ІV Батшалар 22 - Изге Яҙма

Йәһүҙә батшаһы Йошияһ

¹ Тәхеткә ултырғанда Йошияһҡа һигеҙ йәш ине. Ул Йәрүсәлимдә утыҙ бер йыл батшалыҡ итте. Әсәһе – Босҡаҫтан Ғадаяһ ҡыҙы Йедидаһ ине.

² Йошияһ Раббы күҙендә дөрөҫ булған ғәмәлдәр ҡылды, һәр эштә боронғо бабаһы Дауыттың юлын тотто, уңға ла, һулға ла тайпылманы.

Ҡанун китабының табылыуы

³ Батшалыҡ итеүенең ун һигеҙенсе йылында Йошияһ Асалъяһтың улы, Мешулламдың ейәне Шафанды, батша кәтибен, Раббы йортона ебәреп, былай тине:

⁴ – Баш ҡаһин Хилҡияһҡа барып әйт, тупһа һаҡсылары Раббы ҡорамына килгән халыҡтан йыйған көмөштө алып һанаһындар.

⁵ Уны Раббы ҡорамындағы эштәргә етәкселек итергә тәғәйенләнгән кешеләргә бирһендәр. Был аҡсалар Раббы ҡорамын йүнәтеүселәргә:

⁶ балта оҫталарына, төҙөүселәргә, ташсыларға хеҙмәт хаҡы итеп түләнһен, шулай уҡ ҡорамды төҙәтеү өсөн кәрәк булған ағас, юнылған таш һатып алыуға тотонолһон.

⁷ Хәйер, был кешеләрҙең ҡулдарына бирелгән аҡсаны нимәгә тотоноуҙарына яуап һоралмаһын, сөнки уларға ышанырға була.

⁸ Баш ҡаһин Хилҡияһ: – Раббы ҡорамында ҡанун китабы табып алдым, – тине һәм кәтип Шафандың ҡулына бер төргәк китап тотторҙо. Шафан уны уҡып сыҡты.

⁹ Кәтип Шафан батшаға хисап менән килде: – Һинең хеҙмәтселәрең Раббы ҡорамында булған бөтә көмөштө ҡорамды төҙөкләндереү менән етәкселек итеүселәргә бирҙеләр, – тине. Шунан ул батшаға:

¹⁰ – Хилҡияһ ҡаһин миңә бер китап бирҙе, – тине лә был китапты батшаға уҡыны.

¹¹ Батша ҡанун китабында яҙылғандарҙы ишеткәс, кейемдәрен йыртҡылап ташланы.

¹² Хилҡияһ ҡаһинға, Шафан улы Ахиҡамға, Михаяһ улы Ғахборға, Шафан кәтипкә, батшаның хеҙмәтсеһе Ғасаяһҡа былай тип бойорҙо:

¹³ – Барығыҙ, минең хаҡҡа, халыҡ хаҡына, бөтә Йәһүҙә хаҡына ошо табылған китапта яҙылғандар тураһында Раббынан һорап белешегеҙ. Ата-бабаларыбыҙҙың был китаптағы һүҙҙәргә ҡолаҡ һалмағандары, һәммәбеҙ өсөн яҙылғандар буйынса йәшәмәгәндәре өсөн Раббының беҙгә ҡабынған асыуы ғәйәт ҡатылыр!

¹⁴ Хилҡияһ ҡаһин, Ахиҡам, Ғахбор, Шафан һәм Ғасаяһ, барып, Раббы ҡорамында кейем-һалымдарҙы ҡараусы Шаллумдың ҡатыны Хулда исемле пәйғәмбәр ҡатын менән кәңәшләштеләр. Шаллум Тиҡуаның улы, Хархастың ейәне ине. Хулда Йәрүсәлимдең яңы биҫтәһендә йәшәй ине.

¹⁵ Хулда уларға былай тине: – Исраилдың Аллаһы Раббы әйтә: «Һеҙҙе Миңә ебәргән кешегә еткерегеҙ.

¹⁶ „Раббы былай ти: Мин хәҙер бына был урынға, унда йәшәгән кешеләргә Йәһүҙә батшаһы уҡыған китапта яҙылған бөтә һүҙҙәргә ярашлы бәлә-ҡаза ебәрәм.

¹⁷ Улар Минән ваз кистеләр, башҡа илаһтарға хуш еҫ төтәттеләр, үҙ ҡулдарының эше менән Минең асыуымды ҡабарттылар, шуға күрә был урынға асыуым ялҡынланасаҡ һәм һүнмәйәсәк“.

¹⁸ Һеҙҙе Раббынан һорашып-белешер өсөн ебәргән Йәһүҙә батшаһына иһә белдерегеҙ: „Исраилдың Аллаһы Раббы әле һин ишеткәндәр хаҡында былай ти:

¹⁹ Был ер вайран булып, бында йәшәүселәр ләғнәткә дусар булыр, тигән һүҙҙәремде ишеткәндән һуң, күңелең йомшарҙы һәм үҙеңдең тәкәбберлегеңде йүгәнләнең, ҡайғынан кейемеңде йыртып, алдымда иланың. Шуның өсөн Мин һине ишеттем, – ти Раббы. –

²⁰ Шуға күрә Мин һине ата-бабаларың янына оҙатырмын, һин тыныслыҡта дәфен ҡылынырһың. Күҙҙәрең был урынға Мин килтерәсәк оло һәләкәтте күрмәҫ“». Ҡайтып, был яуапты батшаға һөйләп бирҙеләр.