Хакимдар 5 - Изге Яҙма

Девораның йыры

¹ Шул көндө Девора менән Авиноғам улы Бараҡ ошо йырҙы йырланы:

² «Исраил башлыҡтары юл башлағанға, Халыҡ үҙ теләге менән эйәргәнгә Раббы мөбәрәк булһын!

³ Ишетегеҙ, батшалар! Ҡолаҡ һалығыҙ, хакимдар! Мин Раббыға дан йырлайым, Исраил Аллаһы Раббы хаҡында көйләйем.

⁴ Һин, Раббым, Сеғирҙан сыҡҡанда, Эдом иленән килгәндә, Ер тетрәнде, Күктән ямғыр ҡойҙо – Болоттар һыу булып аҡты.

⁵ Синай Раббыһы, Исраил Аллаһы Раббы алдында Тауҙар ҡалтырап торҙо.

⁶ Ғанаҫ улы Шамгар дәүерендә, Яғыл заманында юлдар бушап ҡалды, Юлсы урауҙан йөрөргә мәжбүр булды,

⁷ Исраилдың етәкселәре ҡалманы. Шулай булды һин, Девора, Исраилдың әсәһе, күтәрелгәнсе!

⁸ Яңы илаһтар һайлағас, Һуғыш ҡала ҡапҡаһы алдына килде. Шул саҡ ҡырҡ меңлек Исраил халҡы ҡулында Ҡалҡан да, һөңгө лә күренмәне.

⁹ Күңелем Исраилдың ғәскәр башлыҡтары, Үҙ теләге менән яуға күтәрелгән халыҡ менән! Раббы мөбәрәк булһын!

¹⁰ Аҡ ишәктәргә атланып, Келәм өҫтөнә ултырып йөрөгәндәр, Юлдарҙан йәйәүләп барыусылар, Маҡтау йырлағыҙ!

¹¹ Ҡоҙоҡ янында һыу биреүселәр тауышы: Унда Раббының еңеүҙәре, Исраил башлыҡтары еңеүҙәре тураһында йырлайҙар. Шул саҡ Раббы халҡы ҡапҡаларға ынтылды.

¹² Ҡалҡ, Девора, ҡалҡ! Ҡалҡ та йырла! Тор, Бараҡ! Әсирҙәреңде алып кит, Авиноғам улы!

¹³ Тере ҡалғандар шунда баһадирҙар янына килде, Раббы халҡы Уның янына йыйылды – Һуғышсылар килде!

¹⁴ Әфраимдан Ғәмәлек еренә ереккәндәр килде, Һинең артыңдан, Бинйәмин, һинең халҡың араһында! Махир нәҫеленән килде ғәскәр башлыҡтары, Зевулундан – хакимлыҡ таяғын тотҡандар.

¹⁵ Исасхар башлыҡтары – Девора менән! Исасхар Бараҡҡа тоғро – Уның артынан үҙәнгә һөжүм итте! Рәүвән ырыуы иһә тәрән уйҙа.

¹⁶ Ниңә һин, Рәүвән, һарыҡ аҙбарҙары араһында Һыбыҙғы көйө тыңлап ултыраһың? Эйе, Рәүвән ырыуы уйға батҡан!

¹⁷ Ғилғәд халҡы Иордан йылғаһы аръяғында йәшәп ҡалды, Дан үҙ караптары эргәһендә тотҡарланды, Ашер диңгеҙ ярында, ҡултыҡтар буйында урынлашты.

¹⁸ Ә Зевулун ғәскәре үлемдән ҡурҡманы, Йәнен аяманы Нафтали улдары яу ҡырында.

¹⁹ Бына батшалар алышҡа сыҡты, Тағанахта, Мегиддо һыуҙары янында Ҡәнғән батшалары һуғышты, Тик уларға көмөш тәтемәне!

²⁰ Күктән йондоҙҙар ҙа һуғышты, Үҙ юлдарында йөрөп, Сисера менән көрәште!

^21-22 Һепереп ташланы дошманды Ҡишон йылғаһы, Боронғо йылға. Ҡишон йылғаһы. Ат тояҡтары яңғырай, Айғырҙары ҡуш аяҡлап саба! Эй йәнем, көс-ҡеүәт менән алға ынтыл!

²³ „Мероз ҡалаһын ләғнәтлә! – тине Раббы фәрештәһе. – Унда йәшәүселәрҙе ҡарға! Улар Раббыға ярҙамға килмәнеләр. Баһадирҙарға ҡаршы алышҡа Ярҙамға килмәнеләр Раббыға“.

²⁴ Ҡатын-ҡыҙҙар араһынан Яғылға, Ҡыни ырыуынан Хәвәрҙең ҡатынына шөкөр. Сатырҙарҙа йәшәгән ҡатындар араһында Ул иң фатихалы булһын.

²⁵ Һыу һорағас, һөт килтерҙе, Затлыларға лайыҡлы һауытта тәмле һөт.

²⁶ Ҡулын ул сатыр ҡаҙығына һуҙҙы, Икенсе ҡулына сүкеш алып, Сисераға ҡундырҙы! Уның башын һуғып ярҙы, Сикәһен тишеп ебәрҙе.

²⁷ Яғылдың аяҡ аҫтына ауҙы Сисера, Ергә йығылды. Ҡайҙа йығылһа, шунда йән бирҙе.

²⁸ Сисераның әсәһе тәҙрәнән тышҡа ҡарай, Күҙҙәрен ала алмай илай-һамаҡлай: „Ниңә уның яу арбалары һаман күренмәй, Тояҡ тауыштары ишетелмәй?“

²⁹ Һарайҙың зирәк ҡатындары яуап ҡайтара, Үҙе лә улар әйткәненә ышана:

³⁰ „Моғайын, улар яумал йыя, бүлешәлер, Һәр яугиргә – берәр, ә бәлки, икешәр ҡыҙ. Сисераға биҙәкле туҡымалар, Сағыу сигеүле туҡымалар, Әсирҙән систереп алған Биҙәкле матур кейемдәр“.

³¹ Эй Раббым! Дошмандарың барыһы Ошо рәүешле ҡырылһын! Ә Һине яратҡандар көскә тулышып Ҡалҡып килгән ҡояш һымаҡ булһын!» Илдә ҡырҡ йылға тыныслыҡ урынлашты.