Ишағыяһ 43 - Изге Яҙма

Исраилдың берҙән-бер Ҡотҡарыусыһы – Раббы

¹ Инде иһә, эй Яҡуп, һине яратҡан, Эй Исраил, һине бар ҡылған Раббы былай ти: «Ҡурҡма, сөнки һине йолоп алдым, Һине исемләп саҡырҙым, һин – Минеке!

² Даръяларҙы аша сыҡҡаныңда – һинең менән булырмын; Йылғаларҙы кискәнеңдә, һыуҙар һине батырмаҫ; Ут эсенән йөрөгәндә янмаҫһың – Ялҡын һине һәләк итмәҫ.

³ Сөнки Мин – һинең Аллаң Раббымын, Исраилдың Изгеһемен, Һинең Ҡотҡарыусыңмын. Һинең өсөн йолом итеп Мысырҙы бирҙем; Куш менән Севаны түләнем.

⁴ Минең өсөн ғәзиз һәм ҡәҙерле булғанға, Һине яратҡанға күрә, Һинең урыныңа башҡа кешеләрҙе, Йәнең өсөн бүтән өммәттәрҙе бирәсәкмен.

⁵ Ҡурҡма, Мин һинең менән! Тоҡомоңдо көнсығыштан алып килермен, Һеҙҙе көнбайыштан йыйып алырмын.

⁶ Төньяҡҡа: „Бир уларҙы!“ Көньяҡҡа: „Тотма уларҙы, – тип әйтермен. – Улдарымды алыҫтан, Ҡыҙҙарымды ерҙең сигенән килтер, – тиермен. –

⁷ Исемем менән саҡырған һәр кешене, Үҙ даным өсөн Үҙем яратҡан, Үҙем бар ҡылған һәм рәүеш биргән Һәр кешене кире килтер!“ – тиермен.

⁸ Күҙҙәре булһа ла һуҡыр, Ҡолаҡтары булһа ла һаңғырау, халыҡты килтер!

⁹ Бөтә ҡәүемдәр бергә тупланһын, Өмәттәр бергә йыйылһын! Араларынан кем элек булғандарҙы әйтеп биргән? Әле булмағандарҙы алдан белдергән? Шаһиттарын саҡырһын, хаҡлығын иҫбатлаһын, Аҡланһындар, уларҙы тыңлап, Башҡалар ишетеп: „Был дөрөҫ!“ – тип әйтһен».

¹⁰ «Һеҙ Минең шаһиттарым, – тип белдерә Раббы, – Үҙем һайлап алған ҡолдарым, Һеҙ Мине танып белһен, Миңә ышанһын, тип, Берҙән-бер Алла Мин икәнлегемде белһен, тип Һеҙҙе һайлап алдым. Миңә тиклем бүтән аллалар булманы, Минән һуң да булмаясаҡ!

¹¹ Мин, бары Мин генә – Раббы, Минән башҡа Ҡотҡарыусы юҡ.

¹² Мин Үҙем әйттем, ҡотҡарҙым. Шул турала иғлан иткән – Мин ул, Арағыҙҙа башҡа аллалар юҡ ине. Һеҙ – Минең шаһиттарым, – тип белдерә Раббы. – Мин – Алла!

¹³ Мин – борондан бирле Алламын, Минең ҡулдан бер кем ҡотҡара алмаҫ! Мин эшләгәндә, кем Миңә ҡамасаулар?»

Раббының ҡотолоуға юл асыуы

¹⁴ Һеҙҙе йолоп алған Раббы, Исраилдың Изгеһе былай ти: «Һеҙҙең хаҡҡа Мин Бабилға сиреү ебәрәм, Барыһын да ҡасаҡ итәм, Кәмәләре менән маҡтанған халдейҙарҙы иңрәтәм.

¹⁵ Мин – Раббы, һеҙҙең изге Аллағыҙ, Исраилды Бар ҡылған һеҙҙең Батшағыҙ!»

^16-17 Раббы диңгеҙҙә – юл, Ташҡын һыуҙар аша һуҡмаҡ һалды, Яу арбалары, аттары менән Ҡаһарман яугирҙәр ғәскәрен юлға сығарҙы – Улар йығылды ла тора алманы, Баҫылған шәм филтәһеләй һүндерелде. Ошоларҙың барыһын эшләгән Раббы былай ти:

¹⁸ «Һеҙ элек булғандарҙы иҫегеҙгә алмағыҙ, Әүәлгеләр тураһында уйламағыҙ.

¹⁹ Бына Мин яңы бер ғәмәл ҡылам! Ул хәҙер үк башланыр. Һеҙ шуны аңламаҫһығыҙмы? Мин сүлдә юл һалам, Ҡоро ерҙә йылғалар ағыҙам.

²⁰ Ҡырағай йәнлектәр, сүл бүреләре һәм дөйәғоштар Мине данлар, Сөнки, һайлап алған халҡымды һуғарыр өсөн, Сүлгә һыу, ҡыу далаға йылғалар бирәм.

²¹ Был халыҡты Мин Үҙем өсөн бар ҡылдым, Улар Миңә маҡтау йырлар.

Раббының Исраилдың гонаһтарын ғәфү итеүе

²² Ә һин, Яҡуп, Мине саҡырманың, Һин Минән ауырһындың, Исраил!

²³ Тотош яндырыу ҡорбаны итеп, Һин Миңә һарыҡтар килтермәнең, Ҡорбандарың менән Миңә хөрмәт күрһәтмәнең. Мин өҫтөңә ҡыйынлыҡ һалманым – Икмәк саҙаҡалары талап итмәнем, Хуш еҫ ҡорбандары таптырып йонсотманым.

²⁴ Минең өсөн хуш еҫле ҡамыш һатып алманың, Ҡорбандарыңдың эс майы менән Мине һыйламаның. Киреһенсә, Миңә гонаһтарыңды йөкмәттең, Ғәйептәрең менән йонсоттоң.

²⁵ Мин, Мин Үҙем, Үҙемдең хаҡыма Енәйәттәреңде юйып ташлайым, Гонаһтарыңды башҡаса иҫкә алмам.

²⁶ Дәғүәңде иҫемә төшөр, хөкөмләшәйек; Үҙеңдең хаҡлығыңды иҫбат ит, һөйлә!

²⁷ Һинең тәү бабаң гонаһ ҡылды, Аралашсыларың Миңә ҡаршы баш күтәрҙе.

²⁸ Шуға ла Мин Изге йорттоң башлыҡтарын харам ҡылдым, Яҡупты – һәләкәткә, Исраилды хурлыҡҡа дусар иттем.