Лукас 22 - Изге Яҙма

Йәһүҙәнең хыянаты

¹ Ҡотҡарылыу байрамы тип тә аталған Сөсө икмәк байрамы яҡынлашты.

² Баш ҡаһиндар һәм ҡанун белгестәре, халыҡтан ҡурҡҡанға, Ғайсанан ҡотолорға ҡулай әмәл эҙләне.

³ Шул ваҡыт ун ике шәкерттең береһе булған Искариот ҡушаматлы Йәһүҙәнең эсенә Иблис инде.

⁴ Йәһүҙә, баш ҡаһиндар менән Алла йортон һаҡлаусыларҙың башлыҡтарына барып, Ғайсаны уларға тотоп биреү тураһында һөйләште.

⁵ Тегеләре, ҡыуанып, Йәһүҙәгә аҡса бирергә булдылар.

⁶ Йәһүҙә риза булды һәм Ғайса янында халыҡ булмағанда Уны тегеләрҙең ҡулына тапшырыр өсөн форсат көтә башланы.

Ҡотҡарылыу байрамы мәжлесенә әҙерлек

⁷ Ҡотҡарылыу байрамы бәрәсе салынырға тейеш булған Сөсө икмәк көнө килеп етте.

⁸ Ғайса Петрус менән Яхъяны ҡалаға ебәрҙе: – Барығыҙ, беҙгә Ҡотҡарылыу байрамы ашын әҙерләгеҙ.

⁹ Улар Ғайсанан: – Ашты ҡайҙа әҙерләүебеҙҙе теләйһең? – тип һоранылар.

¹⁰ – Ҡалаға инеүегеҙ булыр, һеҙгә һыулы көршәк күтәргән кеше осрар. Уның артынан барығыҙ ҙа ул ингән өйгә инегеҙ, – тип яуапланы Ғайса. –

¹¹ Өй хужаһына: «Остазыбыҙ һинән: „Ҡотҡарылыу байрамы ашын шәкерттәрем менән ҡайһы бүлмәлә ашармын икән?“ – тип һорарға ҡушты», – тип әйтегеҙ.

¹² Ул һеҙгә өҫкө ҡатта әҙерләнгән ҙур бүлмәне күрһәтер, ашты шунда яраштырығыҙ.

¹³ Шәкерттәр китте һәм, бөтәһен дә Ғайса әйткәнсә табып, байрам ашы әҙерләне.

Ҡотҡарылыу байрамы ашы

¹⁴ Ашарға ваҡыт еткәс, Ғайса илселәре менән табын артына ултырҙы.

¹⁵ – Ғазап сиккәнгә тиклем ошо Ҡотҡарылыу байрамы табынында һеҙҙең менән бергә ашарға теләгем бик ҙур ине.

¹⁶ Һеҙгә әйтәм: был байрам ашы Алла батшалығында тулы мәғәнәгә эйә булғанға тиклем Мин уны ашамаясаҡмын, – тине уларға Ғайса.

¹⁷ Ҡулына кәсә алып, шөкөрана иткәндән һуң, һүҙен дауам итте: – Быны алығыҙ ҙа үҙ-ара бүлешеп эсегеҙ.

¹⁸ Һеҙгә әйтәм: бөгөндән алып, Алла батшалығы килгәнгә тиклем, Мин йөҙөм шарабы эсмәйәсәкмен.

¹⁹ Шунан ҡулына икмәк алып шөкөр итте лә, уны һындырып, шәкерттәренә өләште: – Был – Минең һеҙҙең өсөн ҡорбанға бирелә торған тәнем. Минең иҫтәлегемә шулай эшләгеҙ.

²⁰ Киске аштан һуң да Ғайса ҡулына кәсә алды: – Был кәсә – Минең һеҙҙең өсөн түгелә торған ҡаным менән раҫланған яңы килешеү.

²¹ Әммә Миңә хыянат итеүсенең ҡулы – Минең ҡулым менән бергә ошо өҫтәлдә.

²² Әҙәм Улы алдан билдәләнгән юл менән бара, әммә Уға хыянат итәсәк кешегә ҡайғы!

²³ Шәкерттәре бер-береһенән: – Арабыҙҙан кемебеҙ был эште ҡыла алыр ине икән? – тип һораша башланылар.

Бөйөклөк тураһында бәхәс

²⁴ Шәкерттәр араһында ҡайһыһының иң бөйөк булып иҫәпләнергә тейешлеге тураһында бәхәс сыҡты.

²⁵ Ғайса уларға былай тине: – Батшалар халыҡтар өҫтөнән хакимлыҡ итә, хакимдар үҙҙәрен «яҡшылыҡ ҡылыусылар» тип атай.

