Сығыу 14 - Изге Яҙма

¹ Раббы Мусаға былай тине:

² – Исраил халҡына әйт: кире боролһондар ҙа Пи-Һахироҫ янында, Мигдол менән Ҡамышлы диңгеҙ араһында, Бәғел-Сефон ҡаршыһында, диңгеҙ буйында туплам булып урынлашһындар.

³ Әйҙә, фирғәүен, Исраил халҡы аҙашып йөрөй икән, юлдарын сүл быуған, тип уйлаһын.

⁴ Мин фирғәүенде тағы тиҫкәреләндерермен дә ул артығыҙҙан ҡыуа сығыр. Ул сағында Мин фирғәүенде һәм уның бөтә ғәскәрен еңеп шөһрәтемде күрһәтермен! Бөтә мысырҙар Минең Раббы икәнемде белер! Исраилдар шулай эшләне.

⁵ Халыҡтың ҡасып китеүе тураһында Мысыр батшаһына хәбәр иткәс, фирғәүен менән уның хеҙмәтселәре кире уйланы. – Нимә эшләнек беҙ? – тине улар. – Ҡолдарыбыҙ исраилдарҙы ебәрҙек.

⁶ Фирғәүен яу арбаларын әҙерләргә ҡушты, ғәскәрен саҡырҙы.

⁷ Ул Мысырҙағы бөтә яу арбаларын да үҙе менән алды. Уларҙың алты йөҙөнөң иң шәп яу арбалары булып, һәр береһендә уларҙың башлығы ла ултыра ине.

⁸ Раббы Мысыр батшаһы фирғәүендең тиҫкәрелеген ҡуҙғатты ла теге Исраил халҡын ҡыуа сыҡты. Исраил халҡы иһә бер нәмәнән дә ҡурҡмай атлауын белде.

⁹ Мысырҙар уларҙың арттарынан төштө – фирғәүендең яу арбалары, һыбайлылары һәм тотош ғәскәре Исраил халҡын Пи-Һахироҫ янында, Бәғел-Сефон ҡаршыһында, диңгеҙ буйында туҡтаған урында ҡыуып етте.

¹⁰ Фирғәүен үҙ ғәскәре менән яҡынайғандан-яҡынайҙы. Бына Исраил халҡы Мысыр сиреүенең етеп килгәнен күрҙе, ҡурҡышынан Раббыға ялбарҙы.

¹¹ – Әллә Мысырҙа беҙҙең өсөн зыярат юҡ инеме? – тинеләр улар Мусаға. – Ошонда, сүлдә баш һалһын тип алып килдеңме һин беҙҙе бында? Нишләттең һин беҙҙе? Ниңә беҙҙе Мысырҙан алып сыҡтың?

¹² Унда саҡта уҡ һиңә: «Ҡалдыр беҙҙе, әйҙә, мысырҙарға ҡол булып йәшәй бирәйек», – тип әйткәйнек бит инде. Сүлгә килеп үлгәнсе, Мысырҙа ҡол булыуың хәйерлерәк ине.

¹³ Әммә Муса халыҡҡа: – Ҡурҡмағыҙ! – тине. – Тик кенә тороғоҙ, бөгөн Раббының һеҙҙе нисек ҡотҡарғанын күрерһегеҙ. Әле күргән мысырҙарҙы башҡаса мәңге күрмәҫһегеҙ!

¹⁴ Тыныс булығыҙ, Раббы һеҙҙең өсөн һуғышасаҡ.

¹⁵ – Ниңә Миңә ялбараһың? – тине Раббы Мусаға. – Әйт Исраил халҡына, алға барһындар.

¹⁶ Үҙең таяғыңды күтәр ҙә ҡулыңды диңгеҙ өҫтөнә һуҙ – диңгеҙ икегә ярылыр, Исраил халҡы уның төбөнән, ҡоро ерҙән барған шикелле, атлап сығыр.

¹⁷ Мин иһә мысырҙарҙың күңелен ҡатырырмын, кирелектәренә барып, һеҙҙе баҫтырырҙар. Шул сағында Мин фирғәүенде һәм уның бөтә ғәскәрен, яу арбаларын һәм һыбайлыларын еңеп, шөһрәтемде күрһәтермен.

¹⁸ Фирғәүенде, уның яу арбаларын һәм атлыларын еңеп, шөһрәтемде күрһәткәс, мысырҙар белер: Мин – Раббы.

¹⁹ Быға тиклем Исраил халҡы алдынан барған Алла фәрештәһе сафтың артына сыҡты. Болот бағанаһы ла алдан артҡа күсте.

²⁰ Ул, Мысыр ғәскәрен исраилдар сафынан айырып, уларҙың араһында торҙо. Болот мысырҙарға – ҡараңғылыҡ, исраилдарға яҡтылыҡ бирҙе. Шуға ла ул төндә ике саф бер-береһенә яҡынайманы.

²¹ Муса ҡулын диңгеҙ өҫтөнә һуҙҙы. Төнө буйы Раббы, көслө көнсығыш еле иҫтереп, диңгеҙ һыуҙарын ҡыуып айырҙы – диңгеҙ төбөндә ҡоро ер күренде.

²² Исраил халҡы диңгеҙ төбөндәге ҡоро ерҙән атланы, һыуҙар уң яҡтан да, һул яҡтан да диуарҙай кәртәләнеп торҙо.

²³ Мысырҙар уларҙы баҫтырыуын белде; фирғәүендең бөтә аттары, яу арбалары, һыбайлылары исраилдар артынан диңгеҙ уртаһына инде.

²⁴ Таң алдынан Раббы болот һәм ут бағанаһы араһынан Мысыр ғәскәренә күҙ ташланы һәм уларҙы ҡурҡыуға һалды.

²⁵ Раббы яу арбаларының тәгәрмәстәрен тығылдырҙы ла, улары йүнләп әйләнмәне. – Тиҙерәк ҡасайыҡ был Исраил халҡы янынан! – тине мысырҙар. – Раббы улар яғында беҙгә ҡаршы һуғыша.

²⁶ Раббы Мусаға былай тине: – Ҡулыңды диңгеҙ өҫтөнә һуҙ – һыуҙар, кире тартылып, мысырҙарҙы, уларҙың яу арбаларын, һыбайлыларын батырыр.

²⁷ Муса ҡулын диңгеҙ өҫтөнә һуҙҙы – таңға табан диңгеҙ һыуы кире урынына ҡайтты. Мысырҙар кире йүгерергә маташты, әммә Раббы уларҙы диңгеҙ упҡынына олаҡтырҙы.

²⁸ Урынына ҡайтҡан һыуҙар Исраил халҡын диңгеҙ төбөнән баҫтырып барған фирғәүен ғәскәрен – яу арбаларын да, һыбайлыларын да тотош йотто. Уларҙың береһе лә иҫән ҡалманы.

²⁹ Исраил халҡы иһә диңгеҙ төбөндәге ҡоро ерҙән атлап сыҡты: уларҙың уң яғынан да, һул яғынан да һыу диуарҙай кәртәләнеп торҙо.

³⁰ Раббы ул көндө Исраил халҡын мысырҙар ҡулынан ҡотҡарҙы. Исраилдар яр буйында мысырҙарҙың мәйеттәрен күрҙе.

³¹ Исраилдар Раббының ҡөҙрәте менән мысырҙарҙың ни хәлгә төшөүен күрҙе, шуға күрә Исраил халҡын Раббынан ҡурҡыу тойғоһо биләп алды. Улар Раббыға ла, Уның ҡоло Мусаға ла тамам инанды.