Зәбүр 105 - Изге Яҙма

¹ Раббыны данлағыҙ! Раббыға шөкөр итегеҙ, Ул игелекле, Уның тоғро мөхәббәте мәңгелек!

² Раббының ҡөҙрәтле эштәрен кем һөйләп бирә алыр? Уға лайыҡлы маҡтауҙы кем ишеттерер?

³ Бәхетлелер ғәҙеллеккә таянғандар, Һәр саҡ тоғро ғәмәлдәр ҡылғандар!

⁴ Хәтерлә мине лә, Раббы, халҡыңа хуш күңел менән ҡарағанда; Уларҙы ҡотҡарғанда мине лә ҡайғырт.

⁵ Үҙеңә һайлап алғандарҙың бәхетен күрәйем, Халҡыңдың һөйөнөсөнә мин дә һөйөнәйем, Биләмәңдең ҡыуанысын уртаҡлашайым.

⁶ Ата-бабаларыбыҙ кеүек беҙ гонаһ ҡылдыҡ, Енәйәт эшләнек, яуызлыҡҡа баттыҡ.

⁷ Аталарыбыҙ Мысырҙа саҡта Ҡылған мөғжизәләреңде аңламаны, Уның мул тоғро мөхәббәтен онотоп, Ҡамышлы диңгеҙ янында баш күтәрҙе.

⁸ Әммә Раббы ҡөҙрәтен күрһәтер өсөн Исеме хаҡына йолоп алды.

⁹ Ҡамышлы диңгеҙгә янаны – һыуы ҡороно; Тәрәнлектән сүл өҫтөндәгеләй алып сыҡты.

¹⁰ Үҙҙәренә нәфрәт тотҡандарҙан ҡотҡарҙы, Дошмандарының ҡулынан йолоп алды.

¹¹ Баҫтырыусыларын һыуҙар йотто, Береһе лә ҡотола алманы.

¹² Шунда исраилдар Раббының һүҙенә инандылар, Уға маҡтау йырланылар.

¹³ Тик Раббының эштәрен тиҙ оноттолар, Уның кәңәштәрен көтмәнеләр.

¹⁴ Улар сүлдә төрлө ризыҡ көҫәнеләр, Далала Алланы һынанылар.

¹⁵ Алла уларға теләгәндәрен бирҙе, Әммә араларына яман сир күндерҙе.

¹⁶ Улар тупламда Муса менән Һарундан, Раббының изге ҡаһинынан, көнләштеләр,

¹⁷ Ер ярылды ла Даҫанды йотто, Авирамды, уның яҡлыларҙы упты.

¹⁸ Уларҙың араһына ут төштө, Залимдарҙы ялҡын ялмап алды.

¹⁹ Улар Хоревта бер үгеҙ башмаҡ һыны яһанылар, Шул ҡойолған ботҡа табындылар.

²⁰ Үҙҙәренең шөһрәтен – Алланы – Үлән ейгән үгеҙ һынына алмаштырҙылар.

²¹ Оноттолар үҙҙәрен ҡотҡарыусы Алланы, Мысырҙа бөйөк хикмәттәр ҡылыусыны;

²² Уның Хам ерендәге мөғжизәләрен, Ҡамышлы диңгеҙендәге дәһшәттәрен.

²³ Шул арҡала Раббы уларҙы юҡ итмәк булды, Әммә Муса – Алла һайлаған зат, Уның ҡаршыһына баҫып, Һәләкәтле ярһыуынан алып ҡалды.

²⁴ Һуңыраҡ улар гүзәл ерҙе кире ҡаҡты, Алланың вәғәҙәһенә ышанманы.

²⁵ Сатырҙарында зарланыштылар, Раббының әйткәндәрен тыңламанылар.

²⁶ Раббы ҡулын күтәреп ант итте – Сүллектә уларҙы ҡолатырға,

²⁷ Тоҡомдарын ҡәүемдәр араһына таратырға, Төрлө илдәргә сәсергә ниәт тотто.

²⁸ Улар Пеғор Бәғеленә табына башланы, Үлеләргә килтерелгән ҡорбандарҙы ашаны.

²⁹ Был ҡылыҡтары Раббының асыуын ҡабартты, Араларында ҡырғын таралды.

³⁰ Әммә Пинхас тороп араға төштө, Шунда үләттән ҡырылыш туҡтап ҡалды.

³¹ Уның был яҡшылығы тәҡүәлек билдәһе булып, Быуындан-быуынға мәңге тапшырылыр.

³² Мерива һыуҙары буйында йәнә Улар Раббыны асыуландырҙы; Шул арҡала Мусаның башына ҡаза килде.

³³ Улар Мусаның йәнен көйҙөрҙөләр, Һәм ул уйламай һөйләп ташланы.

³⁴ Раббы бойорған халыҡтарҙы юҡ итмәнеләр,

³⁵ Ят ҡәүемдәр менән аралашып, Уларҙың ғәҙәт-ҡылыҡтарын оттолар.

³⁶ Уларҙың боттарына табынып, Тоҙаҡтарына ҡаптылар.

³⁷ Үҙҙәренең улдары менән ҡыҙҙарын Ендәргә ҡорбан иттеләр.

³⁸ Ҡәнғән боттарына ҡорбан итеп, Улдары һәм ҡыҙҙарының Бер гонаһһыҙға ҡанын түктеләр; Ҡан менән ерҙе нәжесләнеләр.

³⁹ Эштәре менән үҙҙәрен бысраттылар, Ғәмәлдәре менән аҙғынлыҡҡа баттылар.

⁴⁰ Шунда Раббы Үҙ халҡына асыуланды, Үҙенең биләмәһенән ерәнә башланы.

⁴¹ Уларҙы ҡәүемдәр ҡулына тапшырҙы, Дошмандары уларға хаким булды.

⁴² Уларҙы күрә алмаусылар аяуһыҙ иҙҙе, Улар буйһонорға мәжбүр булды.

⁴³ Раббы уларҙы бик күп тапҡыр ҡотҡарҙы, Әммә улар һаман башбаштаҡлыҡ күрһәтте, Енәйәттәре арҡаһында түбәнһетелде.

⁴⁴ Шулай ҙа Раббы халҡының зарын ишетте, Уларҙың хәсрәтен күрҙе.

⁴⁵ Улар менән килешеүен иҫенә төшөрҙө, Сикһеҙ мөхәббәте хаҡына шәфҡәт күрһәтте.

⁴⁶ Мәрхәмәт һеңдерҙе уларҙы әсир иткәндәр күңеленә.

⁴⁷ Ҡотҡар беҙҙе, эй Раббы, Аллабыҙ! Беҙ мөҡәддәс исемеңә шөкөр итһен, Һинең шөһрәтең менән маҡтанһын өсөн, Йыйып ал беҙҙе ҡәүемдәр араһынан.

⁴⁸ Раббы, Исраил Аллаһы Мәңге-мәңгегә мөбәрәк булһын! Барса халыҡ әйтһен: «Амин!» Раббыны данлағыҙ!