Матфей 15 - Изге Яҙма

Алла бойороғо һәм ата-бабаларҙан килгән йолалар

¹ Шул ваҡыт Ғайса янына Йәрүсәлимдән фарисейҙар һәм ҡанун белгестәре килеп:

² – Ни өсөн Һинең шәкерттәрең ата-бабаларҙан күсә килгән йолаларҙы боҙа: ашар алдынан ҡулын йыумай? – тип һоранылар.

³ – Ә һеҙ ни өсөн үҙегеҙҙең йолаларығыҙ хаҡына Алла бойороғон боҙаһығыҙ? – тине Ғайса. –

⁴ Алла: «Атайың менән әсәйеңде хөрмәт ит» һәм «Атаһын йәки әсәһен хурлаған кешегә үлем язаһы бирелһен», – тигән бит.

⁵ Ә һеҙ: «Кем атаһына йәки әсәһенә: „Мин һиңә бирергә тейеш булған бүләкте Аллаға вәғәҙә иттем“, – ти,

⁶ уға инде ата-әсәһен хөрмәт итмәһә лә ярай», – тип әйтәһегеҙ. Бының менән һеҙ үҙегеҙҙең йолағыҙ хаҡына Алла һүҙен юҡҡа сығараһығыҙ.

⁷ Ике йөҙлөләр! Ишағыяһ пәйғәмбәрлек иткән ваҡытында һеҙҙең хаҡта ҡайһылай дөрөҫ әйткән:

⁸ «Был халыҡ Мине тик теле менән хөрмәт итә, әммә күңелдәре Минән алыҫ.

⁹ Уларҙың Миңә табыныуы бушҡа: улар кеше уйлап сығарған ҡағиҙәләргә өйрәтә».

¹⁰ Ғайса халыҡты янына саҡырып алып: – Тыңлағыҙ һәм аңларға тырышығыҙ.

¹¹ Кешене ауыҙына ингән нәмә түгел, ауыҙынан сыҡҡаны бысрата, – тине.

¹² Шунан һуң шәкерттәре Уның янына килеп: – Һинең һүҙҙәреңде ишетеп, фарисейҙарҙың рәнйеүен беләһеңме? – тип һоранылар.

¹³ – Күктәге Атам ултыртмаған һәр үҫенте тамыры менән йолҡоп алынасаҡ, – тине Ул.

¹⁴ – Ҡалдырығыҙ шуларҙы! Һуҡырҙарҙы етәкләп йөрөүсе һуҡырҙар улар. Һуҡыр һуҡырҙы етәкләп бара икән, икеһе лә соҡорға ҡолап төшәсәк.

¹⁵ Шунда Петрус Унан: – Беҙгә теге ҡиссаны аңлатып бирһәңсе, – тип үтенде.

¹⁶ – Әллә һеҙ ҙә һаман төшөнмәйһегеҙме? – тине Ғайса.

¹⁷ – Ауыҙға ингән нәмәнең ҡарынға үтеүе, ә унан тышҡа сығарып ташланыуы аңлашылмаймы ни?

¹⁸ Кешенең ауыҙынан сыҡҡаны – күңеленән сыға. Уны шул бысрата ла.

¹⁹ Сөнки яуыз уйҙар, кеше үлтереү, зина ҡылыу, фәхешлек итеү, урлашыу, ялған шаһитлыҡ биреү, яла яғыу – бөтәһе лә кешенең күңеленән сыға.

²⁰ Кешене ана шулар бысрата, ә йыуылмаған ҡул менән ашау түгел.

Ҡәнғәни ҡатындың иманы

²¹ Шунан Ғайса Тир һәм Сидон төбәгенә китте.

²² Шул төбәктә йәшәгән ҡәнғәни халҡынан булған бер ҡатын Уның ҡаршыһына сығып: – Әфәндем, Дауыт Улы! Миңә мәрхәмәтле булһаңсы: ҡыҙыма ен эйәләшкән, ул бик ныҡ ғазаплана! – тип ҡысҡырҙы.

²³ Әммә Ғайса бер ауыҙ һүҙ әйтмәне. Шәкерттәре килеп: – Әйт әле, китһен. Юғиһә ул ҡысҡырып беҙҙең арттан килә, – тип инәлде.

²⁴ – Мин бары тик Исраил халҡының юғалған һарыҡтарына ғына ебәрелгәнмен, – тип яуап ҡайтарҙы Ғайса.

²⁵ Ҡатын иһә килеп Уның алдына йөҙтүбән ҡапланды: – Әфәндем, миңә ярҙам итһәңсе!

²⁶ – Икмәкте балаларҙан алып, көсөктәргә ырғытыу яҡшы түгел, – тип яуап бирҙе Ғайса.

²⁷ – Эйе, Әфәндем. Тик көсөктәр ҙә бит хужаһының өҫтәленән ҡойолған валсыҡтарҙы ашай, – тине ҡатын.

²⁸ Ғайса уға: – Эй апай! Һинең иманың ныҡ! Әйҙә, теләгәнеңсә булһын, – тине. Ҡатындың ҡыҙы шунда уҡ һауыҡты.

Дүрт мең кешене туйҙырыу

²⁹ Унан китеп, Ғайса Галилея күле буйына килде, тауға күтәрелеп, шунда ултырҙы.

³⁰ Аҡһаҡтарҙы, һуҡырҙарҙы, ғәриптәрҙе, телһеҙҙәрҙе һәм байтаҡ бүтән сирлеләрҙе алып, Уның янына күмәк халыҡ йыйылып килде. Улар ауырыуҙарҙы Уның аяғы янына һалдылар, Ғайса уларҙы һауыҡтырҙы.

³¹ Телһеҙҙәрҙең һөйләшеүен, ғәриптәрҙең һауығыуын, аҡһаҡтарҙың атлап китеүен һәм һуҡырҙарҙың күҙҙәре асылыуын күреп, халыҡ таң ҡалды һәм Исраил Аллаһын данланы.

³² Ғайса шәкерттәрен саҡырып алды: – Кешеләрҙе йәлләйем. Улар өс көн буйы Минең янымда, ә ашарҙарына бер нәмәләре лә юҡ. Уларҙы ас килеш ҡайтарып ебәргем килмәй: юлда хәлдәре бөтөр.

³³ – Был тиклем халыҡты туйҙырырлыҡ икмәкте бынау ҡола ялан ерҙә ҡайҙан табайыҡ? – тине Уға шәкерттәре.

³⁴ – Һеҙҙең нисә икмәгегеҙ бар? – Ете икмәк һәм бер нисә ваҡ балыҡ.

³⁵ Ғайса халыҡҡа ергә ултырырға ҡушты ла,

³⁶ ете икмәкте һәм балыҡтарҙы алып Аллаға шөкөрана ҡылғас, бүлгеләп шәкерттәренә бирҙе, ә улар халыҡҡа өләште.

³⁷ Бөтәһе лә ашап туйҙы. Ҡалған һыныҡтарҙы йыйып, ете кәрзингә тултырып ҡуйҙылар.

³⁸ Ә ашаусылар, ҡатындарҙы һәм балаларҙы иҫәпкә алмағанда, дүрт мең ир кеше ине.

³⁹ Халыҡты ҡайтарып ебәргәс, Ғайса, кәмәгә ултырып, Магадан ерҙәренә юл тотто.