Нахум 2 - Изге Яҙма

Ниневенең тар-мар ителеүе

¹ Эй Ниневе, һиңә ҡаршы емереүсе күтәрелә, Нығытмаларыңды нығыт, юлдарыңды һаҡла, Билеңде быу, бар булған көсөңдө тупла.

² Сөнки Раббы Яҡуп нәҫеленең бөйөклөгөн, Исраилдың әүәлге бөйөклөгөн кире ҡайтарыр, Дошмандары уларҙы тапап, Йөҙөм баҡсаларын харап итһәләр ҙә.

³ Яугирҙәрҙең ҡалҡандары ҡыҙыл, Һуғышсылар бурҙат ҡыҙылдан кейенгән; Алыш алдынан яу арбалары Ут-ялҡын һымаҡ ялтырай, Баш осонда һөңгөләр сафы сайҡала.

⁴ Яу арбалары ғәрәсәт һымаҡ уҙа, Майҙандарҙан унда-бында елә; Улар ялҡын һымаҡ балҡый, Йәшен ише ялт-йолт килә.

⁵ Дошман үҙенең ғәскәр башлыҡтарын саҡыра, Улар абына-һөрөнә ашыға; Ҡала диуарҙарына йүгерәләр – Унда инде ҡамау манаралары ҡоролған.

⁶ Йылға ҡапҡалары асыла, Батша һарайы ҡурҡыуҙан ҡалтырана.

⁷ Шулай итеп, алдан хәл ителгән: Ҡала халҡы һөргөнгә оҙатыласаҡ; Уның ҡол ҡыҙҙары, күкрәк төйөп, Күгәрсендәр һымаҡ ыңғыраша.

⁸ Ҡаса Ниневе халҡы Йырылған быуанан һыу киткәндәй. «Туҡта, туҡта!» – тип аҡырһалар ҙа, Һис кем артына боролмай.

⁹ Көмөшөн ал, алтын урла! Хазинаның иҫәбе-һаны юҡ, Зиннәтле әйберҙәр бихисап.

¹⁰ Емерелде, ергә тигеҙләнде, Бушлыҡҡа әйләнде Ниневе. Йөрәк ҡалтырай, тубыҡ дерелдәй, Бөтөн тән ғазаптан тетрәнә, Йөҙҙәр ҡурҡыуҙан ағарына.

¹¹ Арыҫлан ояһы ҡайҙа хәҙер, Йәш арыҫландар ашана торған урын? Арыҫлан менән инә арыҫлан боҫҡан, Көтөйҙәрен һис кем борсомаған ер ҡайҙа?

¹² Балалары өсөн арыҫлан һунар сапты, Инә арыҫлан өсөн табышын боғаҙланы; Мәмерйәһен аулаған йәнлектәр менән, Ояһын ҡорбандары менән тултырҙы.

¹³ Күк ғәскәрҙәре Раббыһы былай ти: «Бына, һиңә ҡаршы сығам, Яу арбаларыңды яндырам – төтөнгә әйләнерҙәр; Һинең йәш арыҫландарыңды ҡылыс тураҡлар, Ерҙә йыртҡыслығыңа сик ҡуям, Илселәреңдең тауышы тынып ҡалыр!»