Йырҙар йыры 7 - Изге Яҙма

Ҡыҙҙың әхирәттәре

¹ Борол, боролоп ҡайт, Шулам ҡыҙы, Борол, һине тағы бер күрәйек. Шулам ҡыҙына ни өсөн ҡарайһығыҙ? Әйтерһең дә Маханаимды бейейем?

Ҡыҙ Егет

² Ҡата кейгән аяҡтарың ниндәй матур, Аҫыл зат ҡыҙ! Янбаштарың йомро, әйтерһең дә, Оҫта ҡулдар юнған аҫылташтар.

³ Хуш еҫле шарапҡа мөлдөрәмә тулы Йомро бер туҫтаҡ – кендегең. Эсең – лилиәләр менән уратылған Бойҙай көлтәһеләй матур.

⁴ Түштәрең ике болан балаһы һымаҡ, Гүйә ғәзәлдең игеҙ быҙауы.

⁵ Муйының гүйә фил һөйәгенән юнылған бағана. Күҙҙәрең Бат-Раббим ҡапҡаһы янындағы Хешбон быуаларына оҡшап мөлдөрәмә. Танауың Дамаскка ҡараған Ливан манараһы кеүек текә.

⁶ Башың ғорур – гүйә Кармәл тауы. Тулҡын сәсең – балҡып торған ҡарағусҡыл ҡыҙыл, Бөҙрәләрең тотҡонға алды батшаны.

⁷ Ниндәй сибәрһең һөйгәнем минең! Ниндәй ләззәт миңә һине һөйөү.

⁸ Буйың хөрмә ағасылай зифа, Түштәрең уның емеше кеүек тулы.

⁹ Уйланым мин: «Үрмәләйем хөрмә ағасына, Емешле ботаҡтарыңа тотонайым». Күкрәктәрең – йөҙөм тәлгәшеләй, Һулышыңдан алманың хуш еҫен тояйым.

¹⁰ Ирендәрең затлы шарап һымаҡ татлы. Был шарап һөйгәнемә ағылһын, Ирендәрем һәм тештәрем араһынан тамылйыһын.

Ҡыҙ

¹¹ Мин – һөйгәнемдеке, Ул бары тик мине теләй.

¹² Әйҙә, һөйгәнем, ҡырға сығайыҡ, Ҡына гөлдәре араһында ҡунайыҡ.

¹³ Иртүк тороп йөҙөм баҡсаларына барырбыҙ, Ҡарарбыҙ: улар япраҡ ярғанмы, Сәскәләре тумалғанмы, Анарҙары сәскәләргә күмелгәнме? Шунда мин һиңә һөйөүемде бүләк итермен.

¹⁴ Һөйҙөргөс алмаһы хуш еҫен аңҡыта, Ишек төбөбөҙгә һәр төрлө емештәр баулап, Һинең өсөн һаҡлап ҡуйҙым, һөйгәнем.