Лукас 20 - Изге Яҙма

Ғайсаның вәкәләте кемдән?

¹ Бер көндө, халыҡты Алла йортонда аң-белемгә өйрәтеп, Һөйөнөслө Хәбәрҙе иғлан иткән сағында, Ғайса янына аҡһаҡалдар менән баш ҡаһиндар һәм ҡанун белгестәре килде.

² Улар Ғайсанан: – Әйт әле, быларҙы Һин ниндәй вәкәләт менән эшләйһең? Ул вәкәләтте Һиңә кем бирҙе? – тип һораны.

³ – Мин дә һеҙгә бер һорау бирәм, – тине Ғайса уларға. – Әйтегеҙ әле:

⁴ Яхъяның һыуға сумдырыу хоҡуғы күктән инеме, әллә кешеләрҙәнме?

⁵ Тегеләр үҙ-ара фекер алышты: – Әгәр: «Күктән», – тиһәк, Ул: «Ниңә һуң һеҙ уға ышанманығыҙ?» – тип һораясаҡ.

⁶ Ә инде: «Кешеләрҙән», – тиһәк, бөтә халыҡ беҙҙе таш менән бәргесләр, сөнки барыһы ла Яхъяның пәйғәмбәр булыуына ышана.

⁷ Ахырҙа: – Ҡайҙан икәнен белмәйбеҙ, – тип яуап ҡайтарҙылар.

⁸ – Улай булғас, Мин дә һеҙгә быларҙы ниндәй вәкәләт менән башҡарғанымды әйтмәйем, – тине Ғайса.

Йөҙөм үҫтереүселәр хаҡында ҡисса

⁹ Ғайса халыҡҡа ошондай ҡисса һөйләне: – Бер кеше йөҙөм баҡсаһы ултыртҡан да, уны йөҙөм үҫтереүселәргә ҡуртымға биреп, оҙайлы ваҡытҡа ситкә сығып киткән.

¹⁰ Емеш йыйыр мәл еткәс, уңышынан үҙ өлөшөн алдырырға хеҙмәтсеһен ебәргән. Ә йөҙөм үҫтереүселәр, хеҙмәтсене туҡмап, буш ҡул менән ҡайтарып ебәргән.

¹¹ Хужа икенсе хеҙмәтсеһен ебәргән, әммә улар быныһын да туҡмап, мыҫҡыл итеп, бер нәмәһеҙ кире ҡайтарып ебәргән.

¹² Хужа өсөнсө хеҙмәтсеһен ебәргән – уныһын да яралап, ҡыуып ҡайтарғандар.

¹³ Йөҙөм баҡсаһының хужаһы: «Нимә эшләйем икән? Ғәзиз улымды ебәрәйем әле, бәлки, уға хөрмәт күрһәтерҙәр», – тип уйлаған.

¹⁴ Әммә йөҙөм үҫтереүселәр, уның улын күргәс, үҙ-ара: «Был – вариҫ бит. Әйҙәгеҙ, уны үлтерәйек, шунда уға ҡала торған мираҫ беҙҙеке булыр», – тип һөйләшкәндәр.

¹⁵ Шунан уны йөҙөм баҡсаһынан тышҡа сығарып үлтергәндәр. Инде баҡса хужаһы уларҙы нимә эшләтер?

¹⁶ Ул килеп йөҙөм үҫтереүселәрҙе үлтерер, ә баҡсаны башҡаларға бирер. Быны ишеткәндәр: – Улай булып ҡуймаһын инде! – тиештеләр.

¹⁷ Ғайса уларға текләп ҡараны ла былай тине: – Изге Яҙмалағы: «Төҙөүселәр яраҡһыҙ тип ташлаған таш иң мөһим мөйөш ташы булды», – тип яҙылған һүҙҙәр нимә аңлата һуң?

¹⁸ Был таш өҫтөнә йығылған һәр кем селпәрәмә киләсәк, ә инде таш кемдең өҫтөнә төшә, шуны иҙәсәк.

¹⁹ Баш ҡаһиндар менән ҡанун белгестәре, был ҡиссаның үҙҙәре тураһында икәнен аңлап, шунда уҡ Ғайсаны ҡулға алырға теләне, әммә халыҡтан ҡурҡты.

Ҡайсарға – ҡайсарҙыҡы, Аллаға – Алланыҡы

²⁰ Улар Ғайса артынан ныҡлап күҙәтергә үҙҙәренең кешеләрен ебәрҙе. Былары иһә, үҙҙәрен эскерһеҙ итеп күрһәткән булып, Ғайсанан бәйләнерлек һүҙ әйттереп, идарасы ҡулына хөкөмгә тотоп бирергә ниәтләне.