²⁶ Һеҙҙә улай булмаһын! Киреһенсә, арағыҙҙа кем иң олоһо, шул үҙен иң кесе кеүек тотһон. Кем башлыҡ булһа, шул хеҙмәтсе кеүек булһын.

²⁷ Кем олораҡ: өҫтәл янында ултырған кешеме, әллә уға хеҙмәт иткәнеме? Өҫтәл янында ултырыусы түгелме? Ә Мин һеҙҙең арала хеҙмәтсе кеүекмен.

²⁸ Мин уҙған бөтә һынауҙарҙа ла һеҙ һәр ваҡыт янымда булдығыҙ.

²⁹ Шуның өсөн, Атам Миңә биргән кеүек үк, Мин дә һеҙгә батшалыҡ итеү хоҡуғын бирәм.

³⁰ Һеҙ Минең Батшалығымдағы табындан ашарһығыҙ, эсерһегеҙ һәм, тәхеттәргә ултырып, Исраилдың ун ике ырыуына идара итерһегеҙ.

Ғайсаның Петрустың ваз кисәсәге тураһында әйтеүе

³¹ – Шимғон! Шимғон! Иблис һеҙҙе бойҙай иләгән кеүек иләргә рөхсәт алды.

³² Әммә Мин һин иманын юғалтмаһын тип доға ҡылдым, һин дә, Миңә кире әйләнеп ҡайтҡас, имандаштарыңды нығыт, – тине Раббы Ғайса Петрусҡа.

³³ – Хакимым, мин төрмәгә лә, үлемгә лә Һинең менән бергә барырға әҙер, – тине Петрус.

³⁴ Ғайса иһә: – Һиңә әйтәм, Петрус: бөгөн таң әтәсе ҡысҡырғанға тиклем Мине белеүеңде өс тапҡыр инҡар итәсәкһең, – тине.

³⁵ Шунан шәкерттәренән: – Мин һеҙҙе янсыҡһыҙ, артмаҡһыҙ, аяҡ кейемһеҙ ебәргән саҡта берәй нәмәгә мохтажлығығыҙ булдымы? – тип һораны. – Бер ниндәй ҙә мохтажлыҡ кисермәнек, – тип яуап бирҙе шәкерттәр.

³⁶ Ғайса һүҙен дауам итте: – Ә хәҙер аҡса янсыҡтары булғандар янсығын, шулай уҡ артмағын да үҙе менән алһын, ә булмағандары, өҫ кейемдәрен һатып, ҡылыс алһын.

³⁷ Һеҙгә әйтәм, Изге Яҙманың: «Ул енәйәтселәр менән тиң һаналды», – тип яҙылған урыны Миңә ҡарата ғәмәлгә ашырылырға тейеш. Минең хаҡта яҙылғандарҙың бөтәһе лә үтәләсәк.

³⁸ – Хакимыбыҙ! Бында ике ҡылыс бар, – тине шәкерттәр. – Был турала етте! – тине Ғайса.

Ғайсаның Зәйтүн тауында доға ҡылыуы

³⁹ Ғайса, ҡаланан сығып, ғәҙәттәгесә, Зәйтүн тауына йүнәлде, Уның артынан шәкерттәре лә эйәрҙе.

⁴⁰ Унда барып еткәс, Ғайса: – Һынауға дусар булмаҫ өсөн, доға ҡылығыҙ, – тине.

⁴¹ Ғайса Үҙе, уларҙан таш бәреме алыҫлығындай ситкә китеп, тубыҡланып доға ҡылды:

⁴² – Атам! Әгәр теләһәң, был ғазап туҫтағын Минән үткәреп ебәр. Әммә Мин түгел, Һин теләгәнсә булһын.

⁴³ Шунда күктән Ғайса янына бер фәрештә килеп, Уға ҡеүәт өҫтәне.

⁴⁴ Ғайса, күңеле ғазапланғанлыҡтан, айырыуса тырышып доға ҡылды, Унан аҡҡан тир ҡан тамсылары кеүек ергә тамды.

⁴⁵ Доға ҡылған урынынан тороп, шәкерттәре янына әйләнеп килгәс, уларҙың ҡайғынан талсығып йоҡлап киткәнен күрҙе.

⁴⁶ – Ни эшләп йоҡлап ятаһығыҙ? Тороғоҙ ҙа, һынауға дусар булмаҫ өсөн, доға ҡылығыҙ! – тине уларға Ғайса.

Ғайсаны ҡулға алыу

⁴⁷ Ғайса һүҙен әйтеп тә бөтмәне, бер төркөм кеше килеп етте. Төркөмдө ун ике шәкерттең береһе, Йәһүҙә исемлеһе, башлап килә ине. Ул үбергә тип Ғайсаға яҡынлашты.

