І Батшалар 28 - Изге Яҙма

Пелештиҙәрҙең яуға әҙерләнеүе

¹ Ул осорҙа пелештиҙәр исраилдарға ҡаршы һуғышыр өсөн ғәскәр туплай ине. Ахиш Дауытҡа: – Белеп тор, кешеләреңде алып, минең менән бергә яуға барасаҡһың, – тине.

² – Ул саҡта ҡолоңдоң ниҙәр эшләй алғанын күрерһең, – тип яуап бирҙе Дауыт Ахишҡа. – Яҡшы, – тине Ахиш. – Шулай була икән, ғүмерлеккә һине башымды һаҡлаусы нөгәрем итеп ҡуйырмын.

Шаулдың күрәҙәсегә мөрәжәғәт итеүе

³ Шемуил вафат булғас, Исраилдың барса халҡы уның өсөн йәш түкте. Уны тыуған ҡалаһы Рамала ерләнеләр. Ә Шаул бөтә әруах саҡырыусыларҙы һәм күрәҙәселәрҙе илдән ҡыуып сығарғайны.

⁴ Пелештиҙәр йыйылышып Шунемға киттеләр ҙә шунда туплам ҡорҙолар. Шаул да, бөтә Исраилды йыйып, Гилбоағ тауында урынлашты.

⁵ Пелешти тупламын күргәс, Шаул ҡурҡыуға ҡалды, йөрәге ҡалтырап төштө.

⁶ Ул Раббыға кәңәш һорап мөрәжәғәт итте. Әммә Раббы уға төшөндә лә, урим аша ла, пәйғәмбәрҙәр арҡылы ла яуап бирмәне.

⁷ Шуға күрә Шаул хеҙмәтселәренә: – Миңә әруах саҡырыусы берәй ҡатын табығыҙ, барып унан һорашам, – тип бойорҙо. – Ғейн-Дорҙа шундай ҡатын бар, – тине хеҙмәтселәре.

⁸ Шаул, танымаһындар өсөн кейемен алыштырҙы ла, ике кешеһен алып, төндә теге ҡатынға китте. Уға: – Зинһар, миңә күрәҙәлек ит, мин һиңә кемде әйтәм, шуның әруахын саҡыр, – тине.

⁹ Әммә ҡатын: – Шаулдың әруах саҡырыусыларҙы һәм күрәҙәселәрҙе илдән ҡыуғанын беләһең бит. Ни өсөн минең йәнемә тоҙаҡ ҡораһың? – тип ҡаршы төштө.

¹⁰ Шаул Раббы менән ант итте: – Тере Раббы шаһит: бынан һиңә бер ниндәй ҙә зыян булмаҫ, – тине.

¹¹ Шунан һуң ғына ҡатын: – Һиңә кемде сығарайым? – тип һораны. – Шемуилды сығар, – тине Шаул.

¹² Ҡатын, Шемуилды күргәс, ҡысҡырып ебәрҙе. – Нишләп мине алданың? Һин бит Шаул! – тине.

¹³ – Ҡурҡма! – тине уға батша. – Нимә күрәһең? – Ер аҫтынан күтәрелгән бер илаһи зат күрәм, – тип яуап бирҙе ҡатын.

¹⁴ – Ҡиәфәте ниндәй? – тип һораны Шаул. Ҡатын: – Оҙон сапанға төрөнгән өлкән бер кеше өҫкә сығып килә, – тине. Шаул уның Шемуил икәнен аңланы ла йөҙтүбән ергә ҡапланды.

¹⁵ Шемуил Шаулдан: – Ниңә һин мине сығарып бимазалайһың? – тип һораны. – Бик ауыр хәлгә ҡалдым, – тип яуап ҡайтарҙы Шаул. – Пелештиҙәр миңә ҡаршы яу асты. Ә Алла миңә арты менән боролдо, пәйғәмбәрҙәр аша ла, төшөмдә лә яуап бирмәй. Шуға күрә, миңә ни эшләргә кәрәклеген өйрәтһәң ине тип, һине саҡырттым.

¹⁶ – Раббы һине ташлаған, һиңә дошман булған икән, ни өсөн минән һорайһың? – тине Шемуил. –

¹⁷ Раббы минең аша әйткәндәрен эшләне, батшалыҡты һинән тартып алып, яҡының Дауытҡа бирҙе.

¹⁸ Сөнки һин Раббының бойороғон үтәмәнең, Уның ғәмәлектәргә булған сикһеҙ ҙур асыуын тормошҡа ашырманың. Шуға күрә лә Раббы бөгөн һине ошо хәлгә ҡалдырҙы.

¹⁹ Раббы һине генә түгел, Исраил халҡын да пелештиҙәр ҡулына тапшырасаҡ. Иртәгә һин дә улдарың менән минең янда буласаҡһығыҙ. Раббы исраилдарҙың ғәскәрен дә пелештиҙәр ҡулына бирер.

²⁰ Шул саҡ Шаул ҡапыл бөтөн кәүҙәһе менән ергә йығылды, сөнки Шемуилдың әйткәндәренән ныҡ ҡурҡҡайны. Хәле лә юҡ ине, сөнки көнө буйы, төнө буйы ауыҙына тәғәм ризыҡ ҡапмағайны.

²¹ Ҡатын Шаулдың эргәһенә килде. Батшаның ҡото осҡанын күреп: – Мин ҡолоң әйткәнеңде тыңланым һәм, ғүмеремде хәүеф аҫтына ҡуйып, әмереңде үтәнем.

²² Инде мин ҡолоңдоң һүҙҙәренә лә ҡолаҡ һал. Алдыңа бер генә һыныҡ икмәк һалайым, аша, зинһар. Аҙыраҡ хәл инер, шунан үҙ юлыңа китерһең, – тине.

²³ Әммә Шаул: – Ашамайым, – тип баш тартты. Шулай ҙа хеҙмәтселәре лә, ҡатын да ныҡ өгөтләгәс, тыңланы. Ерҙән тороп, түшәккә ултырҙы.

²⁴ Ҡатындың һимертелгән башмағы бар ине. Шуны тиҙ генә салдыртты. Ҡамыр баҫып, сөсө икмәк бешерҙе.

²⁵ Барыһын да Шаул менән хеҙмәтселәре алдына ҡуйҙы. Улар, тамаҡтарын туйҙырғандан һуң, шул төндө үк киттеләр.