Левиҙәр 27 - Изге Яҙма

Нәҙер тураһында ҡанун

¹ Раббы Мусаға былай тине:

² – Исраил халҡына иғлан ит, әйт уларға: әгәр ҙә берәйегеҙ Раббыға кем дә булһа берәүҙе бағышлайым, тип нәҙер әйтһә, уны билдәле хаҡҡа йолоп алырға була:

³ егерменән алтмыш йәшкә тиклемге ир-егет өсөн илле шекел көмөш, изге шекел менән;

⁴ ә ҡатын-ҡыҙ өсөн утыҙ шекел булыр.

⁵ Биш йәштән егерме йәшкә тиклемге ир заты өсөн – егерме, ҡатын-ҡыҙ өсөн ун шекел тейеш.

⁶ Бер айлыҡтан алып биш йәшкә тиклемге ир балаға – биш, ҡыҙ балаға өс шекел түләнер.

⁷ Әгәр алтмыш йәки унан да өлкәнерәк йәштә булһалар, ирҙәр өсөн – ун биш, ҡатын-ҡыҙҙар өсөн – ун шекел.

⁸ Әгәр ҙә нәҙер әйткән кеше ярлы булып, билдәләнгән хаҡты түләргә хәленән килмәһә, уны ҡаһин алдына баҫтырһындар. Ҡаһин уға мөмкинлегенә күрә хаҡ тәғәйенләр.

⁹ Әгәр берәү Раббыға ҡорбан итергә яраҡлы малды Уға бағышларға нәҙер итә икән, был мал изге һанала, йәғни Раббыға бағышлана.

¹⁰ Уны алмаштырырға, яҡшы урынына насар, насар урынына яҡшы мал бирергә ярамай. Әгәр ҙә берәйһе ундай малды икенсе малға алмаштырһа, уларҙың икеһе лә изге һаналыр.

¹¹ Әгәр ҙә ҡорбанға ярамаған хәрәм мал килтерелһә, ул малды ҡаһин ҡаршыһына ҡуйһындар.

¹² Ҡаһин уның сифатына ҡараһын һәм уның яҡшымы, насармы икәнен баһалап, хаҡын билдәләһен; ҡаһин нисек билдәләһә, хаҡ шулай булыр.

¹³ Әгәр хужаһы малды йолоп алырға теләһә, ҡаһин билдәләгән хаҡҡа уның биштән бер өлөшөн өҫтәһен.

¹⁴ Әгәр ҙә берәйһе Раббыға үҙенең йортон бағышлаһа, ҡаһин уның сифатын баһалап хаҡ ҡуйыр. Ҡаһин нисек баһалаһа, хаҡ шулай булыр.

¹⁵ Бағышлаған кеше йортон йолом түләп алырға теләһә, ҡуйылған хаҡҡа уның биштән бер өлөшөн өҫтәп түләр ҙә – йорт уныҡы булыр.

¹⁶ Әгәр ҙә берәйһе үҙ биләмәһенән Раббыға баҫыу бағышлаһа, хаҡты унда күпме орлоҡ сәселеүгә ҡарап билдәлә: бер хомер арпа сәселһә, илле шекел көмөш тейеш.

¹⁷ Әгәр ул кеше үҙенең баҫыуын Яңырыу йылынан алып бағышлаһа, ерҙең тулы хаҡынан сығып эш итһен.

¹⁸ Әгәр ҙә баҫыу Яңырыу йылынан һуң бағышланһа, ҡаһин хаҡты ҡалған йылдар һанына ҡарап иҫәпләр һәм тәғәйенләнгән хаҡты кәметер.

¹⁹ Баҫыуын бағышлаған кеше уны йолоп алырға теләһә, ҡуйылған хаҡҡа уның биштән бер өлөшөн өҫтәп түләр, шул саҡта баҫыуы үҙенеке булыр.

²⁰ Әгәр йолоп алмаһа, баҫыу башҡа кешегә һатылһа, уны башҡаса йолоп алып булмай.

²¹ Ул баҫыу Яңырыу йылында хужаһына ҡайтарылмайынса, мәңгегә Раббыға инселәнгән изге баҫыу булып һаналыр һәм ҡаһиндың мөлкәтенә әүерелер.

²² Әгәр ҙә берәйһе Раббыға үҙ биләмәһен түгел, һатып алған баҫыуын бағышлаһа,

²³ ҡаһин, Яңырыу йылына тиклем ҡалған йылдар һанына ҡарап, уның хаҡын билдәләр. Кеше был хаҡты шул көндө үк түләргә тейеш, сөнки ул Раббы өсөн изге.

²⁴ Ә Яңырыу йылында баҫыу ырыу биләмәһе булғанға күрә, уны ҡасандыр һатҡан кешегә кире ҡайтарылһын.

²⁵ Бөтә хаҡ изге шекел буйынса билдәләнергә тейеш. Был шекел егерме гераға бәрәбәр.

²⁶ Беренсе булып тыуған малды Раббыға бағышларға ярамай, сөнки ул былай ҙа Раббыныҡы. Эре малмы ул, ваҡ малмы – улар барыһы ла Раббыныҡы.

²⁷ Әммә тәүге мал хәрәм һаналған малдарҙан булһа, кеше билдәләнгән хаҡҡа биштән бер өлөшөн өҫтәп, малды йолом түләп алыр. Әгәр йолоп алынмаһа, ул мал билдәләнгән хаҡ буйынса башҡа берәүгә һатылһын.

²⁸ Кешенең үҙ мөлкәтенән Раббыға бағышланған һис бер нәмә – кешеме, мал-тыуармы, ырыу биләмәһеме – һатылмаясаҡ һәм йолоп алынмаясаҡ. Ә Раббыға инселәнгән һәр нәмә изгеләрҙән-изге.

²⁹ Харам ҡылынған кешене йолом түләп алып булмай, ул мотлаҡ үлемгә дусар ителергә тейеш.

³⁰ Ерҙән алынған барлыҡ уңыштың һәм ағастарҙан йыйып алынған емештең ундан бер өлөшө – Раббыныҡы, ул Раббының изге өлөшө.

³¹ Әгәр ҙә берәй кеше үҙенең шул унынсы өлөшөн йолом түләп алырға теләһә, хаҡына биштән бер өлөштө өҫтәһен.

³² Һыйыр малының, ваҡ малдың унынсы өлөшө, көтөүсе таяғы аҫтынан үткән һәр унынсы мал – Раббының изге өлөшө.

³³ Хужаһы малды яҡшы һәм насарға айырмаһын, береһен икенсеһенә алыштырмаһын. Алыштырһа, ул малдарҙың икеһе лә изге һаналыр, уларҙы йолом түләп алып булмаясаҡ.

³⁴ Раббы Синай тауында Исраил халҡына Муса аша биргән бойороҡтар ошоларҙан ғибәрәт.