⁴⁸ Ғайса иһә уға: – Йәһүҙә! Һин үбеп Әҙәм Улына хыянат итәһеңме? – тине.

⁴⁹ Ғайса эргәһендәгеләр, нимә буласағын аңлап, Уға: – Хакимыбыҙ, ҡылыстарҙы эшкә ҡушайыҡмы әллә? – тип һораны.

⁵⁰ Уларҙың береһе, иң баш ҡаһиндың хеҙмәтсеһенә һелтәнеп, уң ҡолағын сабып өҙҙө.

⁵¹ Әммә Ғайса: – Туҡтағыҙ, етте! – тине лә ҡулы менән ҡағылып хеҙмәтсене һауыҡтырҙы.

⁵² Ғайса Үҙен ҡулға алырға килгән баш ҡаһиндарға, Алла йорто һаҡсыларының башлыҡтарына һәм аҡһаҡалдарға: – Һеҙ ни өсөн Мине тоторға ҡылыс һәм суҡмарҙар күтәреп киләһегеҙ? Юлбаҫармы ни Мин? – тине. –

⁵³ Мин көн һайын Алла йортонда һеҙҙең менән бергә булдым, унда Миңә ҡул күтәрмәгәйнегеҙ. Әммә хәҙер – һеҙҙең ваҡыт, ҡараңғылыҡ хакимлыҡ итә.

Петрустың Ғайсаны инҡар итеүе

⁵⁴ Ғайсаны тотоп, иң баш ҡаһиндың өйөнә алып килделәр. Петрус, арттараҡ ҡалып, арттарынан эйәреп барҙы.

⁵⁵ Ихата уртаһында усаҡ яҡтылар, уны тирәләп ултырған кешеләр араһынан Петрус та урын алды.

⁵⁶ Бер хеҙмәтсе ҡыҙ, уның усаҡ янында ултырғанын күргәс, текләп ҡарап: – Был да Уның менән булды! – тине.

⁵⁷ Ләкин Петрус инҡар итеп: – Юҡ, һеңлекәш! Мин Уны белмәйем, – тине.

⁵⁸ Бер аҙҙан һуң икенсе берәү Петрусты абайлап ҡалды: – Һин дә уларҙың береһе бит! Әммә Петрус был кешегә лә: – Юҡ, мин түгелмен, – тип яуап бирҙе.

⁵⁹ Бер сәғәт самаһы ваҡыт үткәс, тағы берәү: – Ысынлап та, был да Уның менән ине, ул да Галилея кешеһе, – тип ныҡышып раҫланы.

⁶⁰ Әммә Петрус уға ла: – Мин һинең нимә һөйләгәнеңде аңламайым, – тине. Тап ошо һүҙҙәрҙе әйткән саҡта әтәс ҡысҡырып ебәрҙе.

⁶¹ Раббы Ғайса Петрусҡа боролоп ҡараны, шул саҡ Петрус Уның: «Бөгөн әтәс ҡысҡырғансы, һин Мине өс тапҡыр инҡар итәсәкһең», – тигән һүҙҙәрен иҫенә төшөрҙө.

⁶² Ул, урамға сығып, әрнеп-әрнеп иланы.

Ғайсаны мыҫҡыл итеү

⁶³ Ғайсаны һаҡлап тороусылар уны мыҫҡыл итте, туҡманы.

⁶⁴ Күҙҙәрен ҡаплап: – Пәйғәмбәрлек ит әле: Һиңә кем һуҡты? – тип һоранылар.

⁶⁵ Бынан башҡа ла Уға күп мәсхәрә һүҙҙәре әйттеләр.

Ғайса Юғары кәңәшмә алдында

⁶⁶ Таң менән халыҡ аҡһаҡалдары, баш ҡаһиндар һәм ҡанун белгестәре Юғары кәңәшмәгә йыйылдылар. Ғайсаны улар алдына баҫтырҙылар.

⁶⁷ – Әйт әле беҙгә: Һин Мәсихме? – тип һоранылар. Ғайса уларға: – Әгәр әйтһәм, һеҙ ышанмаясаҡһығыҙ.

⁶⁸ Ә инде һеҙҙән һораһам, Миңә яуап бирмәйәсәкһегеҙ.

⁶⁹ Ошо мәлдән башлап Әҙәм Улы Ҡөҙрәтле Алланың уң яғында ултырыр, – тине.

⁷⁰ – Улай булғас, Һин Алла Улымы? – тип һораны барыһы ла. – Һеҙ үҙегеҙ Минең Ул икәнлегемде әйтәһегеҙ, – тип яуап бирҙе Ғайса.

⁷¹ Шунда улар: – Беҙгә тағы бер шаһитлыҡтың нимәгә кәрәге бар? Быны беҙ Уның Үҙ ауыҙынан ишеттек, – тинеләр.