²¹ Шуның өсөн улар Ғайсанан: – Остаз, беҙ Һинең хаҡ һүҙ һөйләүеңде һәм өйрәтеүеңде беләбеҙ. Кешеләргә айырмай ҡарайһың һәм, дөрөҫлөктән ситкә тайпылмайынса, Алла юлына өйрәтәһең.

²² Әйт әле, ҡайсарға һалым түләү дөрөҫмө, әллә юҡмы? – тип һораны.

²³ Ғайса уларҙың мәкерле ниәттәрен аңлап:

²⁴ – Ҡайҙа, Миңә бер динар күрһәтегеҙ әле. Бында кемдең һүрәте төшөрөлгән һәм кемдең исеме яҙылған? – тип һораны. – Ҡайсарҙыҡы, – тип яуап бирҙеләр.

²⁵ Ғайса уларға: – Шулай булғас, ҡайсарҙыҡын – ҡайсарға, Алланыҡын Аллаға бирегеҙ, – тине.

²⁶ Ғайсаның халыҡ алдында һөйләгән һүҙҙәренә бәйләнерлек урын таба алманылар. Уның яуабына иҫтәре китеп, шымып ҡалдылар.

Үленән терелеү тураһында һорау

²⁷ Саддукейҙар үленән терелеүҙе инҡар итә ине. Уларҙың ҡайһы берәүҙәре Ғайса эргәһенә килде һәм шундай һорау бирҙе:

²⁸ – Остаз, Муса беҙгә ҡанунда: «Әгәр ҙә кемдеңдер өйләнгән туғаны балаһы булмайынса үлеп китһә, ул тол ҡалған ҡатынды алһын, үлгән туғанының нәҫелен дауам итһен», – тип яҙып ҡалдырған.

²⁹ Ете бер туған була. Беренсеһе, өйләнгәс, балаһы булмайынса үлеп китә.

³⁰ Уның ҡатынына икенсеһе лә,

³¹ өсөнсөһө лә, ҡалғандары ла өйләнә, әммә ете туғандың береһе лә бала ҡалдырмай үлеп ҡала.

³² Аҙаҡ ҡатын да вафат була.

³³ Шулай булғас, үлеләр терелгән ваҡытта ул ҡайһыһының ҡатыны буласаҡ? Етеһе лә уның ире булған бит!

³⁴ Ғайса уларға былай тип яуапланы: – Был донъя кешеләре өйләнә, кейәүгә сыға.

³⁵ Ә үленән терелергә һәм киләсәк донъяла йәшәргә лайыҡлы һаналғандар өйләнмәҫ тә, кейәүгә лә сыҡмаҫ.

³⁶ Инде үлә лә алмаҫтар, сөнки улар фәрештәләр кеүек булырҙар. Улар – Алла балалары, сөнки уларҙы Алла үленән терелтте.

³⁷ Ә үленән терелеүҙе Муса инде күрһәткән. Янып торған күгән ҡыуағы тураһындағы хикәйәлә ул Раббыны Ибраһим Аллаһы тип тә, Исхаҡ Аллаһы һәм Яҡуп Аллаһы тип тә атаған.

³⁸ Алла – үлеләрҙең түгел, ә тереләрҙең Аллаһы. Алла өсөн бөтөнөһө лә тере.

³⁹ Был яуапҡа ҡарата ҡанун белгестәренең ҡайһы берәүҙәре: – Остаз, Һин яҡшы әйттең, – тине.

⁴⁰ Бынан һуң улар Ғайсаға һорау бирергә баҙнат итмәне.

Мәсих кемдең Улы?

⁴¹ Ғайса иһә уларға былай тине: – Ни өсөн Мәсихте Дауыт Улы тип әйтәләр?

^42-43 Дауыт үҙе үк Зәбүр китабында: «Раббы Хакимыма әйтте: „Мин дошмандарыңды аяҡтарың аҫтына баҫҡыс итеп һалғанға тиклем, уң яғымда ултыр“», – тигән.

⁴⁴ Әгәр Дауыт Уны Хакимым тип атай икән, нисек инде Мәсих Дауыттың Улы була ала?

Ҡанун белгестәренән һаҡланырға ҡушыу

⁴⁵ Бөтә халыҡ тыңлап торған саҡта Ғайса Үҙенең шәкерттәренә былай тине:

⁴⁶ – Ҡанун белгестәренән һаҡ булығыҙ! Улар оҙон кейемдәр кейеп йөрөүҙе, баҙар майҙандарында башлап сәләм биргәндәрен хуш күрә, ғибәҙәтханаларҙа дәрәжәле урындарҙа һәм табын түрендә ултырыуҙы ярата.

⁴⁷ Улар тол ҡатындарҙың йорттарын үҙҙәренә ала, кешеләр күрһен тип, оҙаҡ итеп доға ҡыла. Ундайҙарҙы айырыуса ҡаты хөкөм көтә.