәйнеләр.

¹⁹ Хәсрәт эсенән Раббыға ялбарҙылар, Раббы уларҙы бәләләрҙән ҡотҡарҙы.

²⁰ Һүҙен ебәреп уларҙы һауыҡтырҙы, Үлем соҡоронан ҡотҡарып алып ҡалды.

²¹ Тоғро мөхәббәте өсөн улар Раббыға рәхмәт уҡыһын! Әҙәм балаларына ҡылған хикмәттәре өсөн шөкөрана ҡылһын!

²² Рәхмәт әйтеп ҡорбандар салһындар; Шатлана-шатлана Уның ҡылғандарын һөйләһендәр.

²³ Ҡайһылары караптарҙа диңгеҙ гиҙҙе, Икһеҙ-сикһеҙ һыуҙарҙа юлдар ярҙы.

²⁴ Улар – Раббының ғәмәлдәренә шаһит булды, Даръяларҙа Уның мөғжизәләрен күрҙе.

²⁵ Уның бойороуы була – дауыл ҡуба; Бейек-бейек тулҡындар ҡалҡына.

²⁶ Караптар күккә аша һәм тәрәнлеккә сума, Афәттән диңгеҙселәрҙең йәне сыға яҙа.

²⁷ Улар иҫерек кеүек сайҡала, Оҫталыҡтарынан бармы файҙа?

²⁸ Хәсрәт эсенән улар Раббыға ялбарҙылар; Раббы уларҙы бәләләрҙән ҡотҡарҙы.

²⁹ Ул ғәрәсәтте туҡтата, Тулҡындар шунда уҡ тыныслана.

³⁰ Тынлыҡҡа шатланған диңгеҙселәрҙе Раббы теләгән ерҙәренә алып бара.

³¹ Тоғро мөхәббәте өсөн улар Раббыға рәхмәт уҡыһын! Әҙәм балаларына ҡылған хикмәттәре өсөн шөкөрана ҡылһын!

³² Маҡтаһындар Уны халыҡ йыйынында, Данлаһындар аҡһаҡалдарҙың ҡоронда.

³³ Раббы йылғаларҙы сүлгә әйләндерә, Инештәрҙе ҡорғаҡһыған тупраҡ итә.

³⁴ Шунда йәшәүселәрҙең золомо арҡаһында, Уңдырышлы тупраҡты тоҙлоға әүерелдерә.

³⁵ Сүлде иһә Ул күл итә, Ҡоро далала шишмәләр урғылдыра.

³⁶ Ас-мохтаждарҙы шунда төйәкләндерә, Улар йәшәр өсөн ҡалалар ҡора,

³⁷ Игендәр сәсә, йөҙөм ултырта, Ҡырҙарҙан мул уңыш ала.

³⁸ Улар Раббы фатихаһы менән бик ныҡ үрсей, Раббы мал-тыуарҙарын ишәйтә.

³⁹ Иҙелеү, бәлә-ҡаза һәм ҡайғыларҙан Улар йәнә кәмегән, түбәнһетелгән саҡта

⁴⁰ Аҡһөйәктәр өҫтөнә Раббы хурлыҡ яуҙыра, Юлһыҙ ерҙәрҙә уларҙы аҙаштыра.

⁴¹ Әммә фәҡирҙе һәләкәттән ҡотҡара, Ғаиләһен ҡуй көтөүеләй үрсетә.

⁴² Быны күреп саф йөрәклеләр шатлана, Боҙоҡтарҙың ауыҙы ябыла.

⁴³ Кем аҡыллы, быны күңелендә тотһон, Раббының сикһеҙ мөхәббәтен аңлаһын.