Ишағыяһ 33 - Изге Яҙма

Афәт һәм унан ҡотолоу

¹ Эй әлегә емерелеү белмәгән емереүсе! Хыянатҡа тарымаған хыянатсы! Ҡайғы һиңә! Һин емереүҙән туҡтағас, үҙеңде емерәсәктәр; Хыянат ҡылып бөткәс, һиңә хыянат итерҙәр.

² Йә Раббы! Һин беҙгә мәрхәмәтле бул, Сөнки бөтә өмөтөбөҙ Һиндә. Һәр иртә беҙҙең ҡеүәтебеҙ бул, Ауыр саҡта ҡотҡарыусыбыҙ бул!

³ Ҡөҙрәтле күкрәүеңдән халыҡтар ҡасыр; Һин ҡалҡҡанда, ҡәүемдәр тырым-тырағай һибелер.

⁴ Ҡарышлауыҡтар баҫыуҙы нисек талаһа, Эй ҡәүемдәр, яумалығыҙ шулай таланыр. Байлығығыҙ өҫтөнә саранча өйөрө һымаҡ ташланырҙар.

⁵ Раббы бөтә нәмәнән дә юғарыраҡ, Сөнки Ул күктәрҙе төйәк иткән. Ул Сионда ғәҙеллек, хаҡлыҡ урынлаштырыр.

⁶ Ул – тормошоғоҙҙоң ышаныслы нигеҙе. Ҡотҡарыусы, аҡыл һәм белемдең мул инеше; Раббынан ҡурҡыу – һеҙҙең хазина.

⁷ Ана, хатта ҡаһармандар урамда ярҙам һорап ҡысҡыра, Тыныслыҡ илселәре әсе йәш түгә.

⁸ Оло юлдар бушап ҡалды; сәфәр ҡылыусы юҡ. Килешеү боҙолдо, шаһиттар кире ҡағылды, Кешенең баһаһы бөттө.

⁹ Ер иңрәй һәм кибә; Ливан оялышынан һулыған; Шарон тигеҙлеге сүлгә оҡшап ҡалды, Башан менән Кармәлдең япраҡтары ҡойолған.

Раббының халыҡтарҙы иҫкәртеүе

¹⁰ «Хәҙер ҡуҙғалам, – ти Раббы, – Инде урынымдан торам, юғарыға күтәреләм.

¹¹ Ҡороған үләнгә йөклө булып, һалам тыуҙыраһығыҙ; Һеҙҙең һулышығыҙ – ут, үҙегеҙҙе ялмап йотор.

¹² Халыҡтар янып көл булыр, Ҡырҡып ташланған сәнскәк һымаҡ, яндырылыр.

¹³ Эй алыҫтағылар, ҡылған эштәремде ишетегеҙ; Эй яҡында йәшәгәндәр, Минең көсөмдө белегеҙ!»

¹⁴ Сиондағы гонаһлыларҙың ҡото осто, Аллаһыҙҙар ҡалтырауға төштө: «Ялмап йотҡан ут эсендә кемебеҙ һуң тере ҡалыр? Мәңге һүнмәҫ ялҡын эргәһендә кемебеҙ йәшәй алыр?»

¹⁵ Хаҡ юлдан йөрөп, дөрөҫ һөйләгән, Кешеләрҙе йәберләмәгән, табыш артынан ҡыумаған, Ҡулдарын ришүәттән йыраҡ тотҡан, Ҡанға һыуһағандарҙы тыңламай ҡолағын тыҡҡан, Яуыз эштәрҙән йөҙ борған –

¹⁶ Шул кеше бейектә йәшәр; Ҡаяларҙағы ҡәлғәләр уның ышығы булыр; Икмәкһеҙ ҡалмаҫ, һыуға зарыҡмаҫ.

Раббы – беҙҙең батшабыҙ

¹⁷ Күҙҙәрең батшаны бөтә күркәмлегендә күрер, Ҡарашың осһоҙ-ҡырыйһыҙ илде байҡар.

¹⁸ Элекке ҡурҡыуҙарыңды хәтергә төшөрөп: «Иҫәп-хисап алып барған кеше ҡайҙа хәҙер? Ҡайҙа яһаҡты үлсәгән? Манараларҙы һанаған әҙәм ҡайҙа?» – тип әйтәсәкһең.

¹⁹ Аңлайышһыҙ, ят телдә һөйләшкән, Телмәрҙәре һис ҡолаҡҡа ятмаған Тәкәббер халыҡты башҡаса күрмәҫһең.

²⁰ Байрамдарыбыҙ ҡалаһы Сионға баҡ! Күҙҙәрең – Йәрүсәлимде, Именлек йортон, ҡаҡшамаҫ сатырҙы күрер. Уның ҡаҙыҡтары һис тә ҡуптарылмаҫ, Кирге бауҙары һис бер өҙөлмәҫ.

²¹ Дөрөҫ, унда – киң йылғалар, инештәр илендә – Ҡөҙрәтле Раббы беҙҙең менән булыр. Унда ишкәкле кәмәләр инмәйәсәк, Ҙур караптар үтә алмаясаҡ.

²² Сөнки Раббы – Хөкөмдарыбыҙ; Ҡанундарыбыҙҙы биреүсе – Раббы, Батшабыҙ – Раббы, беҙҙе Ул ҡотҡарасаҡ!

²³ Кәмәләреңдең бауы бушаны, Мачталарҙы тота алманы, Елкәндәре асылманы. Шул саҡта бик оло яумал бүлгеләнер, Хатта аҡһаҡтар ҙа талаусыларға ҡушылыр.

²⁴ Сионда төйәкләнгән бер кем дә: «Мин ауырыйым!» – тип әйтмәҫ. Унда йәшәгән халыҡтың ғәйебе ғәфү ителер.