Маркус 5 - Изге Яҙма

Ен эйәләшкән кешене һауыҡтырыу

¹ Улар Галилея күле аръяғындағы Гераса еренә килде.

² Ғайса кәмәнән төшөү менән, яуыз рух эйәләшкән бер кеше, ҡәбер мәмерйәләренән сығып, Уға ҡаршы килде.

³ Был кеше ҡәберҙәр эсендә йәшәй һәм уны һис кем хатта сынйырҙар менән дә бәйләп тота алмай ине.

⁴ Уны әллә нисәмә тапҡыр тотоп, аяҡ-ҡулын бығаулап, сынйыр һалғандар, ә ул сынйырҙарҙы өҙгән, бығауҙарҙы ватҡан. Бер кемдең дә уға көсө етмәгән.

⁵ Ҡәбер мәмерйәләре араһында һәм тауҙарҙа бер туҡтауһыҙ, көнө-төнө ҡысҡырып йөрөгән, үҙ-үҙен таш менән туҡмап яралар булған.

⁶ Ул Ғайсаны алыҫтан уҡ күреп, йүгереп килде лә аяғына йығылды.

⁷ – Эй Ғайса, Юғарыларҙан Юғары Алланың Улы! Минән Һиңә нимә кәрәк? Алла хаҡы өсөн ялбарам, яфалама мине! – тип йән көсөнә ҡысҡырып ебәрҙе.

⁸ Сөнки Ғайса яуыз рухҡа ул кешенән сығырға бойорғайны.

⁹ – Исемең кем? – тип һораны унан Ғайса. – Исемем Ғәскәр, сөнки беҙ күмәк, – тип яуапланы теге

¹⁰ һәм уларҙы был ерҙән ҡыуып ебәрмәүен ялбарҙы.

¹¹ Шул тирәләге тау битендә ҙур сусҡа көтөүе утлап йөрөй ине.

¹² – Беҙҙе сусҡалар араһына ебәр, уларҙың эсенә инербеҙ, – тип ялбарҙы ендәр.

¹³ Ғайса рөхсәт иткәс, яуыз рухтар, кешенән сығып, сусҡаларҙың эсенә барып инделәр. Ике меңгә яҡын сусҡанан торған көтөү текә ярға сабып барып, күлгә ташланып батты.

¹⁴ Сусҡа ҡараусылар йүгереп йөрөп был хәбәрҙе ҡалала һәм ауылдарҙа таратты. Унда йәшәүселәр ни булғанын күрер өсөн

¹⁵ Ғайса янына килделәр һәм, эсендә ендәр ғәскәре булған кешенең кейенгән һәм аҡылына килгән хәлдә ултырыуын күреп, ҡурҡыуға ҡалдылар.

¹⁶ Ен эйәләшкән ир һәм сусҡалар менән ни булғанын күргән кешеләр уларға барыһы тураһында ла һөйләп бирҙе.

¹⁷ Шунан һуң улар Ғайсаның үҙҙәренең ерҙәренән китеүен ялбара башланы.

¹⁸ Ғайса кәмәгә ултырған саҡта, ендән ҡотолған кеше Уның менән бергә барырға рөхсәт итеүен һораны.

¹⁹ Әммә Ғайса риза булманы. – Бар, өйөңә, туғандарың янына ҡайт. Раббының һиңә ниҙәр эшләгәнен, ниндәй мәрхәмәт күрһәткәнен һөйлә, – тине Ғайса.

²⁰ Теге кеше китеп, Ғайсаның уға нимәләр эшләгәнлеген Ун Ҡалала һөйләп йөрөнө. Быға бөтәһе лә хайран ҡалды.

Һауыҡҡан ҡатын һәм терелгән ҡыҙ

²¹ Ғайса кәмәлә икенсе ярға кире сыҡҡас, Уның янына күмәк халыҡ йыйылды. Ул күл буйында саҡта,

²² ғибәҙәтхана башлыҡтарынан булған Яйрос исемле кеше килде. Ғайсаны күреү менән Уның аяғына йығылды:

²³ – Минең бәләкәс ҡыҙым үлем хәлендә ята. Килеп, уға ҡулдарыңды ғына ҡуйһаң, ул һауығыр ҙа иҫән ҡалыр ине! – тип ялбарҙы.

