Нөхәмияһ 6 - Изге Яҙма

Нөхәмияһҡа ҡаршы мәкер

¹ Санбаллатҡа, Товияһҡа, ғәрәп Гешемға һәм башҡа дошмандарыбыҙға минең диуарҙы төҙөп бөтөрөүем һәм унда емерек урындарҙың ҡалмауы хаҡында хәбәр барып ишетелгәс, әйткәндәй, мин ул ваҡытта ҡапҡаларҙы ҡуймаған да инем әле –

² Санбаллат менән Гешем миңә: «Кил, Оно тигеҙлегендәге ауылдарҙың береһендә осрашайыҡ», – тип хәбәр ебәрҙе. Улар миңә яуызлыҡ ҡылырға уйлай ине.

³ Мин дә уларға хәбәрселәр аша: «Мин мөһим эш менән мәшғүлмен, шуға күрә бара алмайым. Һеҙгә китһәм, эш туҡтап ҡала бит!» – тип яуап ҡайтарҙым.

⁴ Улар мине дүрт тапҡыр саҡырҙы, дүртеһендә лә бер үк төрлө яуап бирҙем.

⁵ Бишенсе мәртәбәһенә Санбаллат миңә хеҙмәтсеһен ебәрҙе – ҡулында мөһөр һуғылмаған хат ине.

⁶ Хатта былай тип яҙылғайны: «Халыҡтар араһында шундай һүҙ йөрөй, Гешем дә әйтә, имеш, йәһүдтәр менән һин фетнә күтәрергә йөрөйһөң, диуарҙы ла шуға төҙөйһөң икән. Үҙең уларҙың батшаһы булып ултырырға теләйһең,

⁷ Йәрүсәлимдә һинең хаҡта: „Йәһүҙәлә батша бар!“ – тип хәбәр таратһындар өсөн пәйғәмбәрҙәр ҡуйғанһың икән, тиҙәр. Был хәбәр батшаға ла ишетелер. Кил, бергәләшеп кәңәш-төңәш итәйек».

⁸ Әммә мин: «Әйткәндәреңдең береһе лә дөрөҫ түгел, һин уны үҙең уйлап сығарғанһың», – тигән яуап ебәрҙем.

⁹ Улар бөтәһе лә беҙҙе ҡурҡытырға теләй ине, күңелдәре төшөр ҙә эштәре барып сыҡмаҫ, тип уйланылар. Әммә мин тағы ла тырышыбыраҡ эшкә тотондом.

¹⁰ Бер көндө мин Меһетавилдан тыуған Делаяһтың улы Шемағъяһҡа килдем. Ул үҙенең өйөндә бикләнеп ултыра икән. Шемағъяһ миңә: – Әйҙә, Алла йортона барайыҡ, ҡорам эсенә инеп, уның ишектәрен эстән бикләйек. Сөнки һине үлтерергә киләсәктәр, бөгөн төндә киләсәк улар, – тине.

¹¹ – Минең һымаҡ кеше ҡасамы һуң? – тинем мин уға. – Ҡорам эсенә инеп тере ҡалырға мин ул тиклем кем? Юҡ, бармайым.

¹² Мин уны Алла ебәрмәгәнен һәм уның миңә ҡаршы Товияһ менән Санбаллат яллағанға күрә пәйғәмбәрлек иткәнен асыҡ аңланым.

¹³ Уларҙың маҡсаты ҡурҡытып, ул әйткәнде эшләтеп, мине гонаһҡа батырыу ине. Шунда абруйым төшөп, уларға мәсхәрә булып ҡалыр инем.

¹⁴ Йә Аллам, Товияһ менән Санбаллаттың ошондай эшен, мине ҡурҡытырға уйлаған Ноғадъяһ исемле пәйғәмбәр ҡатын менән башҡа пәйғәмбәрҙәрҙе хәтереңдә тотһаңсы!

Диуарҙың төҙөлөп бөтөүе

¹⁵ Элул айының егерме бишенсе көнөндә, илле ике көн эсендә, диуар төҙөү тамамланды.

¹⁶ Бөтә дошмандарыбыҙ, тирә-яғыбыҙҙағы һәммә халыҡтар быны ишетеп ҡурҡтылар һәм уларҙың үҙ-үҙҙәренә ышаныстары бөттө, сөнки был эште Аллабыҙ ярҙамы менән башҡарып сыҡҡаныбыҙҙы аңланылар.

¹⁷ Ул көндәрҙә Йәһүҙәнең дәрәжәле кешеләре Товияһҡа йыш ҡына хат яҙып торҙо, Товияһ уларға үҙе лә яҙҙы.

¹⁸ Эш шунда: Йәһүҙәнең байтаҡ кешеләре уның менән ант беркеткән ине. Сөнки ул Арах улы Шеханъяһтың кейәүе ине, ә Йеһоханан исемле улы Бәрәхъяһ улы Мешулламдың ҡыҙына өйләнгәйне.

¹⁹ Хатта уның игелекле эштәрен минең алда ла маҡтап һөйләй торғайнылар, ә минең һүҙҙәремде уға еткереп торҙолар. Товияһ иһә мине ҡурҡытмаҡҡа хаттар яҙа ине.