²⁴ Ғайса уның менән китте. Уға, һәр яҡтан ҡыҫырыҡлап, күмәк халыҡ эйәрҙе.

²⁵ Араларында ун ике йыл буйы ҡан китеүҙән яфаланған бер ҡатын бар ине.

²⁶ Ул, бар мөлкәтен исрафлап бөтөп, мең ғазап сигеп, күп табиптарҙа дауаланып ҡараһа ла, бер файҙаһын да күрмәгән, хәле насарлана ғына барған.

²⁷ Ғайса хаҡында ишеткәс, ул халыҡ араһына инде лә, артынан килеп, ҡулы менән Уның кейеменә тейҙе.

²⁸ Эсенән генә: «Кейеменә бер ҡағылһам, һауығырмын», – тип уйлағайны.

²⁹ Ҡан ағыуы шунда уҡ туҡтаны, ҡатын һауыҡҡанын тойҙо.

³⁰ Ғайса, шул мәлдә Үҙенән көс сыҡҡанын һиҙеп, халыҡҡа боролдо. – Минең кейемемә кем ҡағылды? – тип һораны Ул.

³¹ – Кешеләрҙең Һине нисек ҡыҫырыҡлағанын күреп тораһың бит! Ни өсөн: «Миңә кем ҡағылды?» – тип һорайһың, – тине шәкерттәре.

³² Әммә Ул, тирә-яғына ҡарап, Үҙенә ҡағылған кешене эҙләй ине.

³³ Ҡурҡыуынан ҡалтырап төшкән ҡатын, үҙе менән ни булғанын аңлап, Ғайсаның янына килде лә, аяғына йығылып, Уға дөрөҫөн һөйләп бирҙе.

³⁴ – Ҡыҙым! Һине ышаныуың һауыҡтырҙы. Бар, имен йөрө, сиреңдән ҡотолдоң, – тине уға Ғайса.

³⁵ Ул ошо һүҙҙәрҙе әйткән саҡта, ғибәҙәтхана башлығы Яйростың өйөнән килеүселәр башлыҡҡа: – Ҡыҙың үлде. Ниңә Остазды мәшәҡәтләп торорға? – тинеләр.

³⁶ Әммә Ғайса был һүҙҙәрҙе ишетеү менән башлыҡҡа: – Ҡурҡма, бары ышан ғына! – тине.

³⁷ Ғайса Петрустан, Яҡуптан һәм Яҡуптың ҡустыһы Яхъянан башҡа бер кемгә лә Үҙе менән бергә барырға рөхсәт итмәне.

³⁸ Ғибәҙәтхана башлығының өйө янында Ғайса ығы-зығы килгән, сеңләп-сеңләп илашҡан кешеләрҙе күрҙе.

³⁹ – Һеҙ ниңә ығы-зығы киләһегеҙ, ниңә илашаһығыҙ? Бала үлмәгән, йоҡлай ғына, – тине Ғайса уларға, өйгә ингәс.

⁴⁰ Унан көлөргә тотондолар. Ғайса уларҙы сығарып ебәрҙе лә, ҡыҙҙың атаһын, әсәһен, Үҙенең юлдаштарын алып, ҡыҙ ятҡан бүлмәгә инде.

⁴¹ Баланың ҡулынан тотоп: – Талиҫа, кум! – тине. Бының тәржемәһе: «Ҡыҙыҡай, һиңә әйтәм, тор!»

⁴² Ҡыҙыҡай шунда уҡ урынынан торҙо ла йөрөй башланы. Ул ун ике йәштәрҙә ине. Барыһы ла хайран ҡалды.

⁴³ Ғайса был хаҡта һис кем белергә тейеш түгеллеген ҡәтғи рәүештә киҫәтте, ә ҡыҙ балаға ашарға бирергә ҡушты.